Elia Viviani blijft dromen: "Ik wil naar de honderd zeges"

Elia Viviani is nog lang niet van plan om zijn fiets aan de haak te hangen. De inmiddels 36-jarige Italiaan mag dan tot de veteranen van het peloton behoren, maar zijn honger naar succes is nog springlevend. In de Ronde van Turkije sprintte hij naar zijn 90e profzege, zijn eerste overwinning in anderhalf jaar. Een mijlpaal die hem weer op koers zet richting een ambitieus doel: honderd overwinningen.

"Het was een chaotische finale," blikte Viviani na afloop terug tegenover Cycling News. De zege komt na een turbulente winter. Na het aflopen van zijn contract bij INEOS Grenadiers zat Viviani zonder ploeg, een ongebruikelijke situatie voor een renner van zijn statuur. "Zonder team zitten op mijn 36e was geen normale situatie voor mij," erkent hij. "Ik had altijd gezegd dat ik nog één jaar wilde doorgaan — misschien twee als ik competitief genoeg bleek. Vandaag heb ik bewezen dat ik dat nog ben."

De sprinter kreeg uiteindelijk onderdak bij Lotto Dstny, waar hij met open armen werd ontvangen. “Ik moet Lotto en manager Stéphane Heulot bedanken voor het vertrouwen. Aanvankelijk stonden er alleen eendagskoersen op mijn programma, maar ik zei meteen: ik heb een rittenkoers nodig om echt in het ritme te komen.” De Ronde van Turkije bood hem die kans, en hij greep ze met beide handen. “Ik heb een speciaal gevoel bij deze koers. De organisatie is uitstekend, de sfeer is goed, het weer is fijn... Ik kom hier altijd graag terug.”

Hoewel zijn toekomst in het wielrennen vaak onderwerp van speculatie is — vooral richting een mogelijke rol als coach — maakt Viviani duidelijk dat hij nog lang niet aan stoppen denkt. “Als ik al coach was, zou je me nu niet meer op de fiets zien. Ik geniet er nog steeds van om elke dag op te staan en de opofferingen te maken die dit leven vraagt. Natuurlijk, op 36-jarige leeftijd herstelt het lichaam niet meer zoals toen ik 20 was. Maar de liefde voor het vak is nog steeds even groot.”

Viviani ziet zijn rol binnen Lotto Dstny niet alleen in het winnen van koersen, maar ook in het begeleiden van jonge talenten. “Ik ben naar deze ploeg gekomen omdat het een jong team is. Ze hebben referentiepunten nodig, iemand die ervaring meebrengt. En ik ben hier niet alleen om te begeleiden, ik ben hier ook nog altijd om te winnen.”

Volgens Viviani is er in het moderne wielrennen te weinig ruimte voor geleidelijke groei. “We verbranden veel jonge renners omdat ze meteen kopman moeten zijn. Natuurlijk zijn er uitzonderlijke talenten, jongens die op jonge leeftijd al klassiekers of zelfs de Tour winnen — maar dat is niet het gros van het peloton. De meeste renners hebben tijd nodig, stap voor stap. Dat is de boodschap die ik meegeef aan de jongeren: sla geen stappen over. Rijd ook die kleinere wedstrijden. Dat is waar je leert en groeit.”