ANALYSE: Staat Tadej Pogacar op het punt om beste wielerseizoen ooit te voltooien?

In Quebec werd vrijdag een zeldzaam tafereel opgevoerd: Tadej Pogacar, normaal gezien een geboren winnaar, gaf de overwinning uit handen. Maar toen op zondag de Grand Prix Cycliste de Montreal van start ging, toonde de Sloveense wielersensatie opnieuw waarom hij algemeen wordt beschouwd als de beste renner van zijn generatie. Met de overwinning in Montreal op zak en het vizier gericht op het WK Wielrennen van 2024 in Zürich, bewijst Pogacar dat hij in formidabele vorm verkeert.

Na bijna twee maanden rust na de Tour de France in juli, is zijn terugkeer een duidelijke waarschuwing aan zijn concurrenten. Ondanks die pauze verkeert de Sloveen nog steeds in de vorm waarmee hij eerder dit jaar zijn tegenstanders vernietigde, zowel in de Giro d'Italia als in de Tour de France. Zijn uitzonderlijke Giro/Tour dubbel – een prestatie die sinds Marco Pantani in 1998 niet meer was vertoond – onderstreept zijn dominantie dit seizoen. Als hij erin slaagt om later deze maand de regenboogtrui te veroveren, zou dat dit seizoen bekronen als een van de beste in de wielergeschiedenis.

Met zulke grootse vooruitzichten rijst de vraag: wie in de geschiedenis van de sport heeft een seizoen beleefd dat het fenomenale jaar van Pogacar kan evenaren? Bron: CyclingUpToDate.

Eén naam komt onvermijdelijk naar voren als we het hebben over dominante wielerseizoenen: Eddy Merckx. Bekend als 'De Kannibaal' vanwege zijn meedogenloze drang naar overwinningen, had Merckx meerdere legendarische seizoenen. 1972 steekt er echter met kop en schouders bovenuit. Dat jaar won hij zowel de Giro d'Italia als de Tour de France, vergelijkbaar met wat Pogacar dit seizoen heeft gepresteerd. Daarnaast veroverde de Belgische grootmeester de wereldtitel in Gap, Frankrijk, waarmee hij een ongeëvenaarde hattrick compleet maakte.

In 1972 behaalde Merckx ook vijf overwinningen in Monumenten (waaronder Parijs-Roubaix, Milano-Sanremo, Luik-Bastenaken-Luik, Il Lombardia en La Flèche Wallonne) en domineerde hij talloze andere wedstrijden. Zijn totale controle over de wielersport dat jaar maakt het seizoen 1972 tot een van de meest indrukwekkende ooit. Als Pogacar erin slaagt om de regenboogtrui te winnen in Zürich, zullen de vergelijkingen met het' iconische jaar van Merxkc in 1972 moeilijk te negeren zijn.

Een ander wielericoon dat in dit gesprek niet mag ontbreken is Bernard Hinault, wiens bijnaam 'The Badger' zijn agressieve en vasthoudende rijstijl perfect weergaf. Hinault kende een glansrijke carrière, maar zijn seizoen van 1982 is een absoluut hoogtepunt. Net als Pogacar in 2024 voltooide Hinault een indrukwekkende Giro/Tour-dubbel.

Wat Hinaults seizoen echt uitzonderlijk maakte, was zijn vermogen om het hele jaar door te heersen, niet alleen in de Grote Rondes. Naast zijn zeges in de Giro en de Tour, pakte hij overwinningen in prestigieuze klassiekers zoals La Flèche Wallonne en kwam hij slechts net tekort in Parijs-Roubaix. Hoewel hij dat jaar de wereldtitel niet wist te bemachtigen, blijft Hinaults seizoen van 1982 een toonbeeld van complete controle en kracht, wat sterk doet denken aan Pogacars veelzijdige briljantie.

Fausto Coppi, een naam die onlosmakelijk verbonden is met wielerlegende, beleefde in 1949 een van de meest memorabele seizoenen in de sport. In dat jaar won Coppi zowel de Giro d'Italia als de Tour de France, vergelijkbaar met wat Pogacar in 2024 presteerde. Vooral in de Giro liet Coppi zijn kracht zien door niet alleen het algemeen klassement te winnen, maar ook de bergtrui en meerdere etappes.

Ook in de Tour de France was zijn prestatie buitengewoon. De Italiaan liet zijn concurrenten ver achter zich in de bergen en eindigde bijna 11 minuten voor zijn naaste rivaal. Coppi stopte echter niet bij de Grote Rondes, hij won ook de Ronde van Lombardije, een van de belangrijkste Monumenten in het wielrennen.

Het seizoen van Coppi in 1949 wordt herinnerd als een keerpunt in de wielersport. Net als Pogacar werd Coppi geprezen om zijn vermogen om op elk terrein te schitteren en zijn opmerkelijke consistentie gedurende het seizoen.

Als we historische vergelijkingen maken, springt het seizoen van Stephen Roche in 1987 eruit als een van de weinige die de prestaties van Pogacar in 2024 kan evenaren. Roche schreef dat jaar wielergeschiedenis door de zeldzame 'drievoudige kroon' te winnen: hij triomfeerde in de Giro d'Italia, de Tour de France en het wereldkampioenschap.

Zijn overwinningen waren echter niet net zo dominant. In de Giro won hij met een marge van slechts 3 seconden, een van de kleinste in de geschiedenis van de koers. Tijdens de Tour de France verzekerde hij zijn plek in de wielergeschiedenis met een heroïsche prestatie op La Plagne, waar hij op dramatische wijze tijd goedmaakte op de leiders. Als kers op de taart pakte Roche ook de wereldtitel in Oostenrijk, waarmee hij pas de tweede renner werd (na Merckx) die de Giro, Tour en het WK in hetzelfde seizoen op zijn naam schreef.

Hoewel de carrière van Marco Pantani werd overschaduwd door controverses, blijft zijn seizoen van 1998 een van de meest indrukwekkende demonstraties van klimtalent in de wielergeschiedenis. Net als Pogacar wist Pantani zowel de Giro d'Italia als de Tour de France in één jaar te winnen, waarbij hij zijn rivalen op de steilste beklimmingen volledig overvleugelde.

Zijn dominantie in de bergen en zijn vermogen om tijdens de zwaarste etappes van beide Grote Rondes verpletterende aanvallen te plaatsen, fascineerde wielerfans wereldwijd. Zijn agressieve koersstijl, waarbij hij steeds de aanval koos en voortdurend het tempo bepaalde, maakte hem tot een publiekslieveling en versterkte de legende rond zijn prestaties in 1998. Net als Pogacar was het seizoen van Pantani getekend door zijn bereidheid om risico's te nemen en zijn concurrenten keer op keer aan te vallen, waarbij hij vaak de leiding nam en nooit terugdeinsde voor een uitdaging.

Zijn aanstaande deelname aan het WK kan de kers op de taart zijn van een historisch seizoen 2024. Van zijn ongeëvenaarde Giro/Tour-dubbel tot zijn recente overwinningen in Canada, hij heeft zich definitief gevestigd als de meest dominante renner van het moderne wielrennen. Mocht hij de regenboogtrui in Zürich veroveren, dan zal hij zijn naam toevoegen aan de lijst van de meest indrukwekkende seizoenen in de wielergeschiedenis.