OPINIE: Tom Pidcock's tijd bij INEOS Grenadiers was altijd al gedoemd te mislukken

We zijn nu ongeveer een maand in het tussenseizoen en het voelt al als een eeuwigheid geleden dat de beste renners van het peloton niet in actie kwamen. In 2024 werden we getrakteerd op een historische drievoudige kroon van Tadej Pogacar, een monumentendubbel voor Mathieu van der Poel in de regenboogtrui en Olympische geschiedenis van Remco Evenepoel.

Waar we zeker niet op getrakteerd werden, was een geweldig jaar van de INEOS Grenadiers. Nee, in feite zou 2024 wel eens het slechtste jaar van INEOS tot nu toe kunnen zijn geweest, en hun topper Tom Pidcock kende niet zijn beste seizoen. Geruchten over het vertrek van Pidcock waren tot nu toe een belangrijk onderwerp in het tussenseizoen, net als de voortdurende veranderingen in het management bij INEOS.

Maar ondanks het talent van Pidcock, de financiële middelen en het eerdere succes van de INEOS Grenadiers, kun je je afvragen of deze samenwerking altijd al gedoemd was om te mislukken. In dit artikel kijken we naar wat er de afgelopen twee seizoenen is misgegaan en of de karakters en stijlen van Pidcock en INEOS ooit echt hadden kunnen samensmelten.

Om te begrijpen wat er mis is gegaan tussen de twee, moeten we terug naar die ongelooflijke dag op Alpe d'Huez tijdens de Tour de France van 2022. Op die dag nam Pidcock het op tegen een van de meest legendarische beklimmingen van het wielrennen en zegevierde tegen eliteconcurrentie, waaronder voormalig INEOS-legende Chris Froome. Deze overwinning was niet alleen belangrijk vanwege de mystieke beklimming van de Alped'Huez, maar ook omdat het de komst van INEOS' volgende grote klassementsrenner leek te zijn. Tom Pidcock had zichzelf aangekondigd aan de wegwielerwereld.

De overwinning verhoogde de verwachtingen en schilderde Pidcock af als de natuurlijke opvolger van de erfenis van het team van Grote Ronde-winnaars als Froome, Thomas en Bernal. INEOS, een team dat historisch bekend staat om hun berekende aanpak, leek hun nieuwe leider te hebben gevonden. De toekomst leek rooskleurig voor zowel Pidcock als de ploeg, waardoor fans vol verwachting uitkeken naar wat komen ging.

Na de glorie van de ritzege in 2022 werd verwacht dat Pidcock grote stappen voorwaarts zou zetten en de nieuwe klassementsman van INEOS zou worden. Dit is iets waar ze wanhopig naar op zoek waren sinds de val van Egan Bernal in 2022. Maar is de man uit Yorkshire hierin geslaagd?

In de Tour de France van 2023 trad Tom Pidcock aan als leider in het klassement van de ploeg, met nieuwe verwachtingen na zijn prestaties in 2022. Zijn eerste optredens waren veelbelovend, maar naarmate de wedstrijd vorderde, haperde Pidcock's prestatie. In het midden van de etappe werd het duidelijk dat hij niet de kracht en het uithoudingsvermogen kon opbrengen die nodig waren om een uitdaging aan te gaan met Jonas Vingegaard en Tadej Pogacar. Dit leidde ertoe dat Carlos Rodriguez Pidcock verdrong als de belangrijkste focus van het team voor het algemeen klassement. Rodriguez' daaropvolgende etappeoverwinning en indrukwekkende resultaten verschoven de schijnwerpers en benadrukten de verrassende kloof tussen de capaciteiten van Pidcock en het niveau dat nodig is om het drie weken lang tegen de grote mannen op te nemen.

De 13e plaats die Pidcock behaalde in het algemeen eindklassement was slechts marginaal beter dan zijn finish in 2022, ondanks het feit dat hij nu de belangrijkste klassementsrenner is. De spanning in het team was duidelijk, met beelden van achter de schermen van de Netflix-documentaire Tour de France: Unchained benadrukte de spanningen tussen Pidcock en ploegleider Steve Cummings.

In 2024 ging het nog slechter. Pidcock begon het seizoen goed met een grote overwinning in de Amstel Gold Race en hij en zijn team waren optimistisch in de aanloop naar de Tour de France. Het seizoen nam echter al snel een uitdagende wending. Ondanks dat Pidcock en INEOS flitsen van schittering lieten zien, zoals het nipt missen van een overwinning in de graveletappe 9 van de Tour, voldeden ze niet aan de verwachtingen. Het team pakte geen enkele ritzege en Pidcock's wedstrijd werd ontsierd door zijn terugtrekking uit de Tour door ziekte vanCOVID-19, waardoor hij voor het tweede jaar op rij geen Tour-ritzege boekte.

Terwijl Pidcock zijn Olympisch gouden mountainbiketitel uitstekend verdedigde, werden de speculaties over zijn toekomst bij INEOS steeds intensiever. Er doken berichten op dat hij het niet eens was met Cummings en veel ex-profs en experts benadrukten hun overtuiging dat de samenwerking ten einde liep. De relatie werd verder beschadigd door Pidcock's uitsluiting van deelname aan de Ronde van Lombardije op de vooravond van de wedstrijd, ondanks zijn goede vorm in de Italiaanse opwarmingskoersen. De beslissing, die door velen werd gezien als een reactie op transfergeruchten, wakkerde het vuur van een relatie die al uit de hand liep nog verder aan.

De spanning tussen Tom Pidcock en INEOS Grenadiers heeft zijn toekomst bij de ploeg onzeker gemaakt. Hoewel Q36.5 Pro Cycling Team aanvankelijk werd genoemd als mogelijke bestemming, liepen de onderhandelingen stuk en sindsdien is er een stilte in de geruchtenmolen over de transfer van Pidcock. Desondanks zouden andere teams zoals Red-Bull-Bora-hansgrohe en zelfs Visma Lease a Bike aan het rondvragen zijn naar de beschikbaarheid van Pidcock.

De winnende formule bij INEOS Grenadiers in de jaren 2010 draaide vaak om gedisciplineerde, geconcentreerde en bescheiden renners. Dat wil niet zeggen dat Pidcock niet gedisciplineerd of gefocust is, maar heeft hij het recht om privileges te eisen van zijn ploeg gezien zijn prestaties tot nu toe op de weg?

Chris Froome stond bekend om zijn afgemeten persoonlijkheid en toewijding aan de strategische aanpak van de ploeg.Geraint Thomas was niet vies van een grapje en heeft nooit ontkend zich te vermaken tijdens het laagseizoen, maar de Welshman bleef grotendeels geaard en teamgericht, net als Egan Bernal, wiens jeugdige maar beheerste karakter perfect paste bij INEOS' visie van een klassementskopman.

Pidcock, daarentegen, staat bekend om zijn brutale zelfvertrouwen, een eigenschap die zijn individuele successen heeft gevoed maar misschien botst met INEOS' gestructureerde ethos. Zijn arrogantie, hoewel gerechtvaardigd door zijn prestaties, lijkt meer op Bradley Wiggins dan op de andere kampioenen van Team Sky/INEOS. Het enige grote verschil is dat Wiggins een gevestigde reputatie heeft op de weg die Pidcock nog niet volledig heeft kunnen evenaren. Terwijl het zelfvertrouwen van Wiggins werd getolereerd en zelfs gevierd na zijn Tour-zege, zou de grote persoonlijkheid van Pidcock gezien kunnen worden als voorbarig van zijn team zonder een vergelijkbaar resultaat op de weg.

Laten we één ding duidelijk stellen: Tom Pidcock is een ongelooflijk getalenteerde wielrenner. Hij heeft twee Olympische gouden medailles bij het mountainbiken, hij is kampioen veldrijden en hij is etappewinnaar in de Tour de France. Wat dat betreft staat hij naast Mathieu van der Poel en Wout van Aert als het gaat om veelzijdigheid, maar daar ligt misschien ook zijn probleem. Noch van der Poel noch van Aert hebben ooit beweerd klassementsmannen te zijn, het zijn uitstekende renners op en naast de weg, in staat om elke wedstrijd op een bepaalde dag te winnen. Maar kunnen ze een wedstrijd winnen over 3 weken? Nee, waarschijnlijk niet.

Pidcock heeft natuurlijk betere fysiologische eigenschappen voor het klassement dan Van der Poel en Van Aert, omdat hij een kleiner en lichter frame heeft. Maar hij rijdt in een tijdperk van echte grootheden, in termen van Tadej Pogacar, Jonas Vingegaard, Primoz Roglic en Remco Evenepoel. Als Pidcock zich echt met hen wil meten, zal hij waarschijnlijk minder tijd moeten besteden aan zijn mountainbike en veldritfiets.

Hoewel zijn talent onmiskenbaar is, blijft de status van Pidcock als klassementskandidaat in grote rondes onzeker, vooral in vergelijking met het niveau van de huidige renners die het podium van grote rondes halen. Misschien moet hij het over een andere boeg gooien en zich richten op een andere grote ronde om ervaring op te doen, voordat hij zich weer aan de Tour de France waagt. Of het nu met INEOS of een nieuw team is, Pidcock's weg naar succes in Grote Rondes vereist het vinden van de juiste omgeving die zowel zijn ambities als persoonlijkheid ondersteunt. En op dit moment ziet het er niet naar uit dat hij die omgeving bij de INEOS Grenadiers zal vinden.