“Als ik vandaag mijn carrière beëindigde, zou ik best tevreden zijn” – toch is Tadej Pogacar gebrand op het winnen van twee koersen

Tadej Pogačar heeft een van de beste seizoenen uit de wielergeschiedenis neergezet met winst in de Tour de France, Strade Bianche, drie monumenten (Ronde van Vlaanderen, Luik-Bastenaken-Luik en Il Lombardia), het WK, het EK en meer. De kopman van UAE Team Emirates - XRG lijkt ongenaakbaar en er blijven nog slechts drie grote koersen die hij om uiteenlopende redenen nog ‘moet’ veroveren: Milano-Sanremo, Paris-Roubaix en de Vuelta a España.

In een interview in Abu Dhabi met Marca gaf de Sloveen toe dat 2025 niet perfect was. “Ik zou het een 9 geven, maar er is altijd ruimte voor verbetering in elk aspect van je leven. Ik denk dat ik in bepaalde dingen beter kan worden, op en naast de fiets. Het kan beter.” Het is lastig voor te stellen dat de Sloveen nog progressie kan boeken, maar in een zo complexe sport als wielrennen is dat altijd mogelijk.

“Er waren heel veel mooie momenten. Er waren veel overwinningen met verschillende ploeggenoten, in verschillende ploegen, met het nationale team, op het WK of EK, in de Tour de France, in alle Monumenten waaraan ik meedeed… Elke koers heeft een ander verhaal en andere emoties, dus ik kan geen favoriet kiezen. Ik heb te veel mooie herinneringen.”

Inderdaad, Pogačar reed een vrijwel vlekkeloos seizoen, zonder ziekten of blessures, wat opnieuw ruimte bood voor groei. UAE versterkte zich rondom hem, en Pogačar leverde simpelweg op elk terrein.

Hij ging voor winst in Milano-Sanremo en debuteerde in Paris-Roubaix, met respectievelijk een derde en tweede plaats, maar met de juiste tactiek inmiddels in de vingers. In 2026 worden dat zijn voornaamste doelen in het voorjaar, zeges die zijn plek in de wielerannalen verder zouden verankeren.

“Ik houd van een uitdaging en elk jaar probeer ik het programma een beetje te veranderen. Maar nu ben ik denk ik vrij beperkt in wat ik nog kan rijden. En elk jaar is er de Tour de France, het grote doel van de ploeg en van mij. Maar ik probeer graag nieuwe dingen en in de komende jaren wil ik mijn carrière niet beëindigen zonder alles geprobeerd te hebben,” zegt hij. “Ik wil veel nieuwe dingen uitproberen.”

Veldrijden zou in de toekomst op zijn avonturenlijst kunnen staan. Hij heeft er ervaring mee, vrienden die in die discipline rijden en er is zelfs een kans dat het tegen 2030 olympisch wordt. Pogačar wilde dit jaar ook graag het WK Gravel rijden – dat zou de dag na de seizoensafsluiter Il Lombardia plaatsvinden – voordat de locatie werd gewijzigd van Nice (dicht bij zijn thuis in Monaco) naar Zuid-Limburg in Nederland.

Voor 2026 is er nog geen uitgebreide planning. De lijnen van zijn kalender zijn eenvoudig, met twee duidelijke voorjaarsdata: “Ik denk weer naar de Tour te gaan. Dat spreekt voor zich: het is de grootste koers van allemaal. Maar ik wil me ook tonen in de klassiekers, laten zien of ik me in eendagswedstrijden kan verbeteren ten opzichte van dit jaar of vorig jaar. Sanremo en Roubaix zijn twee koersen die ik heel graag opnieuw wil proberen en waarin ik voor de winst wil vechten.”

Ook La Vuelta kwam ter sprake, de ene grote ronde die nog ontbreekt op zijn palmares en dus een logisch doel voor de toekomst. Toch voelt hij geen druk om die zege in Spanje te pakken. “Als ik vandaag mijn carrière zou eindigen, zou ik best tevreden zijn, ook zonder winst in La Vuelta.”