Seizoensoverzicht 2025 | Intermarché - Wanty: 4 zeges; Girmay slaagt niet, ploeg gaat ten onder in fusie met Lotto

Het seizoen 2025 bleek een lastige campagne voor Intermarché – Wanty. Na een golf aan momentum in het voorgaande jaar, vooral dankzij Biniam Girmay’s historische 2024, trof de Belgische WorldTour-ploeg in 2025 veel meer weerstand, met nipt gemiste kansen, losse hoogtepunten en een resultatenblad dat een jaar vol vechten met weinig beloning weerspiegelde. Hun jaar omvatte taaie koersen in de voorjaarsklassiekers, aanvallende Grand Tour-optredens en een golf aan mutaties in de selectie, gedreven door omstandigheden ver buiten het wedstrijdverloop. Deze terugblik fileert hoe Intermarché – Wanty presteerde en waar het seizoen hen uiteindelijk achterliet.

Intermarché – Wanty bouwde zijn reputatie op als een strijdlustige WorldTour-ploeg die boven zijn gewicht kan boksen. Hun identiteit draait om opportunistische koers, collectieve kracht en renners die gedijen als underdog. De belangrijkste is Biniam Girmay, de Eritrese ster met eerdere seizoenen vol historische zeges en een briljante groene trui in de Tour de France. De ploeg begon het nieuwe jaar met de hoop de opmars vast te houden, maar de uitdagingen bleken groter dan verwacht.

De ploeg won in 2025 slechts vier koersen, hun laagste totaal sinds de stap naar de WorldTour. Geen van die zeges kwam op WorldTour-niveau. Deze scherpe daling ten opzichte van de 13 overwinningen in 2024 onderstreepte een regressie die gaandeweg het seizoen steeds zichtbaarder werd. De terugval op de ranglijsten contrasteerde met de vooruitgang van vorig jaar en riep vragen op over zowel prestaties als breedte.

De zeges die er wel kwamen — Dion Smiths vroege Volta NXT Classic, Zimmermanns eindzege in de Giro d’Abruzzo, Zimmermanns Duitse nationale titel en een late seizoensrit in de Tour de Kyushu — boden flitsen van potentie. Maar op het hoogste niveau lukte het de ploeg niet om inspanningen om te zetten in grote resultaten. En, Biniam Girmay heeft sinds de Tour de France 2024 nog altijd geen wedstrijd gewonnen.

In Milano-Sanremo oogde Girmay scherp, maar hij brak niet door de top tien en werd 14e. Gezien het onvoorspelbare karakter van de Monument was dat degelijk, maar het was niet de doorbraak waarop de ploeg hoopte.

Over de kasseiklassiekers leverde Intermarché enkele van de meest bemoedigende prestaties van het jaar. Gent–Wevelgem, de wedstrijd die Girmay in 2022 indrukwekkend won, onderstreepte opnieuw zijn klasse met een zevende plaats in de sprint. Toch bleven de beslissende moves ondanks sterke posities telkens net buiten bereik.

In de Ronde van Vlaanderen kon de ploeg het koersverloop vooraan niet bepalen, met Mathieu van der Poel en Tadej Pogacar simpelweg op een ander niveau dan de rest. De meedogenloze hellingen en het moordende tempo van de Ronde bleken net te hoog voor een podiumkans. Paris–Roubaix werd echter de uitschieter van Intermarché’s voorjaar. Jonas Rutsch reed een van de beste koersen uit zijn carrière, viel vroeg aan en overleefde de chaos van de dag om als zesde het vélodrome te bereiken. Rex ondersteunde met een tiende plaats, en Girmay voegde een 15e plek toe voor een opmerkelijk collectief resultaat. Met twee renners in de top tien van Roubaix boek je succes, zeker voor een ploeg van Intermarché’s omvang. Dit was hun duidelijkste vertoning van kracht en samenhang in een grote eendagskoers, ook zonder podium.

In de Ardennen was de opmars van Louis Barré een van de grootste meevallers van het jaar. Zijn zesde plaats in de Amstel Gold Race was een uitstekend doorbraakresultaat, en zijn aanvallende koers door het voorjaar gaf de ploeg nieuwe flair. In Luik werd hij 25e, goed voor extra bevestiging van zijn potentieel als toekomstige klassiekerkopman.

Toch leverde de voorjaarscampagne nul zeges en geen podiums in grote klassiekers op. Girmay zat er meerdere keren dicht bij, maar kon niet afronden, vaak omdat hij in situaties belandde waarin het hem ontbrak aan een toegewijde lead-out of de steun om de sterkste ploegen te counteren. De onderliggende lijn was duidelijk: Intermarché – Wanty kon meerdere renners in de top tien plaatsen in grote koersen, maar miste de laatste punch om ze te winnen.

Zonder uitgesproken klassementskopman zette de ploeg in op Louis Meintjes in de Giro d’Italia, in de hoop dat hij opnieuw een stabiele top-10 of top-15 kon neerzetten. Meintjes reed degelijk, maar bedreigde de toppers nooit en eindigde uiteindelijk net binnen de top twintig. Vluchtpogingen van renners als Simone Petilli brachten energie in de koers, maar leverden geen tastbare resultaten op. De Giro eindigde zonder ritzeges en zonder noemenswaardige impact in het klassement.

Na de magie van 2024, met drie ritzeges en de groene trui voor Girmay, waren de verwachtingen hoog. Dit jaar werd de Tour een lange reeks van nipt mis. In rit 1 kwam Girmay op millimeters van de winst en werd hij tweede achter Jasper Philipsen. Zijn reactie, trots maar zichtbaar gefrustreerd, vatte de Tour van de ploeg samen. Hij droeg kortstondig de witte trui en verzamelde nog enkele top-vijfplaatsen, maar ondersteuningsproblemen temperden zijn kansen. Girmay zat in sprintfinales herhaaldelijk geïsoleerd en moest improviseren in plaats van te worden afgezet door een trein. De ploeg vertrok uit Frankrijk zonder zege en zonder klassementsrol, een somber contrast met het jaar ervoor.

De Vuelta werd Meintjes’ afscheid van de Grote Rondes en de laatste kans op een GT-zege. Meintjes reed constant naar plek 16 in het eindklassement, knap maar geen krantenkop. De ploeg koos stelselmatig voor de vroege vlucht, maar zonder resultaat. Met groeiende vermoeidheid en onzekerheid sloot de Vuelta Intermarché’s grote-rondeseizoen af zoals Giro en Tour: zonder zeges.

Over alle drie de Grote Rondes eindigde Intermarché–Wanty zonder ritwinst, met één nipte misser via Girmay en twee bescheiden klassementsplaatsen. Vergeleken met eerdere jaren onderstreepte dat hoe lastig 2025 was.

Het seizoenseinde bracht aardverschuivingen. Intermarché – Wanty ging een fusie aan met Lotto, goed voor een gecombineerde Belgische ploeg in 2026. Dat leidde tot een vertrekgolf.

Louis Barré, een van de uitblinkers, vertrok naar Visma Lease a Bike. Hugo Page schoof door naar Cofidis. Gerben Thijssen tekende bij Alpecin–Deceuninck, waar hij in een sterk sprintersblok past, en Alexander Kamp ging naar Uno-X.

De toekomst van Girmay bleef ongewis tijdens de transitie. Met verschuivende financiën werd zijn contractdossier een van de grootste vraagtekens van de winter, met vooral signalen richting een overstap naar de voormalige Israel – Premier Tech-ploeg.

Instroom van talent komt via de gefuseerde Lotto – Intermarché-structuur, met Lotto’s kern als ruggengraat, inclusief sprintsensatie Arnaud De Lie. Intermarché’s herkenbare koersgeest dreigt te verwateren, maar de combinatie lijkt breder en stabieler.

Intermarché–Wanty’s seizoen 2025 komt uit op 4 uit 10, passend bij de 4 zeges van het jaar. Ze vochten hard, reden als blok sterk in Roubaix en zagen beloftes bij renners als Barré en Zimmermann. Maar het gebrek aan zeges, de afwezigheid van WorldTour-overwinningen, de laatste plek op de ranglijst en stille Grote Rondes markeerden een duidelijke stap terug. Er waren lichtpunten, maar te weinig grote uitslagen om de mindere periodes te compenseren.

Met een fusie in aantocht en een selectie in beweging wordt 2026 een nieuwe start, en een noodzakelijke na een moeilijk jaar waarin de ploeg vaak jaagde, maar zelden de doorbraak wist te grijpen.

Terugkijkend op het seizoen 2025 van Intermarché – Wanty voelt het eerlijk gezegd als een jaar waarin de inzet de opbrengst ver overtrof. Ik bleef wachten op die ene doorbraak, vooral van Girmay, maar de grote zeges kwamen niet. De ploeg streed in de klassiekers, die Paris–Roubaix-prestatie maakte indruk, maar de Grote Rondes waren lastig met al die bijna-momenten. Het hardst woog dat de fusie alles overschaduwde. Voor mij voelde 2025 als het einde van een tijdperk.

Intermarché is geen ploeg waarvoor ik medelijden kan opbrengen. Hun budget is lager dan het gemiddelde WorldTour-niveau, maar er zijn ploegen met vergelijkbare middelen die duidelijk beter presteerden. 2025 was gewoon een mislukt jaar. Ik geef de ‘einde’-situatie (letterlijk is het een fusie) niet de schuld, maar Intermarché bracht niets en geld als excuus is hier niet valide.

De ploeg zette alles op één kaart: Biniam Girmay. Een slimme keuze; 2024 was top met zijn Tour de France als hoogtepunt, plus solide UCI-punten en zeges die bleven hangen. In 2025 won de ploeg vier keer: één nationaal kampioenschap, één puntenjacht in een Japanse koers in oktober en twee zeges in het voorjaar. Niets op WorldTour- of zelfs .Pro-niveau. De beste zege was… Georg Zimmermanns eindwinst in de Giro d'Abruzzo, tegen ProTeam-renners en een 19-jarige Pablo Torres. Dit is een WorldTour-ploeg, maar het was de zwakste van 2025, zelfs achter Arkéa, dat in de zomer nog opviel terwijl hun einde vaststond.

Intermarché heeft simpelweg niet het WorldTour-niveau in het moderne peloton. Er was geen klassementsrenner die echt mee kon, geen enkele tijdrijder, en de klassieke renners waren vooral buiten de WorldTour competitief. De druk lag op Biniam Girmay en zonder één enkele zege in het hele jaar bleef er niets over. Girmay had geen slecht jaar, maar haalde niet het skyhigh niveau van 2024. Hij werd 7e in Gent-Wevelgem, toonde goede klassiekervorm (bijv. 15e in Paris–Roubaix), en werd tweede in de openingsrit van de Tour de France. Hij was er, maar pakte geen winst, en voor een sprinter telt dat aan het einde van de rit.

De ploeg sluit haar geschiedenis af met een bleek jaar. Ik geef een 2 uit 10, want er is bijna niets om mee te nemen. De resultaten die de meeste UCI-punten (100) opleverden, waren Zimmermanns Abruzzo-eindzege en Kamiel Bonneu’s 7e plaats in het eindklassement van de Tour of Guangxi. Dat zegt genoeg.