Pogacar, Del Toro, Almeida, Ayuso… – hoeveel UCI-punten leverde elke kopman van UAE in 2026 op?

UAE Team Emirates - XRG was met afstand de best scorende ploeg qua UCI-punten in 2025. Het had Tadej Pogacar, die individueel volstrekt ongenaakbaar was, maar ook collectief plaatste de ploeg probleemloos meerdere renners dicht bij de top. Hier volgt een volledige uiteenzetting van hoe de ploeg zijn recordaantal punten bijeen reed.

Pogacar scoorde 11.680 punten, een duizelingwekkend aantal naar de maatstaven van elke renner in het peloton behalve hijzelf. Zelfs op halve kracht had de Sloveen de ranglijst aangevoerd, maar zonder blessures of ziekte in 2025 reed hij simpelweg overal om te winnen. Strade Bianche, Ronde van Vlaanderen, Flèche Wallonne, Luik-Bastenaken-Luik, Critérium du Dauphiné, Tour de France, Wereldkampioenschappen, Europese kampioenschappen, Il Lombardia... Zelfs wanneer hij niet won, finishte hij vlak achter de winnaar, zoals in Milaan-Sanremo en Parijs-Roubaix, die hij in 2026 als grote prioriteiten moet aanstippen om zijn monumentenlijst te completeren. Het aantal zeges, in kwantiteit én kwaliteit, is simpelweg “buitenaards”, zoals velen het noemen.

De ploeg rekent op Isaac del Toro als nummer twee in dit klassement, en hij was de derde renner van het jaar. Zijn doorbraak begon in mei, met de tweede plaats in de Giro d’Italia, waarbij hij de roze trui pas op de laatste competitieve dag verloor. Op 21-jarige leeftijd kreeg de Mexicaan een bescheidener programma, maar zette hij een van de meest dominante zegereeksen van het moderne wielrennen neer. Hij won tal van Italiaanse klassiekers, meerdere rittenkoersen en hield zijn vorm van juli tot oktober om onnoemlijk veel punten en zeges aan het ploegentotaal toe te voegen, terwijl hij ervaring opdeed als kopman en winnaar.

Ook João Almeida tikte boven de 4000 punten aan en staat vijfde op de wereldranglijst. Geen verrassing, want hij won dit jaar de meeste grote rittenkoersen: Itzulia Basque Country, Tour de Romandie en Tour de Suisse. Hij werd bovendien tweede in de Vuelta a España. De erelijst van de Portugees is al indrukwekkend, en was nog rijker geweest als hij de Tour de France zoals gepland had uitgereden.

Daarna volgen Juan Ayuso, Jay Vine en Brandon McNulty, die allemaal meerdere topzeges pakten, waaronder vier ritten in een Grote Ronde in de Vuelta, en in het geval van McNulty drie eindklassementen van rittenkoersen in de slotmaanden van het seizoen. Ayuso won Tirreno–Adriatico, McNulty de Tour de Pologne, Vine werd tweede op het WK tijdrijden. Elk van hen, ondanks een secundaire rol binnen de ploeg, zou dit jaar de of bijna de topscorer zijn geweest bij de ploeg met het dichtstbijzijnde budget: INEOS Grenadiers.

Ondanks dat ze grotendeels knechten waren het hele seizoen, scoorden renners als Jhonatan Narváez, Adam Yates, Tim Wellens, Pavel Sivakov en Florian Vermeersch allemaal meer dan 1000 punten. Jan Christen staat ook op deze lijst, al genoot de Zwitser wat meer vrijheid. Het totaal is ronduit verbijsterend. Elke enkele renner in de ploeg scoorde punten, zelfs de pure knechten en wegkapiteins zoals Julius Johansen, Domen Novak, Rune Herregodts en Vegard Stake Laengen, die de staart van het klassement vormen.