ANALYSE | Tour de France 2025: Wie stopt Pogacar?

Nog één week tot het Grand Départ in Lille, en het peloton maakt zich op voor wat wel eens de meest talentrijke Tour de France in jaren kan worden. Het deelnemersveld barst van het klassementsgeweld, punchers, pure klimmers en tijdritspecialisten — maar één naam torent als een reus boven de rest uit: Tadej Pogacar.

De Sloveense veelvraat begint aan zijn jacht op een vierde Tour-zege, gehuld in de regenboogtrui én in de vorm van zijn leven. Zijn voorjaar was bijna foutloos, en in het Critérium du Dauphiné liet hij met speels gemak zowel Jonas Vingegaard als Remco Evenepoel achter. Pogacar is niet onaantastbaar, maar wie hem wil kloppen, zal met iets uitzonderlijks moeten komen.

De jacht op geel begint bij Pogacar — maar wie kan hem echt het vuur aan de schenen leggen? Dit zijn de vijf renners die een bedreiging kunnen vormen voor zijn gele droom.

Als iemand weet hoe je Pogacar pijn doet, dan is het Jonas Vingegaard. De Deen van Visma | Lease a Bike is de enige die Pogacar tweemaal op achterstand reed in het hooggebergte — in 2022 en 2023. Maar zijn voorbereiding op deze Tour stond in het teken van revalideren, na een zware crash in Itzulia. De hamvraag: is hij op tijd terug op topniveau?

Zijn ploeg is in elk geval ijzersterk. Met onder anderen Wout van Aert, Sepp Kuss, Matteo Jorgenson en Simon Yates rondom hem, krijgt hij een gouden formatie mee. Als Vingegaard volledig hersteld is, blijft hij de man die Pogacar het meest angst kan inboezemen op de lange cols. Maar een halve Vingegaard is niet genoeg.

Remco is geen traditionele Tour-kandidaat, maar onderschat hem niet. De Belg is razendsnel tegen de klok en heeft dit jaar al bewezen dat hij ook Pogacar in een tijdrit kan kloppen. In de Dauphiné pakte hij het geel, zij het tijdelijk, en op de Tour-parcours liggen ruim 40 tijdrikilometers te wachten. Die kunnen het verschil maken.

Toch kleven er nog altijd vraagtekens aan zijn klimmerscapaciteiten. Zonder steun van Mikel Landa moet hij het in het hooggebergte grotendeels zelf rooien. Breekt hij eenmaal, dan verdampt al zijn winst in de chrono. Maar met zijn flair, aanvalslust en bravoure is hij Pogacars gevaarlijkste uitdager buiten het hooggebergte.

Na een bleke Giro werd Primoz Roglic afgeschreven, maar de 35-jarige Sloveen is nog lang niet klaar met de Tour. Hij kwam naar Red Bull - BORA - hansgrohe met één doel: revanche nemen voor 2020 en eindelijk geel winnen. Dit zou zomaar zijn laatste kans kunnen zijn.

Roglic weet hoe je grote rondes wint en is nog altijd messcherp in de explosieve aankomsten. Zijn grootste obstakel? De eerste Tourweek. Als hij daar ongeschonden doorheen komt, mag hij nog niet afgeschreven worden. Hij hoeft niet te domineren — hij moet gewoon dichtbij blijven. Zijn ervaring en vechtlust maken hem tot een outsider van formaat.

Geen grote naam, geen grote mond — maar wel grote benen. Santiago Buitrago rijdt misschien onder de radar, maar de Colombiaan heeft dit seizoen al een paar keer laten zien wat hij waard is. Hij was sterk in Valencia, indrukwekkend in de lente, en vormt samen met Lenny Martínez een gevaarlijk duo bij Bahrain Victorious.

Buitrago gaat de Tour waarschijnlijk niet winnen, maar hij is wél het type dat op een bergrit stilletjes wegrijdt en ineens virtueel in het geel staat. Als de Grote Drie elkaar neutraliseren, kan Buitrago toeslaan. Hij is geen kopman, maar hij is wél een potentieel klassementsschudder.

Elk jaar wordt zijn naam genoemd, elk jaar eindigt hij net buiten het podium. Enric Mas is de model-GC-man: solide, consistent, maar zelden spectaculair. Toch lijkt hij dit jaar dichter dan ooit bij de top. Hij was sterk in Itzulia en de Ronde van Catalonië, en Movistar brengt een uitgebalanceerde ploeg mee.

Wat Mas nodig heeft, is lef. Hij moet zijn behoudende stijl loslaten en durven koersen. Wil hij van ‘degelijk’ naar ‘gevaarlijk’ gaan, dan moet hij een dag vinden waarop hij risico neemt. Of hij dat in zich heeft, is de vraag. Tot dan blijft hij een bedreiging op papier — niet op de weg.

Conclusie:

De Tour van 2025 wordt niet alleen een onderlinge krachtmeting, maar ook een karaktertest. Pogacar is de logische favoriet, de man met de benen én de glans. Maar Vingegaard komt terug met revanchegevoelens, Evenepoel ruikt bloed in de tijdritten, Roglic heeft niets te verliezen, en de outsiders loeren op chaos.

Eén ding is zeker: als iemand Pogacar wil kloppen, zal hij meer dan alleen goede benen nodig hebben. Hij zal moeten durven. De Tour wacht.