Naarmate de
Ronde van Zwitserland zijn apotheose nadert, komt
Joao Almeida steeds dichter bij het geel. De Portugees van
UAE Team Emirates - XRG wist in de zevende etappe zijn punch te verzilveren met een ritzege en sprokkelde enkele kostbare seconden bij elkaar in de strijd om de eindwinst. Hoewel hij er niet in slaagde zijn rivalen op de slotklim echt af te schudden, kwam zijn timing in de sprint opnieuw perfect uit.
De etappe begon op papier niet al te lastig, maar kende toch een attractieve openingsfase met een sterke vlucht van zeven: Aleksandr Vlasov, Quinn Simmons, Tiesj Benoot, Hugo Houle, Frank van den Broek, William Junior Lecerf en Felix Engelhardt vonden elkaar vooraan.
Hoewel het parcours grotendeels vlak bleef tot diep in de finale, lieten de klassementsrenners zich niet verrassen. De beslissende fase werd ingeluid op de voorlaatste klim, waar Felix Gall het peloton met een vlijmscherpe versnelling in stukken trok. Enkel Oscar Onley, Julian Alaphilippe en leider
Kevin Vauquelin konden mee in zijn spoor.
Vanuit de kopgroep had Frank van den Broek zich knap staande gehouden en bracht hij tempo in de finale tot aan de voet van de slotklim. Daar viel Gall opnieuw aan, dit keer op 3 kilometer van de top. Maar Almeida nam zonder aarzelen de leiding in de achtervolging, met zijn rivalen in het wiel.
De Portugees doseerde perfect en haalde Gall bij bij het ingaan van de laatste kilometer. Daarna volgde een tactisch steekspel waarin niemand vol aanging tot de slotmeters. Het was Vauquelin die als eerste zijn kaarten op tafel gooide met een verrassende, lange sprint. Zijn versnelling leek voldoende voor de zege, maar Almeida had het juiste wiel gekozen: hij ging mee met Onley en kwam in de laatste 50 meter nog net over de top. Met de ritzege én de bonificaties nadert Almeida nu écht de gele trui.