Terwijl Zürich het toneel was van een week vol indrukwekkende koersen tijdens het
WK Wielrennen, is het onmogelijk om deze te bespreken zonder stil te staan bij de tragische dood van de Zwitserse juniorenrenster
Muriel Furrer. Het onderzoek naar haar fatale valpartij loopt nog en niet alle details zijn bekend. Toch werden velen binnen de wielersport, waaronder
Tadej Pogacar, gevraagd naar hun mening over deze tragedie, waarbij hij de nadruk legde op de veiligheidsproblemen in de sport.
"Het allerzwaarst is het geweest voor de familie van Muriel en haar naasten. Het was hartverscheurend en verdrietig om te horen dat ze er niet meer was. Voor het Zwitserse team, voor de hele wielerwereld. Het was moeilijk om dat te zien gebeuren. We hebben allemaal gestreden voor haar dit weekend, om haar in onze gedachten te houden. Het is een tragedie", vertelde Pogacar aan
Wielerflits. "Het is moeilijk om te zeggen wat er moet veranderen. Wielrennen is een gevaarlijke sport. We zien alles en overal nu op internet."
Furrer kwam ten val tijdens haar koers in een afgelegen, bebost gebied waar ze buiten het zicht van de organisatie bleef. Omdat er geen radio's of GPS-trackers waren, duurde het naar verluidt lang voordat ze werd gevonden. Ze overleed later in het ziekenhuis aan haar verwondingen.
"De laatste jaren zijn er echter te veel overlijdens geweest, die je overigens liever helemaal niet ziet. Ik denk dat de sport steeds gevaarlijker is. We moeten voorzichtiger zijn op de weg, maar ook voor elkaar. Als je in een groep rijdt, denk dan altijd aan de persoon naast je. Ik wens haar familie en de wielerwereld rondom haar alle kracht toe."
Pogacar beleefde een bijzonder emotioneel weekend waarin hij voor het eerst in zijn carrière de felbegeerde regenboogtrui veroverde, de perfecte afsluiting van een ongelooflijk succesvol seizoen. Dit jaar boekte hij al overwinningen in prestigieuze wedstrijden zoals Strade Bianche, de Volta a Catalunya, Luik-Bastenaken-Luik, de Giro d'Italia, de Tour de France en de Grand Prix Cycliste de Montreal. Hoewel hij met de Ronde van Lombardije nog een groot doel voor ogen heeft, kan niets hem meer afnemen wat hij tot nu toe heeft bereikt.
"Ik ga door een achtbaan van emoties. Ik heb ze denk ik zondag allemaal ervaren. Het was echt gekkenwerk onderweg. Maar toen ik in de slotkilometer mijn ploeggenoten en Urska zag bij de finish en ook in alle interviews, waren het fantastische emoties", vertelt hij. "En ik weet niet waarom, maar ik moest bij alle momenten bijna huilen. Ook nu moet ik weer vechten tegen de tranen."
Hoewel hij het volste recht heeft om dit seizoen te beëindigen, staan er nog een paar wedstrijden op zijn programma. Hij zal de komende weken deelnemen aan de Giro dell'Emilia, Tre Valli Varesine en ten slotte de Ronde van Lombardije, een koers die hij de afgelopen drie jaar wist te winnen. "Ik ben niet iemand die veel met zijn programma bezig is, maar ik wil de trui het liefst dit jaar nog laten zien", zegt hij. Dat zou dit weekend dus al kunnen gebeuren.
"Toen ik nog een kind was, durfde ik niet te dromen dat ik deze trui ooit mocht dragen. Ik wilde graag een ster zijn en meedoen aan de Tour de France en het WK. Diep van binnen wilde ik het hier altijd goed doen. Dit jaar was de perfecte kans, omdat het parcours goed voor me was, ik had goed materiaal, ik kon een gedegen voorbereiding draaien en dat terwijl ik plezier had. Hoe mooi is dat?!" voegde hij toe.