Lotte Kopecky heeft zich opnieuw aan de absolute top van de wielerwereld geplaatst door vandaag haar tweede opeenvolgende wereldtitel te veroveren. In Zürich profiteerde ze van een chaotisch koersverloop bij de Nederlandse rensters en beschikte ze over uitstekende benen om de vele aanvallen te weerstaan, waarna ze in de sprint de overwinning behaalde voor Chloé Dygert en Elisa Longo Borghini.
"Het voelt vooral heel onwerkelijk", begon Kopecky tijdens haar interview na de koers. "Allereerst wil ik mijn medeleven betuigen aan de familie van Muriel Furrer." Ze verwees naar de Zwitserse juniorenrenster die eerder deze week tragisch om het leven kwam na een valpartij, wat een sombere toon zette op deze verder feestelijke week. "De minuut stilte bij de start en de emoties van alle renners waren enorm intens. Deze titel draag ik ook aan haar op."
Ook de elitevrouwen hadden vandaag te maken met zware omstandigheden, waaronder slecht weer. Vanaf de eerste ronde op het uitdagende circuit reed Kopecky scherp vooraan, altijd alert op mogelijke aanvallen. "Het was een ontzettend lastige dag. De regen hield maar niet op en het was erg koud, vooral in de afdalingen. Drie ronden voor het einde zat ik te rillen van de kou, maar ik probeerde gefocust te blijven." Niet alle rensters wisten met deze omstandigheden om te gaan – Katarzyna Niewiadoma had bijvoorbeeld simpelweg niet de benen toen het erop aankwam.
Kopecky had een ploeggenote in de kopgroep van vier die aan de laatste ronde begon, terwijl het peloton op een minuut achterstand volgde. De aanval op de steile beklimming ging gelijk op, maar op de belangrijkste klim werden ze teruggepakt door Vollering, Longo Borghini en Lippert, die zich aansloten bij de voorste renners. "Op de steile beklimmingen had ik minder moeite, maar op de langere klim had ik het zwaar om Demi te volgen. Ik probeerde mijn eigen tempo te houden en terug te komen. Het was vooral mentaal erg zwaar. Ik moest mijn energie op het juiste moment gebruiken."
De finale was bijzonder lastig voor de Belgische kampioene, die zelfs werd gelost door Chloé Dygert tijdens een achtervolging. Maar dankzij de tactische situatie vooraan kon Kopecky weer terugkomen in de kopgroep en herstellen, zodat ze de laatste serie aanvallen over de kleine heuvels in de slotkilometers kon pareren.
Met Demi Vollering die iedere aanval in de kopgroep direct beantwoordde, kon Kopecky onverwachts meer tijd in het wiel doorbrengen. Dit gaf haar de kans om zich op de sprint voor te bereiden. "Een Australische renster kwam van achteren opzetten en Vollering reageerde meteen. Dat scenario speelde perfect in mijn voordeel." Uiteindelijk bleek Kopecky de snelste in de sprint, waarmee ze een belangrijk doel voor 2024 wist te verwezenlijken.