Na het tragische overlijden van
Gino Mäder door een valpartij in de Tour de Suisse eerder dit jaar, was de wielerwereld in rouw. Voor de ploeggenoten van Mäder was het ongelooflijk moeilijk om verder te gaan, zo beschrijft
Matej Mohoric.
"Als zoiets gebeurt, overweeg je natuurlijk om te stoppen. Je vraagt je af waarom je dit doet en of het het wel waard is", vertelt Mohoric aan Velo. "Een jonge man heeft op die manier zijn leven verloren. Het was echt een goed mens. We waren erg close met hem en ik heb waarschijnlijk meer dagen met Gino samen in de kamer doorgebracht dan met mijn eigen broers en zussen. Het is niet makkelijk om een vriend op deze manier te verliezen, je moet met anderen praten en voor jezelf beslissen of je dit nog wilt doen of niet."
"Ook omdat je familie je ziet racen. Het was een race-ongeluk, maar ik denk niet dat racen gevaarlijker is dan trainen of leven in het algemeen," vervolgt Mohoric. "Bepaalde dingen gebeuren op het moment dat je het niet verwacht. Ik geloof in God en dat geeft me tenminste wat houvast. Ik geloof dat Gino misschien gewoon te goed was voor deze wereld en dat het misschien zijn lot was dat hij ons verliet, maar we zullen het nooit weten. Je moet hierover nadenken en praten. Als je dat niet doet en je gevoelens binnen in jezelf houdt los je het niet op, dan wordt het moeilijk om te verteren en komen die gevoelens weer naar boven op momenten waarop je het niet verwacht."
Na de plotselinge dood van Mader kregen zijn teamgenoten begeleiding van het team om de gebeurtenissen te verwerken. "Ze deden hun best en ze dwongen ons om dingen te bespreken, om open te zijn en hulp te vragen als iemand dat nodig had," herinnert Mohoric zich. "Ik denk zeker dat dat een band tussen ons heeft gecreëerd. Gino was erg ruimdenkend en we stonden allemaal dicht bij hem. Hij was niet introvert, het was een heel aardige vent en daarom heeft het ons waarschijnlijk nog meer geraakt."
Terwijl
Bahrain - Victorious de nagedachtenis van hun zeer gemiste teamgenoot eerde met de 'Ride for Gino' campagne, pakte Mohoric een etappe-overwinning in de
Tour de France en gaf na afloop een emotioneel interview. "Je kon voelen dat het anders was," zei Mohorič. "Het beste voorbeeld was toen ik in de kopgroep zat in etappe 9 naar Puy de Dome. Onder normale omstandigheden zou ik waarschijnlijk niet eens hebben geprobeerd om aan te dringen en de klim zo goed mogelijk uit te voeren om te proberen voor de etappe te vechten, omdat ik mezelf als kansloos zou beschouwen om te winnen, maar ik wilde Gino eren."
"Hij was ook een klimmer, dus ik ging daar tot mijn limiet en ik zat er niet ver vanaf om die etappe te winnen. Het laat zien hoe vastberaden we waren om het goed te doen en ons werk te doen. Het is niet voorbestemd dat je hiermee wilt doorgaan wanneer zoiets gebeurt," besluit hij.