Milan Fretin heeft op indrukwekkende wijze de
Ronde van Limburg op zijn naam geschreven, na een chaotisch slotstuk waarin Biniam Girmay zijn eerste seizoenszege aan zich voorbij zag gaan. De Belgische sprinter van
Cofidis hield het hoofd koel in een nerveuze finale en triomfeerde voor eigen publiek.
De eerste echte aanval van de dag kwam er op de kasseistrook van Manshoven, waar Tibor Del Grosso zijn moment koos. Met nog zo’n 50 kilometer voor de boeg toonde de Nederlandse kampioen bij de beloften zijn lef en klasse, opnieuw bevestigend dat hij een van de talenten van de toekomst is.
Met nog 25 kilometer te rijden ontstond er een kopgroep met Tupalik, Vervenne en Rosenlund. Ze werkten goed samen en sloegen een kloof van 29 seconden op het jagende peloton. Maar met Alpecin-Deceuninck op kop leek hun missie een lastige onderneming.
Niet veel later dook Del Grosso opnieuw op. De jonge Nederlander plaatste nogmaals een versnelling en pakte een kleine voorsprong met nog 14 kilometer te gaan. Het gevaar van zijn aanval werd serieus genomen — onder anderen Biniam Girmay schoof mee in de achtervolging. Maar echte samenwerking ontbrak, en de aanval werd tenietgedaan.
De koers leek onvermijdelijk af te stevenen op een massasprint, al bleef de aanloop allesbehalve ordelijk. De zenuwen gierden door het peloton en onderweg waren er meerdere schouderduwtjes en positiewissels. Elia Viviani zag zijn kansen in rook opgaan toen hij in de slotfase getroffen werd door een mechanisch defect en noodgedwongen van fiets moest wisselen.
In de hectiek richting de laatste bocht volgde nog een valpartij, waarna het peloton verbrokkeld de sprint moest inzetten. Biniam Girmay zat net iets te ver, en kon zijn sprint niet volledig lanceren.
Uiteindelijk was het Milan Fretin die het best gepositioneerd zat en in de chaos de meeste rust behield. De jonge Belg boekte zo een knappe zege voor Simon Dehairs, en schreef daarmee een van de mooiste overwinningen van zijn nog prille carrière bij op het palmares.