De elfde etappe van de Giro d’Italia leverde een merkwaardige patstelling op tussen de klassementsrenners. Op een dag die uitnodigde tot aanvallen, bleef het lange tijd stil in de groep der favorieten. Alleen Richard Carapaz durfde zijn kaarten op tafel te leggen op de laatste klim, en dat werd beloond met een solozege – zijn eerste ritwinst in de Giro sinds zijn eindoverwinning in 2019. Achter hem sprintte Giulio Ciccone van
Lidl-Trek naar de derde plaats.
Opvallend was de ondoorgrondelijke koersaanpak van Lidl-Trek. In de beginfase zette
Mads Pedersen zich nog in om ploegmaat Mathias Vacek te ondersteunen in de vroege vlucht, maar de Tsjech bleek niet opgewassen tegen het klimgeweld. Pedersen keerde later terug in het uitgedunde peloton en nam daar prompt het heft in handen met een stevig tempo in de afdaling – ogenschijnlijk in dienst van Ciccone. Maar een aanval bleef uit.
Na afloop gaf de Deen tekst en uitleg over de verrassende koersinzet. “Ik doe gewoon mijn werk,” klonk het nuchter. “Als mijn ploegleider zegt dat ik moet rijden, dan rijd ik. Hij is mijn baas en hij betaalt me.”
Pedersen gaf ook een pragmatische reden voor zijn kopwerk in het midden van de etappe: “Deze lange beklimmingen zijn verschrikkelijk voor mij. Als ik zelf het tempo bepaal, kan ik binnen mijn limieten blijven. Als anderen willen versnellen, prima, dan laat ik ze gewoon gaan.”
Toen hem werd gevraagd of Lidl-Trek misschien de kastanjes uit het vuur haalde voor andere ploegen, bleef Pedersen diplomatiek. “De dichtstbijzijnde renner in de kopgroep stond vier minuten achter. UAE Team Emirates zag dat niet als een bedreiging – en eerlijk gezegd, in hun positie zouden wij precies hetzelfde hebben gedaan.”
Hoewel Pedersen zelf geen etappe wist te winnen tot nu toe, blijft zijn inzet onverminderd hoog. “Ik ben nooit tevreden. Als er een kans is, grijp ik die. Dus we maken een plan en proberen morgen weer te winnen.”
Met Carapaz die zijn neus aan het venster steekt, UAE dat de controle niet volledig naar zich toe trekt en Lidl-Trek dat blijft puzzelen met zijn pionnen, belooft de tweede helft van deze Giro nog vuurwerk. Als de klassementsmannen hun kaarten eindelijk openleggen, kan het spel echt beginnen.