Voor het eerst in zijn professionele carrière is Julian Alaphilippe buiten het seizoen van ploeg veranderd. Hij verruilde Soudal - Quick-Step voor het Tudor Pro Cycling Team. Hoewel sommigen geloven dat de beste dagen voor de 32-jarige Fransman voorbij zijn, behoudt 'LouLou' zelf een onwrikbaar zelfvertrouwen.
Online zijn er mensen die denken dat het met hem afgelopen is, nu Alaphilippe van World Tour-niveau zakt, na enkele seizoenen te hebben doorsparteld die gekenmerkt werden door blessures en pech. "Natuurlijkschrijven ze me af, vooral op sociale media, maar het kan me niet schelen," zegt de tweevoudig wereldkampioen daarover in een commentaar aan Rouleur. "Ik heb me altijd gerealiseerd dat als je wint je de beste bent en als je verliest ben je shit. Al die slechte energie en slechte commentaren, het raakt me niet."
"Het is misschien makkelijk om te zeggen en moeilijk om te doen, maar voor mij, ik weet wat belangrijk is in het leven: ik zal hier nooit belang aan hechten omdat ik weet hoe moeilijk het is om te vechten op de fiets, hoe moeilijk het is om op je beste niveau te zijn. Een paar opmerkingen op het internet zullen hier niets aan veranderen," vervolgt Alaphilippe. "Ik was altijd heel bescheiden, dus zelfs toen ik op mijn beste niveau was, of zoals ze zeggen een van de grote zes, beschouwde ik mezelf nooit als een van de besten. Ik gaf gewoon alles wat ik kon, weet je."
Zoals altijd zal Alaphilippe in 2025 de kijker proberen te vermaken met zijn typische aanvallende stijl. "Het type panache dat ik heb, is hoe ik ben. Het is geen spelletje. Het is niet iets wat ik voor de camera's doe. Ik hou ervan om zo te koersen," zegt hij. "De grootste [verandering in het wielrennen] is dat er minder ruimte is voor instinct, voor vreugde, voor geluk. Het gaat meer om berekeningen. Sommige jongens zie je, en het maakt me verdrietig om te zien, als ze de wedstrijd finishen kan het ze niet schelen wat er gebeurd is of waar ze gefinisht zijn. Ze kijken alleen naar hoeveel watt ze geduwd hebben, of dat ze een [vermogens]record van vijf minuten gebroken hebben. Dit is voor mij geen wielrennen. Wielrennen is wedstrijden maken."
"Ik ben altijd optimistisch en ik ben super gemotiveerd voor dit seizoen", voegt de 32-jarige eraan toe. "Ik voelde dat dit het moment was om deel uit te maken van iets dat me op een andere manier motiveert. Ik voel dat ik hier de ruimte heb om een leider te zijn, zoals ik was."
Dat wil niet zeggen dat Alaphilippe niet toegeeft dat het komend jaar nog beter kan. "Ik weet dat ik beter kan, maar ik weet ook dat ik een keer minder sterk zal zijn. Crashes gebeuren, ziekte, persoonlijke problemen, ditjes en datjes, en dan zit je niet meer bij de beste drie of bij de beste zes, maar dat maakt je niet uit want je gevecht ligt dan ergens anders," zegt hij. "En dan probeer je dag na dag hard te werken om terug te komen om het beste van mij en mezelf te zijn, niet om de beste of bij die beste zes te zijn. Natuurlijk is het in deze periode niet makkelijk, want je bent een winnaar, je bent een vechter. Ik ben iemand die ervan houdt om aan te vallen, om de race te maken, om iets te creëren en als je dat niet meer kunt, is het niet makkelijk, maar je moet erin blijven geloven dat je het kunt, dat je terug kunt komen. Het is niet makkelijk, het zal tijd kosten."
"Het is moeilijk om aan de top te blijven, vooral als je van team verandert, maar ik denk hier niet aan", besluit Alaphilippe. "Ik heb het gevoel dat ik fris ben, gemotiveerd en zo opgewonden om gelukkig te zijn. Als ik niet presteer, zal ik teleurgesteld zijn over mezelf, maar niet over het team. Ik doe mijn best, ik zal alles geven en ik zal geen spijt hebben, zeg ik je. Daar ben ik zeker van."