Terwijl
Simon Yates op magistrale wijze de Colle delle Finestre beklom in de twintigste etappe van de Giro d’Italia 2025 en met een imposante solo zijn eerste eindzege in een Grote Ronde veiligstelde, speelde zich iets minder zichtbaars af in de achtergrond — maar daarom niet minder betekenisvol. Voor een paar beslissende minuten schoof ook
Dries De Bondt naar voren, in wat achteraf een opvallende en strategische zet bleek.
De 33-jarige Belg van Decathlon AG2R La Mondiale had op papier niets te zoeken in het geweld van de klassementsstrijd. En toch bevond hij zich plots tussen
Isaac del Toro en Richard Carapaz, net op het moment dat Yates zijn beslissende versnelling plaatste. Wat voor buitenstaanders als een vreemde tactiek oogde, bleek in werkelijkheid een berekend optreden van een renner die vecht voor zijn toekomst.
“Ik heb nog steeds geen duidelijkheid of ik in 2026 bij de ploeg mag blijven,” vertelde De Bondt aan WielerFlits. “Dus besloot ik van de Giro gebruik te maken als etalage.”
Initiatief
Achter de schermen had De Bondt het initiatief al genomen. De Belg zocht zelf contact met andere ploegen, waaronder EF Education-EasyPost — de ploeg van Carapaz. “Ik heb Ken Vanmarcke, de teammanager, zelf benaderd,” aldus De Bondt. “‘Zoeken jullie nog renners voor 2026? Ik ben beschikbaar.’”
Het antwoord van Vanmarcke kwam niet lang voor de voorlaatste rit. “Hij zei: ‘Hebben jullie vandaag iets op het programma? Wij krijgen waarschijnlijk niemand mee in de vroege vlucht. Maar als jij op een beslissend moment een rol kan spelen in het verloop van de Giro, dan kunnen we daar zeker iets mee.’ En dat motiveerde me om te doen wat ik deed voor Carapaz.”
Toen het moment daar was, aarzelde De Bondt niet. Terwijl Del Toro en Carapaz achtervolgden, positioneerde hij zich voor hen en sleurde het duo over de eerste stroken van de Finestre.
“Ik bracht hen terug tot op acht seconden van Yates,” legde De Bondt uit. “Maar na drie minuten op het limiet te hebben gereden, zat mijn rol erop. Met mijn 73 kilo produceer ik veel hogere wattages dan die klimmers. Yates was nog zichtbaar. Ik hoopte dat ze het zouden afmaken. Dan had het spel helemaal open kunnen breken. Maar het mocht niet zijn.”
Vragen
De actie van De Bondt riep vragen op, bij fans én analisten. Maar voor de Belg was die ophef exact de bedoeling. “Na afloop kreeg ik veel vragen waarom ik dat deed. Maar dat was net het doel: zichtbaar zijn en duidelijk maken dat ik beschikbaar ben.”
Of EF daadwerkelijk over de brug komt met een contract, blijft voorlopig koffiedik kijken. “Ze moeten alleen een contract aanbieden als ze geloven dat ik van waarde kan zijn. Maar zelfs een gesprek aan tafel met de juiste mensen, zie ik al als een overwinning.”
Tegen de stroom in
Ondanks zijn ervaring, solide seizoen en bewezen dienstbaarheid, verkeert De Bondt in onzekerheid — een situatie die steeds meer renners treft op de overvolle transfermarkt.
“Wie ik ook vertel dat ik nog geen duidelijkheid heb, die kijkt verbaasd. Voor een buitenstaander lijkt het vanzelfsprekend dat ik gewoon blijf. Maar dat is allerminst zeker.”
Volgens De Bondt zijn het vooral de marktdynamiek en de komst van nieuwe namen die hem parten spelen. “Ik denk dat ik het slachtoffer ben van omstandigheden. Met renners als Tiesj Benoot en Olav Kooij die naar de ploeg komen — en vaak ook met hun eigen entourage — blijven er simpelweg minder plekken over. Dan moet de ploeg keuzes maken. En die zijn niet altijd in jouw voordeel.”