"Ik miste die laatste bocht nog bijna" - Languit op de grond uithijgend staart Wout van Aert gelukzalig naar ZIJN zevende hemel én etappewinst in de Giro d'Italia 2025

Wout van Aert heeft in zijn carrière veel gewonnen, maar de afgelopen jaren werd zijn carrière meer gekenmerkt door blessures, ziektes en het onvermogen om Mathieu van der Poel en Tadej Pogacar te verslaan. Maar vandaag, in de straten van Siena, won de renner van Team Visma | Lease a Bike voor de eerste keer dit jaar en deed dat in stijl aan het einde van een van de meest memorabele Giro d'Italia etappes in de recente herinnering.

"Het is makkelijk om te zeggen dat deze overwinning veel voor me betekent, ik kan het bijna niet uitleggen. Ik denk dat het hier moest gebeuren, want op deze plek begon mijn carrière op de weg in 2018 en om deze etappe te winnen na een lange periode zonder resultaat. Eindelijk weer... Het voelt zo goed," zei een emotionele van Aert in een interview na de race.

In 2024 kreeg hij twee brute valpartijen die zijn doelen voor het hele seizoen bijna volledig teniet deden. Dit jaar eindigde hij teleurstellend als tweede in Dwars door Vlaanderen, en werd vervolgens opnieuw tweede in Brabantse Pijl - terwijl hij vierde werd in beide kasseienmonumenten. In de Giro d'Italia had hij al vroeg de kans om hard toe te slaan, maar een ziekte verhinderde hem om goed in te stappen;

In etappe 9 zagen we opnieuw de beste van Aert. Hij had de vrijheid van Visma om voor zijn eigen resultaat te racen nadat hij goede benen had getoond in de openingssectoren, en was opgewassen tegen elke aanval van INEOS Grenadiers en vervolgens Isaac del Toro door de grindsectoren.

"Ik moet zeggen dat hij zo'n geweldige rit reed, ik voelde me een beetje shit om niet te veel met hem op te trekken omdat hij natuurlijk ook een concurrent is voor mijn ploegmaat Simon Yates, dus ik moest het werk aan hem overlaten," zei van Aert over Del Toro, de nieuwe leider in de wedstrijd.

Maar in de 16% klim naar Via Santa Caterina moest Van Aert tot het uiterste gaan om het wiel vast te houden. Maar toen hij dat eenmaal deed, schoof hij op naar de Mexicaan en hield hem achter zich om zijn eerste overwinning van het jaar te pakken. "Maar toen was het nog zo close, ik moest helemaal naar de top vechten in de straten van Siena. Omdat ik de finale vrij goed kende, moest ik het meeste doen in de laatste paar bochten".

Het is een comeback in stijl voor de Belg, die overwinning nummer 50 van zijn carrière pakte op dezelfde plek waar hij vijf jaar geleden Strade Bianche won. "Het lactaat was overal en ik deed de laatste bocht niet echt goed, ik miste hem bijna. Maar als je daar eenmaal in eerste positie zit, zit je dicht bij de streep, dat weet ik na een paar Strade Bianches".