Matteo Trentin is een renner met een indrukwekkend palmares, vol zeges op topniveau. Toch werd het de afgelopen jaren steeds moeilijker voor de Italiaanse klassiekerspecialist om écht grote overwinningen te boeken. Maar in Parijs–Tours bewees de 36-jarige veteraan dat ervaring, koersinzicht en pure hardheid nog altijd een dodelijke combinatie vormen. Met zijn overwinning sloot hij zijn seizoen in stijl af.
Trentin verkeerde duidelijk in vorm, al leek de koers aanvankelijk niet zijn kant op te vallen. De kopgroep met Paul Lapeira en Thibau Gruel hield lang stand, en ook in de achtervolgende groep waarin Trentin zich bevond, was het moeilijk om het verschil te verkleinen. Pas toen de leiders begonnen te pokeren, keerde de spanning terug.
In de finale maakte Trentin optimaal gebruik van de stilstand voor hem. “Nee, in de laatste twee of drie kilometer kan het zijn dat een van de twee denkt: ‘Ik ben de lul, ik ben liever tweede dan niets.’ Dat gebeurde niet, maar Laporte en ik hebben allebei veel ervaring, dus we bleven echt aandringen. En Philipsen zit natuurlijk achteraan, hij is de jonge opkomende jongen, dus hij kan dat soort dingen doen. Maar in de laatste bocht stonden ze echt stil, dus dat was in ons voordeel,” vertelde de renner van
Tudor Pro Cycling Team na afloop.
In de daaropvolgende sprint vond Trentin nog één keer zijn beste benen en snelde hij zijn rivalen voorbij — een zege die hem zichtbaar deugd deed.
“Dat kan gebeuren. We hebben al zoveel koersen gezien waarin geen van de twee zeker is van de winst, en dan wordt het gokken. Eigenlijk had Lapeira ook Bissegger achter zich, wat beter was voor mij,” analyseerde hij, verwijzend naar de tactische fout vooraan die de achtervolgers de kans gaf om terug te keren.
Na een jaar vol hard werken en teleurstellingen sloot Trentin het seizoen 2025 af met wat misschien wel zijn mooiste overwinning in jaren was.