"Ik denk niet dat iemand echt had verwacht dat de klassementsmannen oorlog zouden maken" - Mooie vijfde plaats voor Jake Stewart in openingsetappe Critérium du Dauphiné

De openingsrit van het Critérium du Dauphiné eindigde in vuur en vlam – letterlijk en figuurlijk. Waar velen een sprint verwachtten, grepen de klassementsrenners hun kans op de laatste gecategoriseerde klim en ontregelden zo het klassieke draaiboek. Terwijl vier favorieten zich losrukten van het peloton en om de ritzege streden, toonde Jake Stewart (Israel - Premier Tech) zich de rapste van de rest. De Brit sprintte knap naar de vijfde plaats, op slechts luttele meters van het leidende kwartet.

“We wisten dat het een chaotische finale zou worden, maar ik denk niet dat iemand echt had verwacht dat de klassementsmannen zo vroeg de lont in het kruitvat zouden steken,” verklaarde Stewart na afloop via een persbericht van zijn ploeg. “Lidl–Trek had duidelijk plannen met Milan voor een sprint, dus hebben we de hele dag met hen samen de koers proberen te controleren.”

De plannen kregen echter een tik te verduren toen Pascal Ackermann – Israels aangewezen sprinter – in de slotronde met een lekke band te kampen kreeg. “Acki had pech, dus droeg hij de sprint aan mij over. Ik ben blij dat ik het kon afmaken met een mooi resultaat.”

Op de laatste klim sloegen Pogacar, Vingegaard, Evenepoel en Van der Poel een kloof. Het peloton moest in de achtervolging, maar kreeg het viertal niet meer te pakken. “Omdat de aankomst kort na de top lag, dachten veel renners wellicht dat ze wel zouden terugkomen. Maar de mannen vooraan werkten uitstekend samen. Bij de flamme rouge zagen we ze nog vijf tot tien seconden voor ons uit rijden. Lutsenko zette een geweldige beurt op kop voor me – dat waardeerde ik enorm. Het was nipt aan de finish, maar gewoon een paar meter te kort."

Toch blijft de 25-jarige Stewart met beide benen op de grond. Zijn rol binnen het team ligt in eerste instantie niet bij het najagen van persoonlijke glorie. “Ik ben hier om Pascal Ackermann te ondersteunen in de lead-out – dat is waar ik het meest van hou. Ik voel me minder comfortabel als ik weet dat alles op mij aankomt in de finale. Maar zoals vandaag, of zoals in Duinkerken eerder dit jaar: als de kans zich voordoet, zal ik hem altijd grijpen. Maar deze week ligt onze focus op Ackermann.”