Op een snikhete middag in Kigali had het de kroon op het werk moeten worden van
Jarno Widar. De 19-jarige Belgische superbelofte gold als topfavoriet voor de U23-wegwedstrijd, maar eindigde teleurstellend als 34ste, op 11 minuten en 45 seconden van winnaar Lorenzo Finn. Het zorgvuldig opgebouwde plan van de Belgische selectie spatte uiteen nog voor de koers zijn beslissende fase bereikte.
“Dit is een enorme teleurstelling voor hem,” gaf bondscoach Serge Pauwels toe in gesprek met Sporza. “Maar over tien jaar hopen we dat zijn carrière niet bepaald wordt door één slechte dag op het wereldkampioenschap.”
Belgische tactiek: hard maken vanaf het begin
Vanaf de eerste kilometer reed België met volle overtuiging. De strategie was helder: de koers zo zwaar mogelijk maken, zo vroeg mogelijk. Tim Rex, die binnenkort prof wordt bij Team Visma | Lease a Bike, nam het leeuwendeel van het werk voor zijn rekening.
“We wilden dat het meteen superzwaar zou zijn,” verklaarde Rex. “Na ongeveer 100 à 115 kilometer was het plan om de koers open te breken — en dat hebben we gedaan.”
Een tijdlang leek alles volgens draaiboek te verlopen. Terwijl andere landen al renners verloren, dreef België het tempo genadeloos op. In de zevende ronde voerden Kamiel Eeman en Aaron Dockx de druk verder op in de beklimmingen, met het doel Widar in de beslissende slag te lanceren.
“We dachten dat we goed zaten,” zei Dockx. “Maar toen hoorden we dat Jarno Finn en de anderen niet kon volgen. Toen wisten we dat hij gewoon geen goede dag had.”
Widar wordt al lang gezien als een renner met een grote toekomst
De benen weigeren dienst
Hoewel het plan technisch vlekkeloos werd uitgevoerd, liet Widar’s motor hem op het cruciale moment in de steek.
“Het werd duidelijk met nog drie of vier ronden te gaan dat hij de besten niet kon volgen,” aldus Pauwels. “Dat moet je accepteren.”
België had alles ingezet op één kopman. Een risico, maar het team stond unaniem achter die keuze.
“Jarno stak er bovenuit,” aldus Pauwels. “Hij had bijna al zijn koersen dit jaar gewonnen zodra het zwaar werd. Met die aanpak pakte hij ook twee ritten in de Tour de l’Avenir. De data ondersteunde onze keuze.”
Over een opportunistischere aanpak was hij resoluut:
“Nee. Jarno houdt van structuur, niet van chaos of losse aanvallen. Hij wilde een lange slijtageslag — en dat hebben we hem gegeven.”
Maar zelfs de strakste plannen vallen in duigen wanneer de benen blokkeren. Uiteindelijk was Aaron Dockx de beste Belg op plek 24, op 8:41 van Finn.
“We hebben alles gedaan wat mogelijk was,” stelde Jasper Schoofs. “Maar als de koers zo vroeg openbreekt en je hebt al diep gegaan, dan is het moeilijk om erbij te blijven.”
Geen excuses, enkel teleurstelling
Hoewel Widar na afloop naar verluidt zijn excuses wilde aanbieden aan zijn ploeggenoten, vonden die dat niet nodig.
“Alle druk lag op Jarno,” zei Eeman. “Dat het vandaag niet lukte? Dat gebeurt. Geen excuses nodig.”
De jonge Belg bleef stil bij de finish, zichtbaar aangeslagen. Een winnaar pur sang die dit keer alleen verlies proefde. Maar in het kamp heerst geen verdeeldheid, enkel collectieve teleurstelling.
“Er was misschien stress, dat is normaal op een WK,” analyseerde Pauwels. “Je moet leren omgaan met tegenslagen. Vandaag had Jarno gewoon niet de benen. Dat is het.”