"De Giro gaat maar door en de volgende dag ben je weer aan het afzien" - Daan Hoole en Lidl-Trek hongerig naar nog meer in Giro d'Italia

Met zes etappezeges in amper vijftien dagen beleeft Lidl-Trek een Giro d’Italia 2025 om in te lijsten. Vier daarvan kwamen op naam van de onstuitbare Mads Pedersen, terwijl ook Daan Hoole en Carlos Verona hun moment van glorie kenden. Daarmee is de Amerikaanse formatie tot dusver dé ploeg van de ronde – dominant, strijdlustig en bovenal trefzeker.

Toch kende het team ook tegenslag. De opgave van kopman Giulio Ciccone, geveld door ziekte, betekende een streep door de klassementsambities. Een bittere pil, maar eentje die intern vooral als extra motivatie werd opgepikt, zo vertelt Daan Hoole op de tweede rustdag aan IDLProCycling.com.

Zijn eigen hoogtepunt kwam in etappe 10, waar hij met een solo-aankomst een emotionele overwinning boekte. “Dat blijft een heel speciaal moment,” blikt Hoole terug. “Maar je moet ook snel weer door. De Giro gaat maar door en de volgende dag ben je weer aan het afzien op de fiets.”

De vreugde sloeg snel om in zorgen in etappe 14, waar een massale valpartij het peloton opschrikte – met Lidl-Trek als een van de grootste slachtoffers. “Zes van onze zeven renners lagen erbij,” aldus Hoole. “Gelukkig valt de schade mee. Ik voel het nog wel, maar heb goede behandelingen gehad van de osteopaat en een stevige massage. Ik denk niet dat het mijn koers nog zal beïnvloeden.”

Zelf liep hij vooral schaafwonden en blauwe plekken op. “Bij zo’n val krijgt je hele lijf een klap. Maar opgeven? Dat gevoel heb ik geen moment gehad.” Ook Pedersen raakte betrokken, al bleef de schade daar beperkt. “Hij ging niet vol tegen de grond. Iemand reed hem van achteren aan, maar Mads heeft er nauwelijks last van overgehouden.”

De zwaarste mentale tik kwam met het verlies van Ciccone, het Italiaanse boegbeeld van de ploeg. “Diezelfde avond kwam hij nog naar het hotel, we hebben samen gegeten,” vertelt Hoole. “Iedereen reed voor hem, ik ook. Je bouwt verwachtingen op, werkt ergens naartoe – en dan valt dat plots weg. Dat hakt erin.”

Toch wist Pedersen het team op te peppen. “Hij gaf een soort motivatietoespraak aan tafel, voor Cicco en de hele ploeg. En zie: een dag later won Carlos Verona op Monte Grappa. Dat was geen toeval.”

Die overwinning was veel meer dan een pleister op de wonde. Verona reed zich los van de elitegroep der klassementsmannen en toonde dat hij tot de besten van deze Giro behoort. “Hij won niet vanuit een vlucht, maar reed mee met de toppers. Op dat moment waren er nog twaalf man over. Dat zegt alles.”

Volgens Hoole had Verona die rit al weken met rood omcirkeld. “Hij mikte op een paar specifieke etappes. Eigenlijk wilde hij zelfs vroeger al toeslaan. Maar door het verloop van de koers kregen de klassementsmannen weinig ruimte. Giulio zat in bloedvorm en kreeg nooit echt de kans om zich te tonen. Dat is pijnlijk.”

Met de slotweek in zicht blijft de honger van Lidl-Trek onverminderd groot. Verona en Patrick Konrad mikken op de laatste bergritten, terwijl Pedersen in etappe 18 opnieuw zijn kans ruikt. “We hebben nog volop plannen,” besluit Hoole. “Donderdag is er weer een etappe die Mads op het lijf geschreven is. Ik zal mijn best doen om de juiste groep te halen en onze kopmannen zo goed mogelijk te ondersteunen. De Giro is nog lang niet voorbij.”