Top 10 Belgische wielrenners aller tijden: Van Eddy Merckx tot Remco Evenepoel

België wordt misschien wel beschouwd als de grootste natie in de geschiedenis van het wielrennen. Het concurreert met Frankrijk, Italië en misschien Spanje, maar het heeft het voordeel dat het veruit de GOAT, de grootste aller tijden, in zijn gelederen heeft. Het is niet zozeer een land voor grote rondes, hoewel ze in klassiekers boven de rest uitsteken, vooral in de thuisklassiekers zoals de Ronde van Vlaanderen of Luik-Bastenaken-Luik.

Legendes als Eddy Merckx en Roger De Vlaeminck, recentere renners als Tom Boonen en Philippe Gilbert en het enorme potentieel van Remco Evenepoel vormen volgens ons deze Top 10 van de beste Belgische wielrenners uit de geschiedenis.

Moet ik het uitleggen? De grootste winnaar van grote rondes, hij heeft verreweg het record voor monumenten, 5 overwinningen in de Tour de France, evenveel in de Giro d'Italia, 7 in Milaan-San Remo, 5 in Luik, de renner met de meeste overwinningen in de geschiedenis van de wielersport en een van degenen met de meeste regenboogtruien. Weinig meer toe te voegen voor "De Kannibaal".

"Monsieur Paris-Roubaix". De man die de Hel van het Noorden het vaakst had gewonnen voordat een landgenoot, over wie we het later zullen hebben, hem inhaalde. Het is zeker niet de enige prestatie van deze man, die een van de slechts drie wielrenners is die alle vijf bestaande monumenten heeft gewonnen en wereldkampioen cyclocross is geweest. Hij is ook houder van het overweldigende absolute record van 6 overwinningen in het algemeen eindklassement van de Tirreno-Adriatico.

Na Merckx en De Vlaeminck, de derde man die elk monument in de wielersport heeft gewonnen. Hij valt niet zozeer op door zijn herhaling, maar door de verscheidenheid van zijn triomfen. Alsof dat nog niet genoeg is, hebben we het over een man die ook nog eens tweevoudig wereldkampioen was. Bovendien verdedigde hij zijn titel, iets wat in de geschiedenis nog niet zo vaak is gebeurd.

Als we het over het WK hebben, moeten we Rik van Steenbergen noemen. Hij is één van de vijf renners met drie regenboogtruien. Daarnaast heeft hij niet de grootste staat van dienst, met vijf monumenten op zijn naam. Maar het simpele feit dat hij drievoudig wereldkampioen is, verdient volgens ons zijn aanwezigheid in deze Top.

De beste renner van de 21e eeuw voor de Vlaamse klassiekers totdat Mathieu van der Poel hem ooit overtreft, of niet. 7 monumenten met 4 keer Parijs-Roubaix, evenveel als Roger de Vlaeminck, en 3 keer Ronde van Vlaanderen. Hij is ook wereldkampioen en is de enige wielrenner in de geschiedenis die de drietand Ronde van Vlaanderen - Parijs-Roubaix - Wereldbeker in hetzelfde jaar heeft gewonnen. Hij deed dat in 2005.

Hij won de Vuelta a España van 1977 door.... maar liefst 13 etappes te winnen! Daarbij kwamen 7 in de Giro d'Italia van hetzelfde jaar, 8 in de Tour de France van 1976, 2 in 1978 en 5 in 1981. Een totaal van 35 etappes in grote rondes, verspreid over slechts vijf edities. Hij heeft ook 1 Parijs-Nice, 1 Volta a Catalunya, 1 Amstel Gold Race, 2 Gent-Wevelgem, 1 E3 en vooral twee wereldtitels op zijn palmares staan.

Een beetje de voorloper van Tom Boonen. Beiden reden onder Patrick Lefevere en Museeuw won 3 keer de Ronde van Vlaanderen, 3 keer Parijs-Roubaix, 1 keer het WK en kon daar ook nog 1 Amstel Gold Race, tweemaal E3 en twee keer Dwars door Vlaanderen aan toevoegen, waarmee hij ook een van de beste klassiekersrenners op kasseien in de wielergeschiedenis was.

Een van de meest complete renners van zijn generatie en uit de wielergeschiedenis. Hij kwam dicht bij de club van de 5 monumenten maar miste Milaan-San Remo. Hij is ook een van die mannen die wereldkampioen is geweest en won deze in 2011, een jaar waarin hij absoluut onklopbaar was. Alsof dat nog niet genoeg is, heeft hij 4 Amstel Gold Races, 1 Waalse Pijl, 1 Clásica San Sebastián en 1 Strade Bianche op zijn naam staan.

De laatste Belg die de Tour de France heeft gewonnen en de enige Belg na Eddy Merckx. Het was in 1976, maar in een totaal van 15 deelnames eindigde hij altijd in de Top 30, 14 keer in de Top 20, 12 keer in de Top 12, 8 keer in de Top 5 en 5 keer op het podium, voor 9 etappe-overwinningen. Hij nam vier keer deel aan de Giro d'Italia, tussen 1982 en 1985, en eindigde respectievelijk als 4e, 9e, 7e en 13e. En hij reed slechts tweemaal de Vuelta a España, met een 5e plaats in 1979 en een 11e plaats in 1986 als beste resultaten.

We hebben hem erin gezet vanwege wat hij op zo'n jonge leeftijd heeft bereikt en het potentieel dat hij heeft, wat er van hem in de toekomst wordt verwacht en de historische prestaties die hij heeft laten zien op slechts 24-jarige leeftijd. Hij is de enige renner in de geschiedenis die de gouden medaille heeft gewonnen op de Olympische Spelen in zowel de tijdrit als de race tegen de klok, en hij deed het in dezelfde editie. Hij is ook wereldkampioen in beide specialiteiten en won de Vuelta a España 2022. Daarnaast heeft hij op het podium gestaan in de Tour de France, de meest prestigieuze wedstrijd ter wereld, hij heeft 2 overwinningen in Luik-Bastenaken-Luik en 3 in de Clásica San Sebastián.