Het verhaal van de twee veelbelovende renners van
Soudal - Quick-Step die stopten deed de alarmbellen rinkelen in de wielerwereld omdat het nogal ongekend is. Er wordt weinig gesproken over de complicaties van het professioneel wielrenner worden, waaronder sociaal isolement.
We hebben dit soort gevallen eerder gezien (bijv. het Amerikaanse supertalent Adrien Costa in 2017), maar het komt zelden voor dat het om meerdere renners van dezelfde ploeg gaat. Voormalig profwielrenner Xandres Vervloesem trok 2 jaar geleden ook de stekker uit zijn wielercarrière. Omdat de sport waar hij ooit zo van hield, hem niet langer gelukkig maakte.
"Als je echt profwielrenner wilt worden, doe je er alles voor met sociaal isolement als gevaar", ontdekte de toenmalige Lotto-renner. Een reeks tegenslagen en te veel opofferingen braken hem zuur op. Op 21-jarige leeftijd stopte hij met wielrennen. "Tijdens mijn tijd bij de DSM-beloften verloor ik het plezier in wielrennen. Ik was verhuisd naar Nederland en raakte daar geïsoleerd, ver weg van mijn vrienden," bekende hij aan
Sporza.
Natascha Knaven-den Ouden, manager van het NXTG-project, probeert het beeld van jonge vrouwelijke fietsers minder eng te maken "door ze te vertellen dat ze zich niet moeten identificeren met wat ze doen", is haar visie. "Je bent geen wielrenner, maar je doet aan wielrennen. Want als je jezelf puur als wielrenner ziet, dan verlies je letterlijk je identiteit als je stopt met wielrennen."
Knaven raadt haar renners aan om naast het koersen ook hun andere talenten te ontdekken. "Als renner zit je geen 8 uur op de fiets. Je hebt dus nog tijd om je hersenen uit te dagen en bijvoorbeeld te studeren. Op een gegeven moment in je carrière kom je er misschien achter dat wielrennen niet bij je past. Dan kun je nog altijd een andere weg inslaan."
Knaven zorgt er ook voor dat er nog genoeg gezelligheid is in haar jeugdteams. "Een van onze assistent-teamleiders maakt bijvoorbeeld wel eens pizza's na de wedstrijd als herstelmaaltijd."