"Gebrek aan zelfreflectie" - UCI onder vuur aan vooravond van Tour de France

Vlak voor de start van de Tour de France 2025 heeft de UCI zich opnieuw de woede van renners, ploegen en wielerjournalisten op de hals gehaald. In een persverklaring waarin het bestuursorgaan zijn eigen veiligheidsmaatregelen in de verf probeert te zetten, ontbreekt het opvallend genoeg aan elke vorm van zelfkritiek — iets wat bij verschillende prominente stemmen in het peloton en daarbuiten in het verkeerde keelgat schiet.

Columnist en oud-renner Thijs Zonneveld spaarde de kritiek niet in zijn reactie: “Opnieuw schuift de UCI de verantwoordelijkheid voor veiligheid af op de renners. Maar hoe zit het met die andere 71 procent? Wat met de rol van de organisatoren en de UCI zelf?”

Die 71 procent waar Zonneveld op doelt, is afkomstig uit de eigen cijfers van de UCI. Richard Plugge, teammanager van Team Visma | Lease a Bike, wees in heldere bewoordingen op de kern van het probleem: “Laat ik het anders formuleren: de meest voorkomende oorzaak — of belangrijkste bijdragende factor — is de wedstrijdomgeving (71%). Rijdersfouten zijn slechts goed voor 29 procent van de incidenten.”

De cijfers maken pijnlijk duidelijk waar het knelt. En de voorbeelden liggen vers in het geheugen. Denk aan de vreemde situatie in Itzulia Baskenland, waar Alex Aranburu na zijn overwinning eerst gediskwalificeerd en vervolgens weer tot winnaar uitgeroepen werd — chaos door onduidelijke reglementen en gebrekkige communicatie. Of de val van Mikel Landa tijdens de Grande Partenza van de Giro in Albanië: een crash op een gevaarlijke afdaling, waar een eenvoudig vangnet het verschil had kunnen maken tussen pech en potentieel ernstig letsel.

Het is een patroon dat zich blijft herhalen: parcoursen die de grens opzoeken, beveiliging die tekortschiet, en een bestuursorgaan dat liever met de vinger wijst dan in de spiegel kijkt. En dat, op de drempel van de grootste koers van het jaar.