Thibau Nys draaide er niet omheen
na de Wereldbeker in Namen. Hij vond dat de kans om
Mathieu van der Poel te kloppen er lag, en dat hij die liet glippen.
“Je moet je kans grijpen en niet klagen, want het was mijn eigen fout,” zei Nys na de finish.
Voor Nys ging de frustratie verder dan de tweede plaats. Het gevoel overheerste dat juist deze cross, op dit parcours en in deze omstandigheden, een opening bood die niet altijd bestaat zodra Van der Poel aan de start staat.
“Dit is heel frustrerend,” zei hij. “Hier moet je je kans nemen, op dit parcours en in deze omstandigheden.”
Eén fout in de finale en Van der Poel was weg
Nys begon de slotronde samen met Van der Poel, Michael Vanthourenhout en Lars van der Haar, en hij voelde dat hij precies zat waar hij moest zijn. “Ik had nog een explosie in de benen en ik reed op kop, goed gepositioneerd,” zei hij.
Daarna volgde het moment dat hij meteen als beslissend aanwees. “Toen maakte ik een kleine en domme fout en dat kostte me veel seconden,” gaf Nys toe. “Ik zakte terug naar de vierde plek en ik had nog kracht, maar Mathieu was al gevlogen…”
Pas daarna verbreedde Nys de blik naar het grotere plaatje: wat het betekent om een kans te missen tegen een renner als Van der Poel.
Hij kwam terug bij dezelfde conclusie. “Maar ik heb mijn kans niet genomen,” zei Nys. “Dat is zonde, maar ik kan alleen mezelf iets verwijten.”
Eerder in de cross had Nys het gevoel dat de koers in zijn voordeel kantelde, zelfs met Van der Poel terug in het veld. “Ik had het gevoel dat ik controle had,” legde hij uit. “Met Mathieu terug in de koers is er een grote onvoorspelbaarheidsfactor, maar tijdens de race voelde het alsof ik de controle had.”
Er klonk ook bemoediging in zijn evaluatie van de benen, zeker omdat het zijn eerste cross was na een korte trainingsperiode. “Het was even wennen om weer zo’n crossinspanning te doen, maar er was power, en toen Mathieu ging, kon ik in het wiel blijven,” zei hij. “Ik wilde in de finale nog een explosie plaatsen, maar tot dat punt kwam ik niet.”
Nys vertrekt nog altijd als leider in de Wereldbeker uit Namen, maar hij verliet het parcours denkend aan wat hij liet liggen, niet aan wat hij behield.