Van 12 tot 18 augustus staat de
Ronde van Polen op de kalender. De koers concurreert met andere grote wedstrijden, maar trekt elk jaar toch een kwalitatief sterk deelnemersveld aan. Deze enige WorldTour-rittenkoers die tussen de Tour de France en de Vuelta a Espana plaatsvindt, bestaat uit zeven etappes en biedt voldoende mogelijkheden voor diverse renners. Laten we eens kijken naar het
parcours.
Etappe 1: Wroclau - Karpacz, 157,2 kilometer
De wedstrijd start met een heuvelachtige etappe die de klassementsrenners flink zal testen. De rit telt 157 kilometers, waarvan het grootste deel relatief vlak is, met enkele kleine beklimmingen, zowel gecategoriseerd als ongecategoriseerd. De echte actie zien we echter pas in de laatste kilometers.
De etappe eindigt met een klim naar de heuveltop in Karpacz. Positionering zal hier cruciaal zijn. De klim van 2,9 kilometer aan 4,5% stijgt geleidelijk en wordt steiler na de tussensprint, die nog 4,5 kilometer van de finish wordt gepasseerd. Kort daarna volgt een korte, pittige klim, waarna de strijd zal losbarsten op het lagere gedeelte van de slotklim.
De laatste heuveltop is een geleidelijke stijging naar de finishlijn, die kan resulteren in een (mogelijk lange) sprint. Deze klim van 3,2 kilometer aan 6,5% bevat het grootste deel van de stijging in een stevig tempo, met een stijgingspercentage dat in de laatste kilometer oploopt tot 10%. De laatste 500 meter zijn het zwaarst, en het is goed mogelijk dat er in deze sectie kleine gaten ontstaan aan de finish.
Etappe 2 (ITT): Myslakowice - Karpacz, 15,4 kilometer
Dag 2 van de wedstrijd bevat een tijdrit van 15 kilometer met een valse start en een slotsectie die de renners al kennen van de openingsetappe. De tijdrit bevat een klim van 2 kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van 5%, en de afsluitende kilometers zullen bekend voorkomen voor de deelnemers. De eerste kilometers zijn snel, maar de beklimmingen zijn niet steil genoeg om substantiële verschillen te maken.
De finale bestaat uit een geleidelijke klim naar de finishlijn. Deze klim van 3,2 kilometer heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 6,5%, maar in de laatste kilometer stijgt het tot 10%. De zwaarste sectie van de klim bevindt zich in de laatste 500 meter. Hoewel deze tijdrit niet de eenvoudigste is om een hoog tempo te handhaven, is het cruciaal om energie te sparen voor de finale, waar belangrijke verschillen kunnen worden gemaakt op de slotklim.
Etappe 3: Walbrzych - Duszniki-Zdrój, 155,5 kilometer
De etappe begint en eindigt op locaties die voor de gemiddelde Europeaan misschien moeilijk uit te spreken zijn. Voor de renners in het algemeen klassement is het echter cruciaal om precies te begrijpen wat hen te wachten staat, want deze dag zou wel eens de gevaarlijkste van de hele wedstrijd kunnen worden. Met meer dan 3100 meter klim over een afstand van 155 kilometer en constante beklimmingen vanaf het begin, is dit een zware opgave.
Het vertrek in Walbrzych start meteen met een klim van 1,3 kilometer aan 7,4% en een vervolgklim van 2,6 kilometer aan 6,9%. Vervolgens komen er drie beklimmingen van de tweede categorie en een bijzonder zware klim van de niet-gecategoriseerde categorie, die elke achtervolging aanzienlijk zal bemoeilijken. De zwaarste klim is 2 kilometer lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 9,7%. Naarmate de etappe vordert, is er een kort stuk waar het mogelijk is om zich te hergroeperen voor de laatste beklimmingen, maar dit blijft een uitdagende etappe om onder controle te houden.
De klim naar Karlow is 7 kilometer lang met een stijgingspercentage van 5% en eindigt met nog 18,5 kilometer te gaan. Direct na de top volgt een plateau, gevolgd door een korte afdaling. Het peloton staat vervolgens voor een explosieve aankomst op een heuveltop, waar aanzienlijke verschillen te verwachten zijn en een spannende finish waarschijnlijk is. De laatste 900 meter stijgen gemiddeld met 8%, met stijgingspercentages die oplopen tot 14% voordat de weg geleidelijk afdaalt naar de finishlijn.
Etappe 4: Kudowa-Zdrój - Prudnik, 194,7 kilometer
De vierde wedstrijddag start direct met een stevige klim vanuit Kudowa-Zdrój: 6,8 kilometer aan 5,2%. Deze klim is uitdagend genoeg om de kwaliteitsrenners op te dwingen een sterke groep te vormen, die kan strijden voor de ritzege en de sprinters kan afschudden. De eerste helft van de etappe is vrij golvend en bevat enkele pittige beklimmingen, maar naarmate de etappe vordert, wordt het terrein gemakkelijker.
De tweede helft van de dag is voornamelijk vlak en biedt weinig bijzonders. De renners rijden naar het oosten met een massasprint in Prudnik als einddoel. Deze sprint is vrij rechttoe-rechtaan, zonder technische uitdagingen. Er zijn geen steile afdalingen of beklimmingen, enkel enkele flauwe bochten in de laatste kilometers. De koplopers zullen waarschijnlijk wachten tot het laatste moment om hun kansen op de sprint te benutten.
Etappe 5: Katowice - Katowice, 187,3 kilometer
De zesde wedstrijddag in Polen belooft een relatief eenvoudige dag te worden voor het peloton, met een etappe die volledig is afgestemd op de sprinters. De rit begint en eindigt in Katowice, waarbij de route slechts een kleine lus maakt om uiteindelijk weer in de stad terug te keren. Het belangrijkste obstakel van de dag zal de technische finale zijn.
Het is niet specifiek de laatste kilometer die uitdagend is, maar de hele laatste 9 kilometer van de etappe. Bij de ingang van de stad moeten de renners verschillende bochten nemen, wat het peloton zal uitrekken en zorgen voor een strijd om de beste positie.
Van 5 tot 2 kilometer voor de finish zijn er meerdere scherpe bochten die de spanning hoog zullen houden. Na een relatief vlakke en makkelijke dag zullen de snelheden aanzienlijk stijgen. De laatste bocht, een scherpe linkerbocht, komt met nog 700 meter te gaan, waarna de renners de grote laan oprijden naar de finish.
Etappe 6: Wadowice - Bukovina Tatsanska, 182,9 kilometer
De koninginnenrit van deze ronde is misschien niet de enige dag met uitdagingen, maar ik beschouw het als de zwaarste van allemaal. Met opnieuw 3100 meter aan klimmen en een reeks zware beklimmingen dicht bij het einde, inclusief steile secties, zal dit een ware test zijn voor de renners. De dag begint met een serie van vier uitdagende beklimmingen, die zowel belangrijk kunnen zijn voor de strijd om het algemeen klassement als voor de ritzege.
Vroeg op de dag komen de renners voor de klimmen van Sciana Bukovina (2,6 km; 7,8%) en Sciana Harnas (2,8 km; 6,4%), met toppen op 60 en 46 kilometer van de finish. Hoewel deze beklimmingen zwaar zijn, zullen ze waarschijnlijk nog niet veel actie veroorzaken gezien de zware finale die volgt. Sciana Bukovina is de belangrijkste klim van de dag. Ondanks het gemiddelde stijgingspercentage dat niet extreem hoog is, zijn er secties waar de stijging boven de 20% ligt. De klim eindigt met nog slechts 12 kilometer te gaan, waardoor er kansen zijn voor significante verschillen.
Na de top volgt een kort plateau en een snelle afdaling naar de basis van de laatste klim. Deze laatste beklimming, de Bukovina Tatsanska, is 4 kilometer lang met een gemiddelde stijging van ongeveer 5%. De eerste 2 kilometer zijn gemiddeld rond de 7%, wat nog mogelijkheden biedt voor aanvallen. Daarna vlakt de klim iets af, maar de stijgingspercentages blijven voelbaar tot de finish op een gladde, rechte weg.
Etappe 7: Kopalnnia Soli Wieliczka - Krakau, 143,1 kilometer
De laatste etappe van de koers begint in Wieliczka, beroemd om zijn zoutmijnen, die een van Polen zijn meest iconische natuurmonumenten zijn. Hoewel het peloton de stad Krakau verlaat, keert het voor de finale terug naar deze regio. De eerste helft van de etappe bevat meerdere kleine beklimmingen, wat een ontsnapping mogelijk kan maken. De finale is echter volledig vlak, wat de sprintersploegen de kans geeft om de koers te controleren en de etappe naar hun hand te zetten.
De slotronde bestaat uit drie lussen van zes kilometer net buiten het stadscentrum, die snel en intens zullen zijn. Deze ronden worden gekenmerkt door drie 90-graden bochten, wat de finale doet denken aan een criterium. De laatste bocht ligt op 1,8 kilometer van de finish, waarna de koers zich uitstrekt naar een rechte, vlakke sprintstrook, ideaal voor een explosieve eindsprint.
