“Ploegen kijken alleen naar de UCI-punten – na vijf jaar in de WorldTour had ik meer verwacht”: Lotto-Intermarché-fusie zet loopbaan van talentvolle Italiaan op losse schroeven

Kevin Colleoni begint aan zijn wintertraining zonder contract, zonder garanties en met een pijnlijke, eerlijke kijk op hoe de sport renners momenteel waardeert. Nu de fusie tussen Intermarché - Wanty en Lotto tientallen renners in onzekerheid stort, is de 26-jarige Italiaan een van de onverwachte slachtoffers van een krimpende arbeidsmarkt.

Na vijf opeenvolgende seizoenen op WorldTour-niveau, erkent Colleoni in gesprek met Tutto Bici Web, dacht hij dat zijn ervaring en profiel veel meer interesse zouden wekken dan waar hij nu mee wordt geconfronteerd.

“De waarheid is dat ik op dit moment praktisch niets in handen heb. Door fusies en ploegen die stoppen zijn er veel minder plaatsen in het peloton. En ploegen kijken alleen naar de UCI-punten die je kunt brengen. Natuurlijk had ik na vijf jaar in de WorldTour wat meer interesse verwacht, maar dit is de situatie.”

Omdat Intermarché zijn contract niet verlengde met het oog op de samenwerking met Lotto in 2026, is Colleoni veroordeeld tot wat hij een “doe-het-zelf” winter noemt, trainen zonder wedstrijdprogramma, zonder kamp en zonder duidelijkheid over wat volgt.

Colleoni’s huidige situatie vindt zijn oorsprong in een keerpunt dat destijds nauwelijks opviel: een op het oog routineuze val in de Coppa Agostoni 2022. Wat die dag klein leek, werd het begin van een lange, frustrerende spiraal van rugpijn, aanpassingen en therapie die zijn ontwikkeling ontspoorde.

“Die val sloeg me echt tegen de touwen. Ik ben niet meer kunnen terugkeren naar wie ik was. De sensaties op de fiets waren niet meer dezelfde. Ik heb alles geprobeerd – mijn positie op de fiets aanpassen, een andere zadelkeuze, fysiotherapie – en dit jaar, alles bij elkaar, zijn mijn osteopaat en ik erin geslaagd een balans te vinden. Ik kan niet zeggen dat ik ben zoals vroeger, maar door krachttraining kan ik ermee leven en dit jaar vond ik bij momenten de sensaties van mijn eerste jaren terug. Al bij al waren de laatste twee jaar negatief. Ik heb er weinig plezier aan beleefd en nu zoek ik een project dat me kan herlanceren, dat me helpt terug te keren naar wie ik was. Want ik weet dat ik niet de renner ben die in deze twee jaar te zien was – ik kan veel meer.”

Het steekt schril af tegen de belofte die hij als belofte toonde: 3e in de Giro Next Gen, 2e in GP Capodarco en Trofeo San Vendemiano, en top-10’s in de Czech Tour, Tour of Oman en Tour de Hongrie in zijn eerste profjaren.

Maar de markt is meedogenloos. Colleoni verbergt niet dat hij mogelijk een stap terug moet zetten om zijn loopbaan in leven te houden. “Ik sta open voor iedereen en ben bereid een categorie lager te rijden, een kleiner programma te doen en uitslagen na te jagen om te tonen dat ik er nog ben. Natuurlijk is er aan alles een grens – ik ben niet van plan terug te keren naar de amateurs om maar iets te doen, of een exclusief Aziatisch programma te rijden, met alle respect. Ik moet mezelf herlanceren en laten zien dat ik op een bepaald niveau kan presteren.”

Nu ploegen samenkomen voor hun voorseizoenskampen bereidt Colleoni zich solo voor, in een professioneel ritme, hopend dat voor het einde van het jaar de juiste aanbieding komt.

“Ik kan niet zeggen dat ik rustig ben, maar ik beleef het ook niet al te slecht. Ik ben weer beginnen fietsen alsof ik een ploeg had en later krijg ik ondersteuning van een trainer. Mentaal is het lastiger, maar je redt je wel. Ik geef mezelf tot het einde van het jaar, daarna denk ik dat ik een beetje op de rem trap… Plan B? Ik denk eraan, maar liever niet. Mijn prioriteit is renner blijven.”

Voorlopig hangt Colleoni’s toekomst af van de vraag of een ploeg bereid is verder te kijken dan UCI-punten en het onbenutte potentieel te zien van een renner die nog niet zo lang geleden gold als een van Italië’s meest veelbelovende klimmers. De klok tikt, maar de vastberadenheid blijft intact.