Joao Almeida en het voordeel van koersen met Pogacar: “Ik denk niet dat ik Tadej op dit moment kan kloppen. Dus finish ik liever als derde of vierde in een koers, als onderdeel van zijn geschiedenis”

João Almeida behoort tot de beste renners voor etappekoersen van deze generatie en in 2025 won hij veel, vermoedelijk zijn beste seizoen tot nu toe. Toch verlengde hij zijn contract met UAE Team Emirates - XRG tot 2028, omdat hij voelt dat dit de juiste omgeving is om te presteren en dat hij elders, zelfs met extra vrijheid, niet beter zou rijden.

“Van ploeg veranderen om meer ruimte te krijgen? Koersen naast Tadej Pogačar is geweldig,” zegt Almeida tegen Sigma Sports. “Je voelt je deel van iets bijzonders. Het is als een familie. En persoonlijk vind ik het geweldig om daar onderdeel van te zijn.”

Almeida tekende in 2022 bij de Emiratische ploeg en kreeg overal vrijheid behalve in de Tour de France. Hij heeft inmiddels podiumplaatsen en ritoverwinningen in zowel de Giro d'Italia als de Vuelta a España, en won door de jaren heen meerdere toprittenkoersen. In 2025 alleen al: Itzulia Basque Country, Tour de Romandie en Tour de Suisse. De belangrijkste reden om niet te vertrekken is echter dat hij gelooft dat hij hier al het maximaal haalbare rendement haalt.

“Bovendien denk ik niet dat ik Tadej nu kan kloppen. Dan finish ik liever derde of vierde in een koers en maak ik deel uit van zijn zegereeks, dan dat ik voor een andere ploeg ga en alsnog derde of vierde word,” verklaart hij. “Zo kijk ik ernaar.”

Dat is een valide punt, en met Almeida’s vierde plek in de Tour van 2024 is duidelijk dat zijn eigen ambities ook in de Tour niet per se in de knel komen. Hij deed dat met zijn herkenbare klimstijl, waarin doseren de sleutel is.

“Uiteindelijk is het wetenschap, toegepaste wetenschap in de sport. Met de verschillende tests die we doen, gecombineerd met de sensaties in het moment, weet je precies hoeveel watt je een bepaalde tijd kunt trappen,” legt hij uit wanneer naar zijn manier van klimmen wordt gevraagd.

“Ik zou die aanvallen zelfs meteen kunnen volgen, maar dat doe ik niet omdat ik dat niet wil, aangezien ik weet dat die aanvallers twee kilometer later instorten. In mijn hoofd zeg ik dan soms: ‘Ik pak je terug, ik ben er vrij zeker van dat ik je pak’…”

“Als we het over Pogačar, Vingegaard of Evenepoel hebben, zou ik zoiets natuurlijk niet proberen. Maar in andere gevallen weet ik dat ik de aanvaller kan terughalen. Je kunt dus zeggen dat ik mijn aanval bewaar voor later.” Het werkt effectief, maar de kern is dat hij het vermogen kan leveren wanneer het ertoe doet.

Als topklimmer is gewichtsmanagement door het seizoen heen cruciaal, zeker voor een renner die al vanaf begin februari op niveau presteert. Toch bleef Almeida het hele jaar door opvallend constant.

“Ja, precies. Persoonlijk houd ik er niet van om honger te lijden, zeker niet constant. Dus natuurlijk neem ik mijn dieet serieus. Maar tegelijk is het geen ramp als je een paar gram boven je gewicht zit, toch?” Hij benadrukt dat hij niet altijd op ‘ideaal’ wedstrijdgewicht is, zonder dat dit zijn prestaties noemenswaardig schaadt.

“Ik ging naar de Vuelta met, zeg maar, een kilo, kilo en een half boven mijn gewicht en ik won alsnog op de Angliru, dus dat is een goed voorbeeld,” voegt hij toe. “Een van de steilste beklimmingen, waar gewicht superbelangrijk is. Maar zonder vermogen kom je niet vooruit, dus het is een goed voorbeeld.”