De Giro d’Italia 2025 is aangekomen op een kantelpunt. Met de tweede rustdag halverwege en nog zes loodzware etappes te gaan, is het tijd voor bezinning. En je kunt er niet omheen: alle blikken zijn gericht op UAE Team Emirates – XRG en hun verrassende leider,
Isaac Del Toro.
De jonge Mexicaan rijdt een verbluffende ronde. Na vijftien etappes draagt hij overtuigend de maglia rosa, met een voorsprong van 1 minuut en 20 seconden op Simon Yates.
Juan Ayuso volgt als derde op 1:26, terwijl
Primoz Roglic – ooit topfavoriet – pas tiende staat, op een achterstand van 3:53. De kaarten lijken dus uitstekend geschud voor Del Toro. Toch bekruipt het gevoel dat zijn eigen ploeg hem zomaar de Giro uit handen zou kunnen laten glippen.
Want ondanks de ijzersterke bezetting en een dominante vorm, blinkt UAE Team Emirates in deze Giro vooral uit in aarzeling. Etappe na etappe wordt duidelijk dat de ploegleiding geen knoop durft door te hakken in de strijd om het klassement. Laat men Del Toro écht voor de eindzege gaan? Of is Ayuso nog altijd de beoogde kopman?
Etappe 15 leverde het meest sprekende voorbeeld van die interne strijd. Op de flanken van de Monte Grappa plaatste Egan Bernal een verrassende aanval. Hij kreeg Del Toro, Richard Carapaz, Thymen Arensman en Derek Gee mee – en liet daarmee Roglič, Yates én Ayuso achter. UAE kreeg een unieke kans in de schoot geworpen: met een sterke groep vooruit, en een Roglič in vrije val, hadden ze het verschil kunnen maken. Dit was het moment om de koers hard te maken, concurrenten te lossen en de interne hiërarchie te bevestigen.
Maar de verwarring regeerde. In plaats van door te trekken, ontbrak de punch en het plan. De remmen gingen erop. Het was een gemiste kans – niet alleen om Roglič definitief te elimineren, maar vooral om richting en duidelijkheid te geven binnen het team. Het lijkt erop dat UAE met twee kopmannen speelt, maar met geen van beiden all-in durft te gaan.
Del Toro had waarschijnlijk nooit durven dromen dat hij met zes dagen te gaan in het roze zou staan. Maar als UAE blijft twijfelen, dreigt die droom alsnog uiteen te spatten.
Isaac del Toro en Juan Ayuso. @Sirotti
Maar bij UAE Team Emirates regeerde de verwarring. In plaats van vol door te trekken op het moment dat de koers openbrak, ontbraken de overtuiging én het plan. De benen werden stilgehouden. Een uitgelezen kans om Primož Roglič definitief uit het klassement te rijden én intern de pikorde vast te leggen, ging verloren. UAE lijkt met twee kopmannen te rijden, maar durft voor geen van beiden écht te kiezen.
Uit vrees om Juan Ayuso niet op achterstand te zetten, koos de ploeg ervoor om het gat naar de groep van Bernal en Del Toro zelf dicht te rijden — waar nota bene hun eigen renner in het roze reed. Het is tekenend voor de onzekerheid binnen de ploeg: men lijkt simpelweg niet overtuigd dat Del Toro de Giro kan winnen, en houdt daarom de kaart-Ayuso achter de hand. Uiteindelijk kwam UAE met de schrik vrij. Toen Richard Carapaz op de klim naar Dori ten aanval trok en Roglic opnieuw tijd verloor, konden zowel Ayuso als Del Toro reageren. Maar het was zichtbaar: Ayuso moest weer diep gaan, veel dieper dan Del Toro.
En dat is precies wat UAE over het hoofd lijkt te zien. Juan Ayuso is niet top in deze Giro. Althans, niet volledig fit. Hij ging al onderuit in de openingsrit, en in de sterrato-etappe naar Terni (etappe 9) liep hij bij een crash een wond op die gehecht moest worden. Del Toro daarentegen was tot nu toe telkens bij de pinken. Hij was steevast bij de besten bergop en reed zelfs als sterkste klassementsrenner in de aankomst van etappe 13, waar enkel Mads Pedersen en Wout van Aert hem nog voorafgingen.
Zeker, Ayuso won de enige echte aankomst bergop — in Tagliacozzo. Maar laten we wel wezen: die klim stelde in vergelijking met wat nog komt nauwelijks iets voor. De zwaarste cols moeten nog komen, en dan zal pas blijken wie er écht over de beste benen beschikt. Die kans komt al direct na de rustdag, in etappe 16. Dan wacht de Passo di San Valentino, een beklimming van de eerste categorie: 18,1 kilometer lang, gemiddeld 6,2%. Daar krijgen Ayuso en Del Toro de kans om hun ware vorm te tonen.
Tot nu toe wijst alles erop dat Del Toro de sterkste is van de UAE-duo. Maar het probleem is duidelijk: hij had met een veel grotere voorsprong aan deze beslissende week kunnen beginnen. Dat is niet gebeurd — door de besluiteloosheid van zijn ploeg. Als hij nu faalt, en Simon Yates, Richard Carapaz of zelfs een herboren Primoz Roglic blijken beter in het hooggebergte, dan komt de maglia rosa serieus in gevaar. En dan zal UAE zich nog wel eens stevig achter de oren krabben.
Origineel: Jorge Borreguero