"We vroegen ons af of hij überhaupt getraind had" - Verbazing in Denemarken na teleurstellend EK Wielrennen voor Vingegaard

Wat een nieuw toonmoment van klasse had moeten worden voor Jonas Vingegaard, draaide op de Europese kampioenschappen wielrennen uit op een onverwachte teleurstelling. De tweevoudig Tourwinnaar, die met medaille-ambities naar Frankrijk was afgereisd, moest halverwege de koers de rol lossen en gaf zijn strijd vroegtijdig op – niet in staat om het tempo van de favorieten te volgen.

De Deense media reageerden verbijsterd, net als de fans. Eurosport-journalist Anders Mielke, ter plaatse in de Ardèche, omschreef het als 'onbegrijpelijk'. “Ik was in shock,” zei hij. “We vroegen ons eerlijk af, met alle respect, of Jonas sinds de Vuelta überhaupt had getraind.”

Volgens Mielke voelde Vingegaard zich al vroeg in de wedstrijd niet goed. “Hij zei tegen ploegmaat Mattias Skjelmose dat hij zich slecht voelde. Skjelmose probeerde hem moed in te praten – dat het normaal is om stroef te starten in een klassieker – maar het mocht niet baten.”

Niet veel later verloor Vingegaard het contact met het peloton na een versnelling van Steff Cras en Junior Lecerf – renners die niet eens tot de topfavorieten behoorden. Een ontluisterend beeld voor een coureur die de voorbije seizoenen de hoogste standaard zette in het moderne wielrennen.

Hoewel Vingegaard excelleert in de grote rondes – met twee Tourzeges en een Vuelta op zijn palmares – blijven de klassiekers zijn achilleshiel. Nochtans was er in Denemarken voor het EK voorzichtig optimisme, mede dankzij positieve signalen tijdens de voorbereiding. “Vanuit de nationale ploeg klonk het dat Jonas in training geweldig reed,” vertelt Mielke. “Hij had meer explosiviteit dan ooit.”

Die verwachtingen kwamen echter niet uit. Volgens Mielke ligt de oorzaak niet alleen bij het fysieke, maar ook bij de manier waarop Vingegaard koers rijdt. “Jonas is geen risiconemer. Hij heeft structuur nodig – een plan, referentiepunten, ploegleiders in de wagen. In kampioenschappen als het EK of WK, waar je zelf moet improviseren, voelt hij zich minder comfortabel.”

De Deen lijkt zich dan ook volledig te willen toeleggen op wat hem het best ligt: rittenkoersen. Volgens Mielke plant Vingegaard in 2026 een ambitieuze Giro–Tour-dubbel, en mogelijk zelfs een deelname aan de Vuelta. “Waarom niet alle drie?” oppert de journalist. “Zijn vrouw Trine zei onlangs nog dat het haar droom is om Jonas in één seizoen alle grote rondes te zien rijden.”

Het idee is niet ondenkbaar. Slechts weinigen hebben ooit geprobeerd om in alle drie de rondes hetzelfde jaar te schitteren. De Fransman Raphaël Géminiani kwam het dichtst in de buurt, met topklasseringen in de Vuelta (3e), Giro (4e) en Tour (6e) van 1955.

De offday op het EK lijkt zo vooral een bevestiging: Vingegaard is en blijft een man van de bergen, niet van de klassiekers. “Het is misschien gewoon niet zijn terrein,” besluit Mielke. “Hij moet doen wat hij het liefste doet – wekenlang afzien, plannen, berekenen – in plaats van te proberen te bewijzen dat hij ook in eendagskoersen kan schitteren.”