“Het was bijna rond” – Remco Evenepoel onthult dat vertragingen en onzekerheid zijn overstap naar INEOS Grenadiers in 2023 verijdelden

Remco Evenepoel heeft onthuld hoe dicht hij in 2023 bij een overstap van Soudal - Quick-Step naar INEOS Grenadiers is geweest, en schetst zo een transfer die in een vergevorderd stadium strandde ondanks serieuze intenties aan alle kanten.

In gesprek met The Observer tijdens zijn winterstage op Mallorca bevestigde de Belg dat een transfer naar de Britse WorldTour-ploeg “best wel dichtbij” was, maar dat die klapte door timingproblemen en weerstand bij zijn toenmalige ploeg. De uitspraken werpen zeldzaam helder licht op een van de hardnekkigste transfersaga’s van de laatste jaren.

De toenadering van INEOS Grenadiers versnelde in het najaar van 2023, een fase waarin Remco Evenepoel op de top van zijn marktwaarde zat na het veroveren van de wereldtitel tijdrijden in Stirling. “Het was best wel dichtbij,” zei Evenepoel. “Door alle veranderingen binnen die ploeg waren er vertragingen en ik kon eigenlijk niet langer wachten.”

Hoewel de renner INEOS niet rechtstreeks bekritiseerde, was de boodschap duidelijk. In een carrièrefase waarin momentum zwaarder woog dan beloften, werd onzekerheid een breekpunt.

De situatie werd verder bemoeilijkt door zijn contract bij Soudal - Quick-Step, dat geen vroegtijdige exit wilde toestaan. De vermeende afkoopclausule van zeven miljoen euro bleek nog een hindernis die uiteindelijk niet weg te nemen was. “Het was bijna rond,” voegde Evenepoel toe, waarna hij de situatie omschreef als “bijna onmogelijk” omdat zijn oude ploeg hem niet wilde laten gaan.

Het INEOS-hoofdstuk past in een breder patroon in Evenepoels loopbaan. Nog vóór de fiets zijn leven overnam, ontsnapte hij in het voetbal al eens op het nippertje aan een ander pad.

Als tiener gold Evenepoel als een van de grootste Belgische talenten, met stappen via Anderlecht en PSV Eindhoven en interlands voor de jeugd. Op zijn dertiende werd hij zelfs gescout door Arsenal, en een toekomst in de top leek reëel. “Ik heb gevoetbald tot mijn 17e, dus ik kwam best dicht bij een profcarrière,” zei hij. “Ik had kunnen blijven, maar ik ben heel blij met de keuze die ik heb gemaakt.”

Ironisch genoeg liet Anderlecht hem uiteindelijk gaan vanwege zorgen over zijn gebrek aan snelheid. Enkele jaren later zou hij de grenzen van het presteren in het wielrennen herschrijven.

Wat de mislukte overstap naar INEOS betekenis geeft, is niet alleen dát hij niet doorging, maar vooral waarom. Evenepoel maakte duidelijk dat zijn frustratie voortkwam uit stagnerende vooruitgang, niet louter uit ambitie. “Ik ben gebleven omdat me dingen waren beloofd, veel veranderingen, en ik geloofde daarin,” verklaarde hij over zijn laatste periode bij Quick-Step. “Op een gegeven moment dacht ik: ‘Oké, dit gaat nooit gebeuren. Het is een no-brainer.’ Ik had verandering nodig.”

Die behoefte aan duidelijkheid en zekerheid leidde hem uiteindelijk elders heen, met de deur dicht voor INEOS en een nieuw hoofdstuk bij Red Bull BORA-Hansgrohe. Maar het inzicht hoe dicht de deal bij afronding was, geeft belangrijke context aan zijn loopbaan.

Evenepoels pad was zelden lineair. Van interesse van Arsenal die nooit werd verzilverd tot een Grand Tour-transfer die op de valreep werd tegengehouden, vaak draaiden de sleutelmomenten om beslissingen net buiten bereik.

Nu hij vooruitkijkt naar de volgende fase van zijn carrière, voelen die near-misses minder als spijt en meer als ervaringen die zijn urgentie vormden om door te pakken toen het moment eindelijk daar was.