Remco Evenepoel slaagde er woensdag in
Waalse Pijl niet in om zijn topvorm van de afgelopen weken door te trekken. Na zijn zege in de Brabantse Pijl en een derde plaats in de
Amstel Gold Race lagen de verwachtingen hoog voor de Belgische kampioen, maar op de gevreesde Mur de Huy moest hij vrede nemen met een negende plaats. Verdienstelijk, maar niet het resultaat waarop hij mikte.
Het was opnieuw Tadej Pogacar die zijn suprematie etaleerde. De Sloveen plaatste op de slotklim een allesbeslissende versnelling en reed overtuigend naar zijn eerste zege in de Waalse Pijl. Evenepoel probeerde mee te schuiven, maar zakte weg in de laatste honderden meters.
"Het was een ontzettend zware koers," vertelde Evenepoel na afloop. "Het was de eerste keer sinds lange tijd dat ik opnieuw in de regen moest koersen, maar ik voelde me eigenlijk de hele dag goed. We hebben als ploeg het tempo hard gemaakt, net zoals gepland."
Toch bleek één klein moment cruciaal in zijn finale. "Ik heb mijn regenjack te vroeg uitgedaan. Daardoor kreeg ik het koud en verloor ik kostbare energie. Dat is een fout die ik enkel mezelf kan aanrekenen. Toen Tadej aanging, gingen mijn benen volledig op slot. Ik weet zeker dat het door de kou kwam, want voordien voelde ik me echt uitstekend."
Ondanks het teleurstellende resultaat blijft Evenepoel hoopvol met het oog op Luik-Bastenaken-Luik, komende zondag. De klassieker die hij in 2022 én 2023 wist te winnen, is zijn grote doel.
"Het gevoel zat goed, de ploeg was sterk, alleen de laatste anderhalve kilometer brak me zuur op", klonk het strijdvaardig. "Maar dat geeft alleen maar extra motivatie voor zondag."
Ook teammanager Klaas Lodewyck zag voldoende lichtpunten. “We hebben de koers hard gemaakt, vooral op de smallere, technische stroken. Daar reden we sneller dan andere ploegen verwacht hadden,” zei hij tegen Het Nieuwsblad.
Toch erkent Lodewyck dat de finish in Huy niet op het lijf geschreven is van Evenepoel. “Dit is geen aankomst die honderd procent bij hem past. Bovendien speelt het koude weer hem parten, en is hij nog niet terug op zijn optimale rondegewicht. Tijdens zijn revalidatie na zijn winterse valpartij lag daar de focus nog niet op.”
Dat Pogačar opnieuw boven de rest uitstak, verbaasde het kamp-Evenepoel niet. “We wisten dat hij hier een klasse apart zou zijn, ondanks een iets minder dominante Amstel. Maar zelfs daar was hij tot tweehonderd kilometer veruit de sterkste. En op de Mur heeft hij zijn visitekaartje al eerder afgegeven.”