“Kon ik maar één dag de benen van Tadej Pogacar hebben” – Neilson Powless vol ontzag voor de Tour de France-kampioen, maar benadrukt dat het peloton de hoop niet moet opgeven

Neilson Powless gaf een opvallend eerlijke kijk op de staat van de sport — en op Tadej Pogacar in het bijzonder — in opmerkingen tijdens een eindejaarsinterview met Wieler Revue.

Hij sprak over alles, van dominantie aan de top tot zijn eigen doorbraakzeges, en gaf toe dat hij “Pogacars benen voor één dag zou willen hebben”.

Powless erkende dat starten tegen de viervoudige Tour de France-winnaar zowel een voorrecht is als soms pijnlijk relativerend werkt.

“Ik zou mezelf boven het WorldTour-gemiddelde plaatsen, maar ik wou dat ik zijn benen één dag had,” zei hij. “Ik hoop dat hij die goede benen niet vanzelfsprekend vindt.”

Powless was openhartig over de mentale uitdaging om te strijden tegen renners en ploegen die op een hoger niveau opereren.

“In koersen kan het soms behoorlijk ontmoedigend voelen als je ziet dat bepaalde ploegen zo dominant zijn en je denkt: wat kan ik hier eigenlijk doen? Elke ploeg zet alles op alles om te winnen, maar als slechts enkelen daar daadwerkelijk in slagen, kan dat lastig zijn voor de lange-termijnhoudbaarheid van onze sport.”

Zijn opmerkingen sluiten aan bij momenten eerder in het seizoen, toen ploeggenoot Ben Healy Pogacar gekscherend vroeg wanneer hij van plan was te stoppen — een luchtige vraag met een vleugje frustratie. Powless begrijpt dat gevoel. Toch vindt hij niet dat dominantie de koers voorspelbaar maakt. Integendeel.

Dit voorjaar boekte Powless een van de opvallendste zeges van het jaar door drie renners van Team Visma | Lease a Bike te verschalken in Dwars door Vlaanderen — een reminder dat er veel mogelijk blijft, ook als het op papier scheef lijkt.

“Mijn overwinning in Dwars door Vlaanderen, en Mattias Skjelmose die de Amstel Gold Race won, waren herinneringen aan de onvoorspelbaarheid van onze sport. Die zeges waren een opsteker voor het hele peloton,” zei Powless. “In het voorjaar dacht ik niet dat ik een klassieker zou winnen, maar het is me toch gelukt. Zelfs als de absolute topfavorieten er zijn, kan er van alles gebeuren. Een kleine kans is nog steeds een kans.”

Ondanks het besef van de disbalans die Pogacar veroorzaakt, sprak Powless met volledig respect — zelfs ontzag — over de Sloveense superster van UAE Team Emirates - XRG. “Ik zou het geweldig vinden om hem de absolute GOAT te zien worden. Als hij nog een paar jaar zo doorgaat, komt hij daar zeker,” zei hij.

En toen volgde de droom — half ambitie, half fantasie, volledig oprecht. “Het zou een voorrecht zijn om ooit samen met hem op een podium te staan. En wie weet, hem misschien zelfs te kloppen. Mijn zege in Dwars door Vlaanderen heeft me dat vertrouwen gegeven.”

Voor Powless is Pogacar tegelijk een obstakel, een inspiratie en de ultieme maatstaf. En voor een renner die in 2025 bewees dat zelfs lange odds kunnen kantelen, voelt het idee om ooit ’s werelds meest complete renner te vloeren minder vergezocht dan voorheen.