Uitslag World Cup Terralba: Michael Vanthourenhout plaatst beslissende aanval in de slotronde en wint vijfkoppige thriller op Sardinië

Michael Vanthourenhout keerde terug op het hoogste treetje van een Wereldbekerpodium met een messcherpe aanval in de slotronde in Terralba, waar hij Joris Nieuwenhuis en Laurens Sweeck aftroefde na een zenuwslopend vijfkoppig duel in de Sardijnse modder.

Na meer dan een uur koersen zonder succesvolle uitval maakte de Belg uiteindelijk het verschil op de laatste klim van het parcours.

Acht van de negen ronden weigerde de koers te breken. Nieuwenhuis probeerde herhaaldelijk de groep uiteen te trekken met versnellingen in het zand en op de met water doordrenkte stroken, terwijl Vanthourenhout elke keer mee bewoog. Pim Ronhaar, Laurens Sweeck en Ryan Kamp namen beurtelings het initiatief, maar elke versnelling werd geneutraliseerd en de kopgroep bleef ongewoon groot diep in de wedstrijd.

Aan het begin van de voorlaatste ronde kristalliseerde de kop van de koers uit rond een compacte kop. Vanthourenhout, Nieuwenhuis en Ronhaar bleven het tempo bepalen, Sweeck volgde de drie met scherp positiespel, en Kamp reed zich terug in de debatten nadat hij herhaaldelijk op een gaatje had gereden. Zelfs met dikker wordende modder en een stijgend tempo bleef de beslissende klap uit.

Met twee ronden te gaan liep de spanning eindelijk op. Een valpartij van Joran Wyseure dunde de groep uit, en na een korte hergroepering maakte Kamp er opnieuw vijf kanshebbers van: Vanthourenhout, Nieuwenhuis, Sweeck, Vandeputte en Kamp. Het parcours — smalle stroken, zware modder en weinig schone inhaalzones — maakte positie plots belangrijker dan pure wattages.

Vanthourenhout begreep dat meteen. Bij de bel schoof hij naar voren en nam de regie, wetend dat inhalen vrijwel onmogelijk zou zijn tenzij de groep de laatste technische klim in waaierslag én op een lint zou aansnijden.

De slotronde werd een reeks schijnbewegingen en tegenzetten. Nieuwenhuis kwam over het Belgische duo om de controle te grijpen; Sweeck dook erlangs om weer tweede wiel te worden; Vanthourenhout reageerde door vooraan terug in positie te glippen vóór de laatste klim. Elke bocht werd een gevecht om centimeters.

Daarna volgde de winnende move. Vanthourenhout ontketende onderaan het laatste steile stuk een explosieve versnelling en sprong weg van Nieuwenhuis en Sweeck, die een fractie te lang wachtten. De kloof sloeg meteen open en bleek beslissend.

Vanthourenhout soleerde over de streep en pakte een verdiende overwinning, waarna hij zichtbaar opgelucht over zijn stuur hing. Nieuwenhuis, die de koers vanaf ronde één had geanimeerd, werd tweede, terwijl Sweeck het podium completeerde na een slimme, aanvallende race waarin hij tot in de slotmeters om de winst streed.