“Al met al… het is een beetje een puinhoop” – Thomas De Gendt doet boekje open over chaos achter Lotto–Intermarche-fusie en waarschuwt dat renners “in de hel” zitten

Thomas De Gendt heeft een van de meest openhartige analyses tot nu toe gegeven van de turbulente Lotto–Intermarché-fusie. Hij erkent dat renners die in het proces klem zitten door een “helse” periode van onzekerheid gaan en zonder informatie zitten om hun toekomst te plannen.

De 39-jarige routinier, die afgelopen winter stopte na meer dan tien jaar bij Lotto, benutte zijn nieuwste Cycling News-column om de gebrekkige communicatie, financiële spanningen en kettingreacties aan te kaarten die sinds de zomer de hele transfermarkt hebben bevroren.

“Alles bij elkaar genomen, als je dit zo bekijkt, is het een beetje een shitshow.” Het is een ongewoon scherpe beoordeling van een renner met een droog gevoel voor humor in plaats van explosieve commentaren. Toch maakt de Belg duidelijk dat het achter de schermen veel chaotischer is dan fans beseffen.

Voor De Gendt is het uitgangspunt van elke fusie keihard simpel: “Wanneer er nieuws is over een ploegfusie in het peloton, is de algemene reactie bij de betrokken renners simpelweg: ‘O shit, misschien heb ik straks geen job.’”

Hij benadrukt dat sterren als Arnaud De Lie en Biniam Girmay veilig zitten, maar dat de rest van de selectie maandenlang in onzekerheid verkeert.

“Wat ik hoor over de Lotto–Intermarché-situatie is dat de renners echt niets weten over de ploeg, en dat een aanzienlijk aantal renners zelfs in november nog niet weet of ze erin of eruit liggen,” legt De Gendt uit. “De minder bekende renners en de jongeren zullen zich zeker grote zorgen maken over hun baan en hun toekomst… voor die renners is het een beetje alsof je in de hel bent.”

Volgens De Gendt treft de onzekerheid niet alleen de twee fuserende ploegen — ze verlamt de hele markt, omdat geen enkele ploeg renners wil tekenen die plotseling beschikbaar kunnen komen zodra het stof neerdaalt. “In algemene zin blokkeert een fusie als deze echt de hele transfermarkt.”

Een van zijn scherpste observaties betreft kleding- en fietssponsors. Met de gefuseerde ploeg die naar verluidt in 2026 overstapt op Orbea, zit de huidige leverancier Cube plots zonder WorldTour-onderkomen.

“Ik heb gehoord dat Orbea het nieuwe fietsmerk wordt voor de gefuseerde ploeg in 2026, dus dat betekent dat Cube geen ploeg meer heeft om te sponsoren, en ik kan me voorstellen dat het merk in de WorldTour wil blijven.” Hij waarschuwt dat hetzelfde geldt voor kledij, materiaal en subsponsors — een rimpeling die de markt verder ontregelt.

De Gendts directheid komt voort uit eigen ervaring. In 2013 klapte Vacansoleil en verdwenen meerdere ploegen, wat leidde tot een van de hardste winters die het moderne wielrennen heeft gekend.

“Opeens stonden er 90 renners op de markt voor zo’n 20 plekken bij ploegen,” herinnert de Belg zich. “Ik had elk bod geaccepteerd dat op tafel kwam… ik moest genoegen nemen met 80% loonverlies.”

Hij benadrukt dat de huidige fusie precies hetzelfde scenario kan creëren voor een nieuwe generatie. “Net zoals nu – je kunt eigenlijk geen bepaald salaris eisen… je hebt helemaal geen onderhandelingsmacht.”

Een van zijn diepste kritieken richt zich op Lotto’s veranderende interne structuur. Hij contrasteert de vroegere, familiaire setting onder Marc Sergeant en Herman Frison met wat renners nu ervaren.

“Toen ik er was, was alles familiair en was iedereen vriendelijk… maar nu lijkt het mij minder open, en worden bepaalde dingen misschien stilgehouden,” stelt De Gendt. “Als er geheimzinnigheid is over de toekomst van de ploeg… en de renners in november het volledige verhaal nog steeds niet kennen, dan is dat voor mij een groot probleem.”

Ook wijst hij op het omslachtige managementsysteem dat Lotto volgens hem herhaaldelijk waardevolle versterkingen kostte. “Als het salaris hoger was dan €350.000, moest het naar een raadvergadering… ze hebben in dat proces veel goede renners misgelopen omdat alles te lang duurde.”

Daartegenover stelt hij dat Patrick Lefeveres directe beslissingsbevoegdheid bij QuickStep snelle, doortastende moves mogelijk maakte.

Het financiële deel van De Gendts column is wellicht het meest explosief. Volgens wat hij intern heeft gehoord, bestaat het beloofde superbudget voor de gefuseerde ploeg simpelweg niet.

“Intermarché zou een schuld van €2,5 miljoen hebben,” meldt hij. “Lotto dacht dat Intermarché €15 miljoen zou meebrengen voor 2026… maar ik heb gehoord dat het in werkelijkheid veel minder is.”

Tel daarbij op de sponsors die niet zijn meegeschoven, plus de contracten die moeten worden uitbetaald: “De nieuwe ploeg zou de contracten hebben moeten afkopen van de renners die niet blijven… dat gaat om zo’n 11 rennerscontracten die ze moesten uitbetalen.”

Zijn algemene conclusie is ontnuchterend: “Ik denk niet dat het zo positief is om twee ploegen in moeilijkheden te laten fuseren, want het resultaat lijkt te zijn dat we één gefuseerde ploeg hebben die nog steeds in de problemen zit, en de andere verdwijnt.”

Hij schetste de menselijke tol, de verlamde markt, de sponsorchaos, de structurele zwaktes en de financiële instabiliteit met een helderheid die weinig insiders publiekelijk tonen. En zijn eindoordeel kan de quote worden die dit dossier nog maanden zal achtervolgen: “Alles bij elkaar… het is een beetje een shitshow.”