"Dag na mijn operatie dacht ik: Ik haal het nooit" - Steunpilaar van Remco Evenepoel na valpartij in de Dauphiné mogelijk alsnog naar Tour de France

Soudal - Quick-Step heeft een welkome opsteker gekregen in aanloop naar de Tour de France. Louis Vervaeke, de vaste vertrouweling van Remco Evenepoel in het hooggebergte, lijkt ondanks zijn zware val in het Critérium du Dauphiné toch op tijd fit te raken voor de start in Florence op 5 juli. De Belg zit inmiddels weer op de indoortrainer, amper een week na een operatie aan zijn gebroken schouder.

Vervaeke kwam in de zesde etappe van de Dauphiné hard ten val tijdens een afdaling en moest in het AZ Herentals onder het mes. Aanvankelijk leek deelname aan de Tour uitgesloten. “De dag na mijn operatie dacht ik: ‘Ik haal het nooit’,” vertelt Vervaeke aan Het Nieuwsblad. “Ik had zo veel pijn en kon mijn schouder niet eens bewegen. Maar nu? Ik kan er kracht op zetten en heb er opnieuw controle over. Vandaag hoop ik een halfuur te fietsen op de trainer, misschien morgen al een uur. Het is echt verbazingwekkend hoe snel zo’n schouder herstelt.”

De valpartij zelf omschrijft hij als “bizar”. In een rechterbocht werd hij plots naar links gelanceerd. “Een motorrijder die het zag gebeuren, dacht dat ik iets geraakt heb – misschien een steen of een kuiltje – waardoor mijn achterwiel wegschoof en dan plots grip kreeg. Daardoor werd ik als het ware gelanceerd.”

De nacht na zijn val was bruut: met een achtvormige brace werd voorkomen dat het bot door de huid stak. “Ik viel bijna flauw van de pijn,” aldus Vervaeke. Toch is de progressie sindsdien opmerkelijk geweest, en dat komt geen moment te vroeg voor Quick-Step.

Want de afwezigheid van Vervaeke in de Dauphiné liet zich voelen. Evenepoel, die zelf ook ten val kwam, reed een degelijke koers en werd vierde in het klassement, maar stond er in de cruciale fases vaak alleen voor. Terwijl concurrenten als Pogacar en Vingegaard stevig omringd waren, moest Evenepoel zelf zijn bidons halen en knokken voor positie. “Laten we eerlijk zijn: Remco alleen laten in een groep van veertig renners is niet oké,” zegt Vervaeke. “Dat kost gewoon te veel energie als je mee wilt doen voor het podium.”

De situatie wordt extra nijpend nu ook Mikel Landa, aanvankelijk beoogd als berghelper én schaduwkopman, ontbreekt na zijn crash in de Giro. Valentin Paret-Peintre is pas net terug van een gebroken stuitje en zijn vorm is onzeker. Vervaeke’s herstel krijgt daardoor extra gewicht.

“Ik had geen garanties, maar ik hoopte en vertrouwde erop dat ik geselecteerd zou worden,” zegt hij. “Ik denk dat ik in elke grote ronde waar ik Remco hielp, mijn waarde heb bewezen.”

En hij vindt inspiratie bij collega-renners. “Blijkbaar won Tom Pidcock vier weken na een gebroken sleutelbeen Olympisch goud,” lacht hij. “Dat geeft hoop. Mijn val leek aanvankelijk alles te verpesten, maar binnen de ploeg zijn ze nog steeds optimistisch. En dat is een enorme motivatie.”

Met minder dan drie weken tot de Grand Départ blijft het spannend, maar het herstel van Vervaeke biedt opnieuw perspectief voor Evenepoel en zijn Tour-droom.