"We zijn nu 17 etappes ver in de Giro en we weten nog steeds niet wie er gaat winnen" - Johan Bruyneel geniet van Giro-strijd waar Isaac del Toro terugvecht

Als er nog enige twijfel bestond over de vorm van Isaac Del Toro, dan werd die op onweerlegbare wijze weggenomen in etappe 17 van de Giro d’Italia 2025. Slechts één dag nadat hij zichtbaar had afgezien, sloeg de 21-jarige renner van UAE Team Emirates keihard terug. Zijn antwoord? Een knappe zege die zowel zijn fysieke weerbaarheid als mentale veerkracht onderstreepte. Johan Bruyneel vatte het treffend samen: "Een prachtig weerwoord aan de twijfelaars – en vooral aan zichzelf."

De etappe begon furieus. “Massale sprint voor de ontsnapping,” aldus Spencer Martin in The Move, die meteen de toon zette. Al vroeg kwam Del Toro in een moeilijke positie terecht. “Hij wacht niet eens op hulp van zijn ploeg. Hij sprint gewoon over een behoorlijk gat,” merkte Martin op. Alleen die actie al gaf een eerste hint: de jonge Mexicaan had de benen weer gevonden. Maar het was pas het voorspel.

De koers kende een ongebruikelijke dynamiek. Nog vóór de eerste klim ontstond er een kopgroep van maar liefst veertig renners, met onder meer Visma | Lease a Bike, UAE Team Emirates en EF Education–EasyPost ruim vertegenwoordigd. Het toneel was klaar, de hoofdrolspelers stonden in de coulissen.

Op de mythische Mortirolo trok Richard Carapaz ten aanval, vlak onder de top. Del Toro leek even te kraken – een akelige herhaling van zijn inzinking in etappe 16. “Hij moet terug naar boven zien te drijven,” klonk het bij Martin. “Simon Yates, Egan Bernal en Derek Gee oogden het meest comfortabel, Carapaz uitgezonderd.” De Ecuadoriaan sloeg een kloof en kreeg zelfs ploegondersteuning van een terugvallende teamgenoot. Het rook naar een meesterzet.

Maar UAE Team Emirates weigerde te buigen. “Ze brengen Del Toro weer naar voren,” legde Martin uit. “Adam Yates nam daarbij enkele krachtige kopbeurten voor zijn rekening.” Op de laatste klim, met nog twaalf kilometer te gaan, was de favorietengroep weer grotendeels bij elkaar.

Toen sloeg Del Toro toe.

“Negen kilometer van de meet: aanval uit de GC-groep,” zei Martin. “Hij komt over de top, en dan zijn we in Del Toro-land... afdaling richting finish, met een bocht en dan nog een laatste kilometer bergop.” Carapaz ging mee en samen pakten ze Romain Bardet. Maar in de natte, verraderlijke afzink was het Del Toro die de koers naar zijn hand zette. Zijn souplesse in de bochten was indrukwekkend – dodelijk zelfs. “Hij vliegt door de laatste bocht… houdt Carapaz af, die uiteindelijk als derde eindigt.”

Na afloop gaf Bruyneel extra inzicht: “Als je zijn interview hoort, was het plan om niet te reageren op de Mortirolo.” Met de kennis van nu lijkt dat een meesterlijk staaltje koersinzicht. Toch nuanceerde de Belg: “Het is makkelijk om achteraf te zeggen dat het het plan was. Als Carapaz met vijf minuten voorsprong over de top komt, hebben we het over een misrekening.”

Met zijn ritzege en de bijbehorende bonificatieseconden vergrootte Isaac Del Toro zijn voorsprong in het algemeen klassement van de Giro d’Italia 2025. Hij liep 25 seconden uit op Adam Yates, 26 op Derek Gee, en breidde zijn marge ten opzichte van Richard Carapaz met een handvol gespannen seconden uit. De nieuwe tussenstand: Carapaz op 41 seconden, Yates op 51, Gee op 1 minuut en 57. “We hebben hier duidelijk een Grote Vier,” stelde Spencer Martin vast.

Toch verschoof het narratief op één dag tijd. “Gisteren dachten we: oké, Carapaz maalt langzaam tijd weg, en Del Toro lijkt te tanen,” analyseerde Johan Bruyneel. “Maar na vandaag ligt dat ineens niet meer zo voor de hand.”

De Belgische oud-ploegleider temperde desondanks het optimisme. De zwaarste hindernissen wachten immers nog. “De laatste twee bergetappes zijn van een heel ander kaliber. Extreem zwaar,” waarschuwde hij. “Als je de vormcurves bekijkt, zie je dat Carapaz aan het klimmen is, terwijl Del Toro wat lijkt te stagneren. Die twee lijnen gaan elkaar kruisen, het is een kwestie van tijd.”

Bruyneel bleef voorzichtig optimistisch over de kansen van de Ecuadoriaan: “Als je me vandaag zou vragen wie er boven komt drijven in die laatste twee monsteretappes, dan zeg ik: Carapaz.”

Ook Martin sloot zich aan bij die terughoudendheid. “Etappe 19 is al loodzwaar, maar etappe 20 is misschien wel de zwaarste van de hele ronde,” zei hij. “Del Toro blinkt uit op explosieve, heuvelachtige parcoursen. Maar op de echte lange klimmen blijven er vragen.”

Beide analisten wezen op het patroon dat Del Toro telkens moeite lijkt te hebben na rustdagen. “Gisteren was dag één na de tweede rustdag,” merkte Bruyneel op. “Sommige renners verwerken die overgangen gewoon minder goed. Bij UAE zullen ze ongetwijfeld tegen hem zeggen: ‘Kijk, er zijn geen rustdagen meer, alleen nog koers.’ Alles om zijn moraal hoog te houden.”

Eén van de belangrijkste uitdagers van Isaac Del Toro lijkt de handdoek – al dan niet tijdelijk – te hebben moeten werpen. Juan Ayuso, ploegmaat bij UAE Team Emirates, is duidelijk niet meer de renner van het eerste Giro-weekend. "Het is overduidelijk dat er iets niet klopt bij Ayuso," analyseerde Johan Bruyneel. De oorzaak lijkt een slepende knieblessure, opgelopen na een val. "In het begin van de Giro was hij indrukwekkend, maar sinds die val zien we hem schommelen in zijn prestaties. Hij praat minder, de energie is weg. Dat zijn signalen die wijzen op een morele terugval. Maar dit is ook deel van zijn leerproces."

Egan Bernal, voorlopig zesde op 4 minuten en 43 seconden, zou volgens Bruyneel zelfs hoger kunnen staan. "Persoonlijk denk ik dat hij beter zou presteren als hij de koers leest zoals de echte klassementsmannen dat doen, en niet telkens probeert aan te vallen vanop 50, 60 of zelfs 80 kilometer," zei hij. "Als hij slimmer koerst, kan hij gewoon derde of vierde worden in deze Giro."

Over Derek Gee en Simon Yates zijn de meningen eensgezind: ze draaien mee, maar lijken niet aan te vallen. "Yates zal er waarschijnlijk gewoon bijblijven," aldus Spencer Martin. Bruyneel knikte instemmend: "Ik verwacht geen grote aanval van hem." Voor beiden blijft Richard Carapaz dé grote uitdager van Del Toro.

Etappe 18 biedt een tijdelijke adempauze in de jacht op het roze. De rit van 144 kilometer voert langs het Comomeer, met enkele vroege klimmetjes, maar eindigt met 50 vlakke kilometers richting de buitenwijken van Milaan. Een etappe op maat van de sprinters – als het peloton tenminste de controle behoudt.

"De markt denkt duidelijk aan een massasprint," zei Martin, die Kaden Groves, Mads Pedersen en Olav Kooij als topfavorieten noemde. Bruyneel is het daar roerend mee eens: "Ik denk dat het een sprint wordt. Mijn geld gaat naar Olav Kooij. Hij is snel, en ik denk dat hij die klimmetjes wel overleeft – of zich nadien kan terugvechten. Hij is net iets rapper dan Groves."

Martin hield het bij Groves: "Hij wint vaak in etappes met hoge energiekost – dit is zo'n dag. Het parcours lijkt voor hem gemaakt." Maar hij plaatste ook een kanttekening: "Etappe 18 van de Giro heeft vaker een verrassende wending gekend. Dit is typisch zo'n rit waarbij je achteraf zegt: 'Hè, hoe is dié gewonnen?'"

Beiden sloten een ontsnapping niet uit. Bruyneel gooide de naam van Matthias Vacek op tafel. "Voor hem is dit vermoedelijk de laatste kans om mee te springen in een succesvolle vlucht." Martin was het daarmee eens: "Als het geen sprint wordt, zie ik niemand anders winnen dan Vacek. Hij is momenteel zó sterk."

Massasprint of verrassingsvlucht – het slotwoord is aan de benen. Maar wat er ook gebeurt in Etappe 18, het klassement krijgt vanaf vrijdag weer het volle gewicht van de bergen. “We zitten 17 etappes ver en we weten nog steeds niet wie deze Giro gaat winnen. Maar laat Del Toro vandaag even genieten van zijn dag in de zon – dit was pure klasse.”