De 'Triple Crown': Tadej Pogacar hoopt geschiedenis te schrijven op het WK Wielrennen

Tadej Pogacar heeft een passie voor het maken van geschiedenis. In 2024 heeft de Sloveense wielrenner zijn al buitengewone carrière naar nieuwe hoogtes getild en zijn status als een van de grootste renners van zijn generatie verder verstevigd. Hij won de Giro d'Italia op indrukwekkende wijze, waarbij hij zijn rivalen met maar liefst zes ritzeges achter zich liet. Slechts enkele weken later won Pogacar ook de Tour de France, waar hij zijn derde gele trui in ontvangst nam en opnieuw veel sterker was dan de concurrentie, inclusief andere grote namen zoals Remco Evenepoel en Jonas Vingegaard. Hiermee werd hij de eerste renner sinds Marco Pantani in 1998 die zowel de Giro als de Tour in hetzelfde jaar won.

Maar voor Pogacar is het seizoen nog niet voorbij. Er ligt nog een grote uitdaging voor hem: het WK Wielrennen 2024 in Zürich. Als hij de elite wegwedstrijd voor mannen weet te winnen, zou dat niet alleen een nieuwe toevoeging aan zijn indrukwekkende palmares zijn, maar ook een prestatie die slechts door twee renners ooit is geleverd: de 'Triple Crown'. Bron: CyclingUpToDate.

De wegwedstrijd op de Wereldkampioenschappen is altijd een indrukwekkende aangelegenheid, maar het parcours in Zürich dit jaar steekt met zijn moeilijkheidsgraad boven de rest uit. Met een lengte van 274 kilometer en maar liefst 4200 hoogtemeters vormt het een test die renners tot het uiterste drijft. Dit parcours, dat in het voordeel is van klimmers en klassiekerspecialisten, wordt algemeen beschouwd als het zwaarste WK-parcours sinds de editie in 2018 in Innsbruck, Oostenrijk, waar pure klimvaardigheid op vergelijkbare wijze werd beloond.

Mathieu van der Poel, de regerend wereldkampioen, zal aan de start staan met de ambitie zijn regenboogtrui te behouden. Het parcours in Zürich sluit echter niet perfect aan bij zijn sterke punten. Daarentegen heeft Tadej Pogacar, die excelleert op de meedogenloze beklimmingen en afmattende lange afstanden die deze wegwedstrijd biedt, er duidelijk voordeel bij.

Het parcours begint met glooiend terrein, dat al snel overgaat in een reeks zware beklimmingen, waaronder meerdere met stijgingspercentages in de dubbele cijfers. Dit zal de kracht van het peloton zwaar op de proef stellen, aangezien alleen de sterkste klimmers en renners met uitzonderlijk uithoudingsvermogen nog iets over zullen hebben voor de laatste kilometers. Gezien het veeleisende parcours is de kans groot dat de wedstrijd in de slotfase wordt uitgemaakt, waarbij slechts een handvol kanshebbers overblijft om te strijden om de overwinning. Voor Pogacar, een renner die herhaaldelijk heeft bewezen goed te presteren in uitputtingswedstrijden, zou dit het ideale podium kunnen zijn voor een laatste overwinning in wat al een iconisch jaar voor hem is geweest.

Het winnen van de Triple Crown in het wielrennen is een van de meest exclusieve prestaties binnen de sport. Deze prestigieuze titel verwijst naar het winnen van drie van de meest gerenommeerde koersen in één seizoen: de Giro d'Italia, de Tour de France en het WK wielrennen op de weg. De Triple Crown vertegenwoordigt het ultieme succes in het wegwielrennen, omdat het niet alleen vereist dat een renner drie weken lang de koers in beide Grote Rondes domineert, maar ook de veelzijdigheid en het uithoudingsvermogen om de eendaagse test van het WK te overwinnen.

Slechts twee mannelijke renners hebben ooit de Triple Crown behaald: Eddy Merckx in 1974 en Stephen Roche in 1987. Beide renners zijn iconen in de sport.

Het seizoen van Merckx in 1974 wordt vaak beschouwd als het beste seizoen in de geschiedenis van het wielrennen. Hij won de Giro in mei, voegde daar in juli zijn vijfde Tour de France-titel aan toe en sloot het jaar af met een overwinning op het Wereldkampioenschap in Montreal. Zijn vermogen om te winnen in verschillende soorten koersen en op diverse terreinen - of het nu ging om bergetappes, sprints of tijdritten - leverde hem de bijnaam 'De Kannibaal' op.

De campagne van Stephen Roche in 1987 was misschien minder dominant dan die van Merckx, maar zeker niet minder indrukwekkend. Nadat hij de Giro met een geringe voorsprong had gewonnen, verraste Roche de wereld door ook de Tour de France te winnen, waarbij hij zijn rivalen Pedro Delgado en Jean-François Bernard achter zich liet. Op de Wereldkampioenschappen in Oostenrijk verzekerde hij zijn plaats in de wielergeschiedenis door zijn concurrenten te overtreffen en de regenboogtrui voor Ierland te winnen.

Mocht Tadej Pogacar zich bij dit illustere duo voegen, zou dat zijn positie onder de grootste wielrenners aller tijden verder bevestigen. Een overwinning in Zürich zou een passende bekroning zijn op wat al een van de meest spectaculaire seizoenen in het moderne wielrennen is geweest.

Gezien zijn indrukwekkende vorm dit jaar is Tadej Pogacar de onbetwiste favoriet om het Wereldkampioenschap te winnen en de Triple Crown te voltooien. De dominantie die hij toonde in zowel de Giro als de Tour is ongeëvenaard in de recente wielergeschiedenis, en zijn prestaties in rittenkoersen hebben hem al onderscheiden als de meest getalenteerde renner van zijn generatie.

Een van Pogacars grootste sterke punten is zijn veelzijdigheid. Hij is niet slechts een klimmer of tijdrijder, hij is een complete renner die kan uitblinken op verschillende terreinen en in diverse wedstrijdvormen. Zijn vermogen om zes etappes te winnen in zowel de Giro als de Tour, waaronder bergritten en tijdritten, getuigt van zijn allround capaciteiten. Deze veelzijdigheid zal hem van groot nut zijn op het zware parcours van Zürich, waar zowel uithoudingsvermogen als tactisch inzicht even belangrijk zijn als klimvermogen.

Een andere factor die in het voordeel van Pogacar spreekt, is zijn team. Slovenië heeft een sterk team meegenomen naar Zürich, inclusief de viervoudige Vuelta-winnaar Primoz Roglic, die op zichzelf al een medaillekandidaat is. Verwacht dat zijn teamgenoten een hoog tempo zullen rijden op de beklimmingen, waardoor ze het peloton zullen uitdunnen en veel van Pogacars rivalen voor de laatste krachtmeting zullen uitschakelen.

Hoewel Pogacar de favoriet is, is het wereldkampioenschap moeilijk te voorspellen. Het eendaagse karakter van de wedstrijd brengt veel onzekerheid met zich mee, en er zijn talloze sterke renners met hun eigen ambities. Mathieu van der Poel zal ongetwijfeld gemotiveerd zijn om zijn titel te verdedigen, terwijl renners als Remco Evenepoel en Primoz Roglic ook de overwinning zullen nastreven. Als Evenepoel zijn prestatie van de Olympische wegwedstrijd in Parijs kan herhalen, zou hij een serieuze bedreiging kunnen vormen voor Pogacars hoop op de Triple Crown.

Daarnaast is er de onvoorspelbare aard van het wielrennen zelf. Een valpartij, een mechanisch probleem of een perfect getimede aanval van een rivaal kan de zoektocht van de Sloveen naar geschiedenis flink verstoren. Maar als er één ding is dat we van Pogacar hebben geleerd, is het dat hij goed gedijt onder druk. Zijn tactische intelligentie, gecombineerd met zijn indrukwekkende fysieke talent, heeft hem keer op keer in staat gesteld om uitdagingen te overwinnen.

Een overwinning zou niet alleen zijn seizoen op glorieuze wijze afsluiten, maar hem ook naast wielerlegendes als Merckx en Roche plaatsen in het pantheon van de sport. Het zou zijn nalatenschap verstevigen als de meest veelzijdige en dominante renner van zijn generatie, en mogelijk zelfs als een van de grootste aller tijden.

In een jaar dat al zoveel hoogtepunten heeft opgeleverd, staat Tadej Pogacar nu op de drempel van de geschiedenis. Alle ogen zullen op hem gericht zijn terwijl hij jacht maakt op de felbegeerde Triple Crown tijdens de Wereldkampioenschappen van 2024.