“Ayuso’s honger naar succes is zo groot, dat die hem soms in de weg zit” - Nederlandse wielerexperts over de strijd van de UAE-kopman in de Giro d'Italia

Juan Ayuso kwam met torenhoge verwachtingen aan de start van de Giro d’Italia 2025, en zijn weg richting de Corsa Rosa werd op de voet gevolgd. Tijdens de rittenkoers zelf bleef de 22-jarige Spanjaard vrijwel dagelijks onderwerp van gesprek, niet in de laatste plaats door een combinatie van tegenslagen en torenhoge druk. In de podcast Live Slow Ride Fast bespraken Laurens ten Dam en Stefan Bolt hoe Ayuso’s onblusbare ambitie weleens zijn grootste tegenstander zou kunnen zijn.

“De vrijheid die Isaac Del Toro van nature uitstraalt, spreekt veel meer tot de verbeelding,” stelde Bolt. “Ayuso’s honger naar succes is zo groot, dat die hem soms in de weg zit.” Ten Dam beaamde dat, en haalde daarbij een uitspraak aan van UAE-ploegleider Fabio Baldato: “Juan heeft een groot ego – en dat is niet per se negatief bedoeld.”

De druk op Ayuso’s schouders was immens. Na een woelige Tour de France in 2024 – waarin zijn rol ondergesneeuwd raakte door Tadej Pogacar – stond hij dit voorjaar te popelen om zijn kans te grijpen. Hij domineerde Tirreno-Adriatico, eindigde als tweede in de Ronde van Catalonië achter Primoz Roglic (die intussen uit de Giro was gestapt), en zag bij de afwezigheid van Pogacar en Vingegaard zijn kans schoon voor een ultieme gooi naar de roze trui.

Maar het draaiboek werd wreed verstoord. Een reeks valpartijen leidde tot een pijnlijke knieblessure en een bijensteek in zijn gezicht betekende uiteindelijk de genadeslag. Ayuso was zichtbaar aangeslagen, zowel fysiek als mentaal. In een fase waarin ploegmaat Del Toro het roze verdedigde met zijn rivalen op korte afstand, verdween Ayuso langzaam uit de strijd. Zijn inzinking in etappe 16 markeerde het begin van het einde.

Ten Dam zag parallellen met een generatiegenoot uit zijn eigen carrière: “Robert Gesink had in zijn jonge jaren iets soortgelijks. In 2009 won Denis Menchov de Giro en ging als kopman naar de Tour. Robert reed zijn eerste Tour en was toen al wereldtop. We verkenden samen een aantal etappes en ik vroeg hem: ‘Stel dat Menchov vroeg in de etappe gelost wordt, wacht je dan op hem?’ Robert zei: ‘Nee, ik zou niet wachten.’ Terwijl Menchov vertelde dat hij, zelfs toen hij in het wit reed in de Tour, gewoon moest knechten.”

Een anekdote die illustreert hoe ongebreidelde ambitie een mes kan zijn dat aan twee kanten snijdt. Ayuso’s talent staat buiten kijf, maar in een ploeg met meerdere kopmannen, mediadruk en hoge verwachtingen, blijkt het koord tussen doorbraak en overbelasting flinterdun.