Op een heroïsche klimdag in de Giro d’Italia 2025 heeft
Nicolas Prodhomme etappe 19 op zijn naam geschreven na een indrukwekkende solo-aanval. De Fransman toonde zich de sterkste op een dag vol chaos, demarrages en klassementsdrama. Terwijl Prodhomme zegevierde, wisten
Richard Carapaz en maglia rosa
Isaac Del Toro hun voorsprong op Simon Yates verder uit te bouwen.
De etappe barstte al vroeg los, nog voor de eerste klim volledig begonnen was. Het was Wout van Aert die de lont in het kruitvat stak aan de voet van de Croce Serra, waarmee hij het startsein gaf voor een razendsnelle en agressieve koers. De aanvalslust resulteerde in een omvangrijke kopgroep van meer dan dertig renners, met klinkende namen als Carlos Verona, Louis Meintjes, Romain Bardet, Antonio Tiberi en Pello Bilbao.
De rust keerde nergens terug. Op de flanken van de Col Tzecore brak het peloton volledig open. Onder het strakke tempo van UAE Team Emirates en EF Education-EasyPost moesten renners als Tom Pidcock, Max Poole en Thymen Arensman de rol lossen. De kopgroep reed intussen een voorsprong van ruim drie minuten bij elkaar, ondanks herhaalde herschikkingen.
Christian Scaroni sprokkelde de bergpunten op de Tzecore en zette zo de jacht van Astana op de blauwe bergtrui voort. Met nog zestig kilometer te gaan was de kopgroep inmiddels uitgedund tot tien, en even later gingen Tiberi, Prodhomme en Verona ervandoor met een halfminuut voorsprong op vier achtervolgers. Ze passeerden de Red Bull-kilometerpaal met zichtbaar vertrouwen, al was de jacht achter hen volop gaande.
In het uitgedunde peloton – nog slechts een twintigtal renners sterk – namen Visma | Lease a Bike en UAE beurtelings het commando. Carapaz bevond zich in een lastige positie, geïsoleerd en zonder ploeggenoten. Georg Steinhauser van Red Bull-BORA-Hansgrohe zat gevangen in het niemandsland tussen de kop van de koers en het peloton.
Toen Tiberi moest afhaken bij het leidende trio, bleven alleen Verona en Prodhomme over. Niet veel later plaatste de Fransman zijn beslissende aanval. Met nog minder dan dertig kilometer te gaan en het peloton op één minuut, leek een overwinning ver weg — zeker toen Adam Yates door het ijs zakte en niet in staat bleek om Del Toro bij te staan.
De eerste prik van de klassementsrenners kwam op 21 kilometer van de meet. Carapaz zette aan, met Del Toro en Simon Yates in zijn wiel. Ook Derek Gee schoof mee. Het leek vooral een test, want Rafal Majka dichtte het gat vlot en herstelde de orde namens UAE.
Toch bleef Prodhomme verbeten doorstampen. Op 12,6 kilometer van de streep bedroeg zijn voorsprong 1 minuut 24, en hij wist die zelfs uit te breiden naar 1:39 op acht kilometer van het einde. In het peloton greep de vermoeidheid steeds meer om zich heen. De klassementsrenners leken meer bezig met defensief rijden dan met aanvallen.
Met nog 6,7 kilometer te gaan kwam Carapaz opnieuw met een alles-of-niets-poging, maar opnieuw zat Del Toro moeiteloos in zijn wiel. Simon Yates, daarentegen, moest passen. In plaats van reageren op Carapaz, moest hij in de achtervolging op een ontketende Derek Gee, die zijn ambities voor het eindpodium kracht bijzette. Carapaz bleef doorduwen en liep een halve minuut uit op Yates, maar Del Toro hield zich opnieuw staande – kalm en elegant, zoals we vorig jaar ook zagen van een andere UAE-renner in het roze...
Prodhomme bleef echter buiten schot. Zijn aanval hield stand, zijn benen gaven niet op, en hij schreef een weergaloze ritzege bij op zijn palmares. De strijd om het eindklassement blijft onbeslist, maar voorlopig is Del Toro opnieuw de morele winnaar van de dag.