“Er wordt met twee maten gemeten”: Enfant terrible van Schip stopt niet met innoveren ondanks UCI-afkeuring

Jan-Willem van Schip werd wereldkampioen op de baan in de Madison (2023) en de puntenkoers (2019), maar staat misschien nog bekender om zijn eindeloze strijd met de technische commissie van de UCI. Gefocust op aerodynamica introduceerde de Nederlander tal van innovaties in het peloton om renners sneller en/of comfortabeler te laten rijden, maar de UCI deelt die enthousiasme zelden. Niet zelden verschijnt er dan ook een DQ achter zijn naam. Zoals onlangs gebeurde in de Tour of Holland in oktober, waar Van Schip in de tweede rit de aandacht trok.

“Het voelt als een persoonlijke afrekening. Ik rijd al twee jaar met exact dezelfde zadelpen en nooit was het een probleem. Maar elke keer als ik iets doe, ligt het onder een vergrootglas. Het is gewoon echt irritant,” begon Van Schip zijn verhaal bij WielerFlits.

De Nederlander is al vaker om uiteenlopende redenen uit koers genomen, meestal omdat hij de UCI-regels tot het uiterste oprekte om dankzij een “aerodynamischere” positie sneller te gaan.

Recent ging alle aandacht naar zijn zadelpen: “Mijn Toot Engineering-stuur is legaal. Een 3D-print ervan is getest en voldoet aan ISO. De zadelpen is een ander verhaal. Ons fietsmerk Tavelo heeft een zadelpen die te ver naar achter zit. Ik heb het tien keer gemeld, maar er gebeurde niets. Dus dacht ik: dan fix ik het zelf.”

En zo repareerde de 31-jarige zijn zadelpen op doe-het-zelf-wijze. Het is helaas bekend dat de UCI niet gecharmeerd is van “zelfgemaakte” fietscomponenten. Graeme Obree, die in de jaren 90 twee keer het werelduurrecord brak, kan daarover meepraten.

Van Schip begrijpt de redenering dat materiaal aan bepaalde standaarden moet voldoen, maar het gevoel van willekeur blijft. “Uiteindelijk is het simpel: je moet rijden met een goedgekeurde zadelpen, inderdaad. En de mijne is dat niet. Ik had een probleem, heb het zelf opgelost, en ja, dat mag niet. Dat is balen natuurlijk, maar ik had nooit gedacht dat ze na twee jaar ineens van die zadelpen een probleem zouden maken.”

“Wat me stoort, is dat als ik een fiets had met een zadel dat niet te ver naar achter stond, of als ik geen 1,94 meter was, of als ik niet Jan-Willem van Schip heette, of als ik alleen achterin het peloton reed, er geen probleem zou zijn.”

“Ik sprak laatst iemand die zei dat lange renners hun fiets niet kunnen rijden met een zadelhoogte boven 80 cm. Maar sommige renners hebben dat nodig. De kans dat veel meer renners rondrijden met materiaal dat niet helemaal aan de UCI-regels voldoet, is 100%,” vervolgt hij.

“Nogmaals: het is niet goed gegaan voor mij, en ik had het [UCI-goedkeuring krijgen] beter moeten doorzetten. Maar het lukte niet, ondanks misschien wel honderd pogingen. Is die diskwalificatie een eerlijke straf, nadat ik er twee jaar mee reed? Wat had ik als individu en als Conti-renner kunnen doen om een zadelpen goedgekeurd te krijgen?” vraagt hij zich af.

Het lijkt er echter op dat vooral de UCI moeite heeft met zijn innovaties. Twee weken eerder reed Van Schip naar het podium in de Nederlandse 1.2-wedstrijd Arno Wallaard Memorial, met exact dezelfde setup. Zonder klachten.

“Het is ook vreemd dat ik twee weken eerder derde werd in de Arno Wallaard Memorial op dezelfde fiets. In al die andere koersen is er óók niets aan de hand. Maar dan sta je in de schijnwerpers in de Tour of Holland en ineens zijn er allerlei problemen. Je hebt gewoon het gevoel dat er met twee maten gemeten wordt.”

Van Schip heeft al meer dan een jaar niet op de weg gekoerst (focus op de baan), maar eerder in 2024 werd hij ook al uit de uitslag van Heistse Pijl gehaald. De reden?

“Het ging om de regel dat je je onderarmen niet meer op het stuur mag laten rusten. Toen reed ik met het stuur dat ik nu nog steeds gebruik. Ik heb mijn positie helemaal niet aangepast. Maar dit jaar zijn er meer renners die hetzelfde zijn gaan doen als ik. Kijk maar naar Tadej Pogacar en Victor Campenaerts in de Tour de France. Opeens is het geen probleem,” besluit hij.

Jan-Willem van Schip lijkt ook volgend jaar door te gaan bij Parkhotel Valkenburg en we kunnen ons opmaken voor zijn volgende vondsten.