"Ik krijg kippenvel als ik er aan terugdenk" - Was de overwinning van Simon Yates in de Giro d'Italia beter dan die van Chris Froome?

De dag van gisteren zal niet alleen de dag worden waarop Simon Yates de Giro d’Italia won, maar ook de dag waarop hij zijn eigen nalatenschap voorgoed herschreef. Op de meedogenloze hellingen van de Colle delle Finestre, zeven jaar na een van de pijnlijkste valpartijen in de moderne wielergeschiedenis, keerde Yates terug naar de klim die hem ooit brak. Ditmaal was het anders: nu was hij degene die de berg brak.

In 2018 kwam Yates aan op de Finestre in de maglia rosa, na meer dan twee weken onstuitbaar aan de leiding te hebben gereden. Wat volgde was een ineenstorting die uitgroeide tot legende: zijn droom viel uiteen op het grind, terwijl Chris Froome juist een van de meest iconische solo-overwinningen uit de Giro- en wielergeschiedenis pakte.

Dat moment liet een litteken achter, een trauma dat telkens weer opdook wanneer de Giro terugkeerde naar de meedogenloze Italiaanse bergen. In 2025 werd die schaduw eindelijk verdreven. En wat een manier om dat te doen!

“Dit is een legende die al zeven jaar in de maak is. De geesten van 2018 zijn nu ten ruste gelegd,” sprak Orla Chennaoui op TNTSports, waarmee ze het emotionele gewicht van deze rit treffend vatte: een verhaal dat over veel meer ging dan slechts minuten en seconden.

Toen het peloton de Finestre opnieuw beklom, veranderde het verhaal. Yates, inmiddels 32, was niet langer slechts een acteur in het drama — hij was het verhaal zelf. Van prooi naar jager, van gebroken man tot held, zijn reis vond op deze plek een prachtig sluitstuk.

Co-commentator Matt Stephens kon zijn emotie niet verbergen: “Ik krijg kippenvel als ik eraan terugdenk, want wij houden van deze sport en weten wat daarvoor nodig is. Deze prestatie werd gevoed door de herinneringen aan die val, waar hij steeds weer mee werd geconfronteerd. De race viel perfect voor hem, maar hij moest de rit van zijn leven rijden op een van de meest meedogenloze en tegelijk mooiste parcoursen. Dit is de rit van zijn carrière, misschien wel de defining moment van zijn hele loopbaan.”

De afgelopen jaren stond Yates vaak in de schaduw van sterren als Tadej Pogačar, Jonas Vingegaard en Remco Evenepoel. Zijn Grand Tour-pedigree werd regelmatig in de verleden tijd besproken: “Denk aan de Giro van 2018,” “Hij won ooit de Vuelta.” Maar op dit cruciale moment, de laatste zware klim, vond hij de benen, het geloof en de steun om het onmogelijke te volbrengen.

“Hij heeft nu de Giro d’Italia én de Vuelta a España op zijn palmares staan. Hoeveel renners kunnen dat zeggen? Een prachtige overwinning, voor hem, voor zijn ploeg en voor het wielrennen,” voegde Stephens toe.

Achter het resultaat schuilde een tactische meesterzet. Terwijl rivalen Richard Carapaz en Isaac Del Toro elkaar bestreden, ging Yates ervandoor. Met Wout van Aert die het tempo uit de kopgroep nam en Team Visma | Lease a Bike die foutloos samenwerkte, lag het moment voor het grijpen — en Yates greep het met beide handen.

“Winnaar, winnaar, rosbiefmaaltijd,” grijnsde Robbie McEwen, die het treffend samenvatte. “We spraken er in stilte over: stel je voor dat het script werd omgedraaid? Vanaf nu praten we over ‘een Yates’. Het is geen geluk, het is perfect management, teamwerk, alles komt samen op de dag zelf, en natuurlijk zelfvertrouwen.”

Sterker nog, de term ‘een Yates doen’ zou wel eens snel kunnen binnensluipen in de wielerfolklore. Wat een ommekeer! “Ze zullen het vanaf nu een Yates noemen,” zei Rob Hatch tijdens de live-uitzending, en hij had gelijk. “Een verlossing zoals we die nog nooit hebben gezien. Zelfs de beste Hollywood-scriptschrijvers hadden dit niet kunnen bedenken. Het is sensationeel. Onthoud waar je was.”

En dat zullen we zeker doen. Etappe 20 van de Giro d’Italia 2025 behoort zonder twijfel tot de allermooiste momenten die onze geliefde sport heeft voortgebracht.