Met het nieuws dat Geraint Thomas aan het einde van het seizoen 2025 een punt zet achter zijn professionele wielercarrière, klinkt steeds vaker de vraag: is het gouden tijdperk van het Britse wielrennen voorbij?
In de afgelopen twee decennia hebben Britse renners de sport gedomineerd als nooit tevoren. Ze wonnen Grote Rondes, Olympische medailles en ontelbare wedstrijden met een gouden generatie talent op alle terreinen. Met het vertrek van Thomas, naast de recente pensionering van Mark Cavendish en de onzekerheid rond de toekomst van Chris Froome, loopt het tijdperk dat het Britse wielrennen definieerde ten einde.
Wat is de volgende stap voor het Britse wielrennen?
Thomas won de Tour de France in 2018, nadat hij jarenlang Chris Froome had gesteund. Daarmee werd hij de eerste Welshman die de Tour de France won en werd hij meteen een legende.
Thomas bevestigde zijn beslissing vanmorgen op social media, schrijvend: "Ik vond het tijd om het officieel te maken. Ja, dit wordt mijn laatste jaar in het peloton. Het is niet slecht geweest hè? Nooit in mijn gekste dromen had ik me voorgesteld om 19 jaar prof te zijn."
"Er zal veel tijd zijn om na te denken, maar voor die tijd moet ik me voorbereiden op een aantal grote wedstrijden."
In tegenstelling tot sommige van zijn tijdgenoten is Thomas al lange tijd een van de meest geliefde figuren in het peloton. Vanaf zijn eerste dagen op de baan, met olympisch goud in 2008 en 2012, tot zijn successen in Grote Rondes. Hij zich altijd gedragen met een nuchtere houding die hem geliefd heeft gemaakt bij zowel fans als collega-renners.
Zijn reputatie als een van de meest toegankelijke renners in de sport werd vorig jaar nog eens bevestigd. Hij werkte samen met een brouwerij om gratis alcoholvrije biertjes uit te delen aan mensen die probeerden hun carrière af te ronden. Zijn carrière zit vol met dit soort momenten waarop hij liet zien dat hij ondanks het feit dat hij een Grand Tour-winnaar is, nog steeds een allround topper is.
Ondanks het feit dat Thomas maar één Grote Ronde heeft gewonnen, hebben zijn consistentie en persoonlijkheid hem een begrip gemaakt in het Britse wielrennen. Hij eindigde als tweede in de Giro d'Italia in 2023 en als derde vorig jaar en heeft door de jaren heen een sleutelrol gespeeld in het succes van Team Sky/Ineos Grenadiers. Hij hielp teamgenoten als Chris Froome aan overwinningen voordat hij in 2018 zijn eigen glorieuze moment beleefde.
Zijn wrede nederlaag tegen Primoz Roglic in de Giro van 2023 was zo hard als het maar kan, maar de manier waarop Thomas met zichzelf omging in dat moment van verlies was een overwinning op zich.
De aankondiging van Thomas komt slechts enkele maanden nadat Mark Cavendish eind 2024 het doek van zijn carrière trok. Cavendish, die algemeen wordt beschouwd als de beste sprinter die we ooit hebben gezien ging met pensioen nadat hij eindelijk zijn lang gekoesterde doel had bereikt. Zijn doel was om het record van de meeste Tour de France-ritzeges te breken. Hij overtrof de legendarische Eddy Merckx en behaalde afgelopen juli zijn 35e overwinning.
De prestaties van de Manx Missile spreken voor zich: 35 ritzeges in de Tour de France, de wereldtitel op de weg in 2011 en meerdere overwinningen in alle drie de Grote Rondes, evenals een overwinning in Milaan-Sanremo. In zijn beste jaren was Cavendish absurd snel en vernietigde hij zijn rivalen absoluut in de sprint. Zelfs in zijn laatste jaren, toen hij zijn snelheid en explosiviteit had verloren zorgde zijn vermogen om door de chaos van een massasprint te navigeren. Hij kon altijd het perfecte gat vinden om ervoor te zorgen dat hij aan het einde van de rit nog steeds in de wedstrijd zat.
Cavendish en Thomas hebben gedurende hun hele carrière een sterke band gedeeld. Spoel nog eens terug naar 2023. Thomas had een cruciale rol in de laatste ritzege van Cavendish in de Giro d'Italia en hij hielp zijn oude vriend om de overwinning in de laatste etappe veilig te stellen. Hun broederschap symboliseerde de eenheid die het Britse wielrennen door de jaren heen heeft gekoesterd. Met veel van zijn toprenners die samenwerken in verschillende teams en disciplines.
Terwijl Thomas en Cavendish hun pensioen hebben bevestigd of voltooid, blijft de toekomst van Chris Froome onzeker. De viervoudig Tour de France-winnaar heeft verklaard dat hij 'de deur openhoudt' met betrekking tot zijn pensioen, maar het gevoel groeit dat 2025 zijn laatste seizoen zou kunnen zijn.
Froome, misschien wel de grootste Britse renner in een Grote Ronde kan bogen op ongelooflijk records: vier Tour de France-overwinningen, twee Vuelta a Espana-titels en een Giro d'Italia-overwinning in 2018. Zijn carrière nam echter een dramatische wending na een verschrikkelijke valpartij in 2019, waarvan hij nooit meer volledig herstelde. Ooit was hij de dominante kracht in rittenkoersen, maar hij heeft moeite om terug te keren naar zijn oude niveau. Zijn transfer naar Israel - Premier Tech is op zijn zachtst gezegd een matchmade in hell.
Ondanks Froome's lofbetuigingen was Thomas vaak de populairdere renner onder de fans. Terwijl Froome werd bewonderd om zijn meedogenloze overwinningen, maakten Thomas zijn humor en nederigheid hem een meer relateerbaar figuur.
De meesten zouden zeggen dat Froome een betere renner was, maar het voelt alsof het misschien een paar jaar na zijn pensioen zal duren voordat mensen echt gaan inzien hoe bijzonder hij was in zijn Tour-winnende jaren.
Het pensioen van Thomas is een nieuwe klap voor het Britse wielrennen, dat een uitdagende 12 maanden achter de rug heeft. Het eens zo dominante INEOS Grenadiers heeft moeite gehad om het succes van voorgaande jaren te evenaren, met jongere renners die er niet in slaagden de verwachte stap te zetten, vaak met een ouder wordende Geraint Thomas aan het hoofd.
Het vertrek van Tom Pidcock bij de ploeg kwam al lang aan, terwijl de Britse omroep een klap kreeg toen ITV de rechten op de Tour de France verloor en Eurosport na dit jaar ook de deuren sloot. En dan hebben we het nog niet eens over het verschrikkelijke nieuws van afgelopen herfst. Sir Chris Hoyann heeft aangekondigd dat zijn kanker helaas terminaal was.
Bovendien werd Team GB teleurgesteld op de Olympische Spelen van 2024, omdat het er niet in slaagde de medailles van de vorige Spelen te evenaren. De Britse renners, ooit de dominante kracht op de baan, werden overschaduwd door hun rivalen in Parijs. Een teken dat het gouden tijdperk van Groot-Brittannië voorbij was.
Nu het gouden tijdperk zijn einde nadert, is het debat over wie de grootste Britse wielrenner van deze generatie is. Een discussie waarvan je het gevoel krijgt dat het de komende maanden een populair onderwerp zal zijn.
Froome's Grand Tour-overwinningen, Cavendish's sprintoverwinningen en Thomas' allround capaciteiten maken ze allemaal waardige kanshebbers. Maar wie komt er als beste uit de bus?
Froome's vier Tour de France overwinningen, samen met zijn Vuelta en Giro titels, maken hem de meest succesvolle Britse renner in Grand Tours in termen van algemene overwinningen. Zijn gebrek aan populariteit in de afgelopen jaren en de manier waarop zijn carrière achteruitging, zorgen echter voor vraagtekens. Alleen al op basis van zijn record in het algemeen klassement is hij de beste.
Cavendish daarentegen is misschien wel de meest succesvolle Britse wielrenner in termen van aantallen. Zijn record in de Tour de France en zijn wereldtitel bevestigen zijn plaats onder de groten en in tegenstelling tot Froome is hij iemand wiens populariteit tijdens zijn carrière groeide. Dit toen hij al zijn kwetsbaarheden en vastberadenheid aan het publiek liet zien.
Thomas heeft misschien niet hetzelfde aantal overwinningen, maar zijn status als een fanfavoriet en zijn consistente overwinningen in meerdere disciplines brengen hem zeker in de discussie. Het feit dat hij een cruciale rol speelde in de overwinningen van Froome is daar ook onderdeel van. Zijn impact op het Britse wielrennen, zowel op als naast de fiets, kan niet worden onderschat.
Het is logisch om ze te vergelijken, maar dat betekent niet dat we dat ook moeten doen! Nu Cavendish weg is en Thomas op weg naar de uitgang is en waarna Froome waarschijnlijk snel volgt. Laten we van beiden genieten nu het nog kan.
De volgende generatie Britse renners heeft grote schoenen te vullen en hoewel er getalenteerde talenten als Pidcock, Josh Tarling en anderen opkomen, moeten ze de hoogtes van hun voorgangers nog evenaren. Maar geef ze de tijd en vergelijk ze niet met de groten uit de jaren 2010 want dan weten we zeker dat ze goed zullen komen.
Het gouden tijdperk van het Britse wielrennen loopt misschien ten einde, maar de nalatenschap zal voortleven. De prestaties van Thomas, Cavendish en Froome hebben de sport in Groot-Brittannië veranderd en talloze jonge renners in het hele land geïnspireerd. Nu is het stokje doorgegeven aan de volgende generatie.