Jonas Vingegaard: “De Tour de France was mijn grootste doel van het jaar, en helaas is het me niet gelukt die te winnen”

Jonas Vingegaard kende een jaar met pieken en dalen, waarbij een blessure in maart zijn voorjaar de kop indrukte, maar hij sloot wel af met zijn eerste Vuelta a España-zege. Toch was de Tour de France zijn hoofddoel en, zoals in het Critérium du Dauphiné, moest hij genoegen nemen met een verre tweede plaats achter Tadej Pogacar.

Na Vingegaards val in Parijs-Nice moest hij zowel daar als in de Volta a Catalunya opgeven. Daarna viel het besluit om in het voorjaar niet meer te koersen. “Nee, we besloten te wachten: ik had de Romandie of een andere koers kunnen rijden, maar we kozen ervoor om het rustig aan te doen en ons voor te bereiden op de Tour,” gaf hij toe tegenover TuttoBiciWeb. “Het was geen zware blessure, al lag ik ongeveer een week stil. Jammer genoeg heb ik Catalunya niet gereden, dat was balen.” Het ging om een hersenschudding, waardoor hij tien dagen niet op de fiets zat. Na de start van zijn Tour-specifieke voorbereiding verscheen hij echter messcherp aan de start van de Dauphiné.

“Eigenlijk was mijn doel vanaf het moment dat ik weer trainde de Tour de France, of beter: de eerste koers was de Dauphiné. Van daaruit ging het puur om de vorm op te bouwen: ik begon met een hoogtestage, daarna reden we de Dauphiné en meteen daarna de Tour de France.” Dat is een recept dat in het verleden werkte. Hij voerde het perfect uit, maar het niveau van Pogacar was op meerdere dagen onbereikbaar. Zelfs voor een Vingegaard op zijn allerbeste niveau.

“Zelfs beter dan in de Dauphiné. Na de crash in 2024 ben ik terug in vorm met ongeveer dezelfde vermogenscijfers als vóór de val. We begonnen de koers erg agressief: mensen klaagden zelfs dat we te agressief waren. Terugkijkend denk ik dat er genoeg momenten waren om te proberen tijd te pakken.” De aanvallende tactiek leverde niet op wat men hoopte, maar een mentaal en fysiek uitgebluste Pogacar in de derde week leek Vismas beste kans om de Tour opnieuw te winnen. De wereldkampioen gaf echter geen krimp.

“En uiteraard, achteraf gezien hadden we misschien iets anders kunnen doen, maar achteraf is het altijd makkelijk praten. Natuurlijk geloofden we allemaal in het plan dat we hadden en wilden we de agressie opvoeren. Het doel was echt om druk te zetten op de anderen.”

De tijdsverlies op Hautacam, de eerste bergrit van de koers, sloeg echter meteen een kloof van 3.31 minuten. Een dag later liep dat uit in de bergtijdrit naar Peyragudes. Zonder een dag à la Granon of Loze (Tours van 2022 en 2023) was het vanaf dat moment onmogelijk om zoveel tijd terug te pakken op de Sloveen.

“Ik denk dat ik op een gegeven moment een paar mindere dagen had die veel verschil maakten in de koers, maar ik bleef geloven dat ik kon winnen en ik bleef in mezelf geloven; ik dacht dat we tijd konden terugpakken. Helaas lukte dat niet,” vervolgde hij. “Maar het is ook eerlijk om te zeggen dat de beste renner van deze Tour de France de koers heeft gewonnen. Dat moet ons juist extra motiveren voor volgend jaar.”

De race eindigde wel met een ritzege voor Wout van Aert, ideaal om de moraal te boosten voor de terugreis. “Het was echt mooi om Wout weer te zien winnen in de Tour. Hij en ik hadden rond dezelfde tijd een zware val, en ik denk dat we allebei even geworsteld hebben, maar dan is het des te mooier hem te zien winnen op de Champs-Élysées, en ik was superblij voor hem. Wout zien winnen is altijd fijn, en hij verdiende die zege echt omdat hij er keihard voor gevochten heeft. Zijn succes gaf mij de drang om de Vuelta te winnen.”

Hoewel hij mooie successen boekte, kan de Deen zonder Tourzege niet beweren dat dit zijn beste jaar op de fiets was. “Ik denk dat het een goed seizoen was. Het was zeker niet mijn beste, maar nog steeds goed. De Tour de France was mijn grootste doel van het jaar, en helaas heb ik die niet gewonnen, maar een tweede plaats is nog steeds een sterke uitslag. Ik wil zeker meer, en het winnen van de Vuelta a España was een heel groot doel voor mij, en met dat resultaat was ik heel blij.”

In breder perspectief haalde Visma veel van wat het hoopte. “Ik vind het een fantastisch jaar voor de ploeg. Slechts één jaar was beter: 2023. Voor de ploeg is het winnen van de Giro d’Italia en de Vuelta a España in hetzelfde jaar al een geweldige prestatie, en dan ook de Tour de France voor vrouwen winnen en tweede worden in de mannenkoers is absoluut uniek,” stelt hij.

Volgend jaar maakt hij hoogstwaarschijnlijk zijn debuut in de Giro d’Italia, waar hij topfavoriet zal zijn voor het roze en de strijd aangaat met João Almeida. Vingegaards programma wordt medio januari bekendgemaakt tijdens het tweede wintertrainingskamp van Team Visma | Lease a Bike in Spanje.