Afgelopen zondag voegde Tadej Pogačar tijdens de Wereldkampioenschappen wielrennen in Rwanda een nieuw hoofdstuk toe aan zijn toch al indrukwekkende carrière. Met zijn overwinning schaarde de Sloveen zich bij een selecte groep wielerlegendes die er in slaagden om back-to-back wereldtitels op de weg te veroveren.
Deze triomf versterkt zijn status als een van de meest complete en dominante renners van het moderne tijdperk en markeert opnieuw een mijlpaal in de geschiedenis van de sport.
Pogačar werd daarmee de zesde mannelijke renner ooit die de regenboogtrui twee edities op rij wist te veroveren. Hij treedt in de voetsporen van Georges Ronsse (1928 en 1929), Rik Van Steenbergen (1956 en 1957), Rik Van Looy (1960 en 1961), Gianni Bugno (1991 en 1992), Paolo Bettini (2006 en 2007) en Julian Alaphilippe (2020 en 2021).
Nog indrukwekkender wordt zijn prestatie wanneer die in historisch perspectief wordt geplaatst. Slechts één renner deed ooit beter: Peter Sagan, die tussen 2015 en 2017 drie wereldtitels op rij veroverde. Hoewel Pogačar die stunt nog moet realiseren, wordt al volop gespeculeerd dat hij de komende jaren in staat is om dit record te evenaren – zeker met het uitdagende parcours van de wereldkampioenschappen 2026 in Montréal in het vooruitzicht, waar bijna 4000 hoogtemeters wachten.
De dominantie van de Sloveen beperkt zich allerminst tot de wereldkampioenschappen. In 2024 kroonde Pogačar zich tot een van de weinige renners die in hetzelfde jaar twee Monumenten én de wereldtitel wisten te winnen. Een prestatie die weliswaar niet uniek is – Mathieu van der Poel flikte het een jaar eerder – maar die hem wel in een zeer select rijtje plaatst met namen als Tom Boonen, Rik Van Looy en de legendarische
Eddy Merckx. Die laatste leverde in 1971 zelfs het huzarenstukje af om drie Monumenten in één seizoen te winnen, een record dat nog altijd standhoudt maar mogelijk in gevaar komt als Pogačar besluit om over twee weken Il Lombardia aan te vatten.
Met dergelijke overwinningen heeft Pogačar zich niet alleen gevestigd als een meester in de grote eendaagse klassiekers, maar ook als een competitief fenomeen dat zowel eendaagse koersen als drieweekse rondes naar zijn hand kan zetten.
Eddy Merckx blijft de grootste wielrenner in de geschiedenis, maar Tadej Pogacar komt nog steeds dichterbij hem
De impact van zijn overwinning in Rwanda
Bijzonder is ook de plaats van zijn recente triomf. Het Wereldkampioenschap wielrennen 2025 werd verreden in Rwanda, een land dat tot voor kort niet bekend stond als gastheer van wielerwedstrijden van dit kaliber. Met zijn zege gaf Pogačar dit WK extra glans en hielp hij mee om deze editie een historische lading te bezorgen.
Met de vele titels die hij op relatief jonge leeftijd al verzameld heeft, lijkt Pogačar nog lang niet aan het einde van zijn succesverhaal. Op 27-jarige leeftijd bevindt hij zich midden in de bloei van zijn carrière, en alles wijst erop dat de komende jaren nog talloze triomfen zullen volgen.