Tom Pidcock lijkt deze winter geen veldritfiets aan te raken. Na een lang en succesvol wegseizoen geniet de Brit van een rustige maar actieve periode in Zuid-Afrika, waar hij deelneemt aan de zevendaagse Nedbank Gravel Burn. Meestal rijdt hij daar ontspannen mee, maar in de vijfde etappe besloot hij het serieus aan te pakken — en dat leverde meteen winst op.
 Rustige winter, met een vleugje competitie
De renner van 
Q36.5 Pro Cycling Team gebruikt de Gravel Burn vooral als overgangsperiode tussen seizoenen. Zonder ploegwissel of nieuwe grote doelen op korte termijn kan Pidcock het rustiger aan doen dan voorgaande jaren.
Vorig seizoen rond deze tijd was hij nog renner van INEOS Grenadiers; pas in december volgde de overstap naar Q36.5, dat zich deze winter heeft versterkt met meerdere WorldTour-profs.
Pidcock sloot zijn wegcampagne af met een dubbele top-10-notering — in Il Lombardia en op het Gravel-WK in Nederland — en koos daarna bewust voor een lichter programma. Toch bleef hij niet volledig stilzitten. In Zuid-Afrika rijdt hij tussen wereldtoppers uit het mountainbiken en gravelcircuit, waaronder Matthew Beers, Andri Frischknecht, Simon Pellaud, Peter Stetina en Lawrence Naesen.
“Het leek me de makkelijkste etappe”
Tijdens etappe 5, over 137 kilometer met aankomst boven op de Swaershoekpas, besloot Pidcock zijn benen te testen. De Brit had tot dan toe vooral recreatief meegereden, maar kon het competitieve vuur niet helemaal negeren.
“Het leek me de makkelijkste etappe, met maar één klim. Daarom dacht ik dat ik het zou proberen,”
vertelde hij na afloop met een glimlach. Zijn inspanning leverde meteen resultaat op: ritwinst. Toch blijft Pidcock nuchter over zijn deelname.
“Iedereen zei dat ik eens een etappe moest proberen te winnen, maar het rijden is zwaar. Ik heb het hele jaar geleden. Ik wil hier niet lijden,”
grapte hij. Na afloop gaf hij aan vooral te willen genieten van de Afrikaanse zomer en niet in een vroegtijdige vormpiek te willen belanden. Zijn voorbereiding op het seizoen 2026 zal later beginnen dan normaal — maar met de glimlach waarmee hij in Zuid-Afrika koerst, lijkt dat geen probleem.