Zondag keert de legendarische Hel van het Noorden terug op de kalender, en opnieuw zullen alle ogen gericht zijn op Mathieu van der Poel. De wereldkampioen jaagt op zijn derde opeenvolgende zege in Parijs-Roubaix – een zeldzame prestatie die hem in het rijtje der groten zou katapulteren. In zowel 2023 als 2024 was de Nederlander oppermachtig in de kasseienklassieker, telkens met ploeggenoot Jasper Philipsen in zijn wiel als tweede man op de piste van Roubaix.
Een andere spilfiguur in het succes van Alpecin-Deceuninck vorig jaar was Edward Planckaert. De 29-jarige Vlaming leverde cruciaal werk in dienst van zijn kopman en kijkt met trots terug op zijn bijdrage aan de overwinning. “Voor mij was het zo’n dag waarop alles klopte,” vertelde hij aan Wieler Revue. “De benen waren goed, het vertrouwen was er, en ook het koersverloop zat mee. Ik zou niet zeggen dat het mijn allerbeste dag ooit op de fiets was, maar alles viel wél perfect op z’n plaats.”
Sinds zijn komst naar Alpecin-Deceuninck voelt Planckaert dat hij zelf naar een hoger niveau is gestegen. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal. “Ik ben twee keer zo goed geworden sinds ik hier rijd. Je ontwikkelt je vanzelf als je omringd bent door wereldtoppers als Mathieu en Jasper. Dat trekt je omhoog. Om eerlijk te zijn: als je zulke renners in de ploeg hebt, dan groeit de hele ploeg mee. Het werkt gewoon.”
Beslissende aanval
Planckaert herinnert zich levendig de beslissende aanval van Van der Poel, die op de strook bij Orchies zijn concurrenten achterliet. “Iedereen wist dat Mathieu ergens ging versnellen, en toen hij ging... Ja, dat was gewoon fenomenaal. Daar kun je alleen maar met bewondering naar kijken.”
Toch verliep de finale niet zonder haperingen — zelfs niet bij een ploeg in totale controle. In de laatste kilometers was de communicatie gebrekkig, zo blijkt. “Het laatste wat ik hoorde via de oortjes was dat Mathieu een voorsprong van dertig seconden had, maar zelfs dat was al met ruis en gekraak. Timo (Keirsbulck) en ik zaten samen in een groep en wilden gewoon zo goed mogelijk finishen. We hadden geen volledig beeld van de koerssituatie."
"Pas toen we het velodroom opdraaiden, zagen we dat Mathieu had gewonnen. En pas na de finish beseften we dat Jasper tweede was geworden. Dat is gek, maar je bent zó gefocust op je eigen race. In Parijs-Roubaix kun je het je niet permitteren om afgeleid te zijn.”
Concurrentie
Ondanks hun dominantie in het verleden, wacht er dit jaar stevige concurrentie. Met onder meer Tadej Pogacar en Wout van Aert aan de start, wordt het peloton opnieuw geconfronteerd met een rijkgevulde sterrencast. Toch blijft de vraag: wie kan het blok van Alpecin-Deceuninck écht breken?
Als de kaarten weer goed vallen voor Van der Poel en co, is een nieuwe machtsontplooiing zeker niet uitgesloten.