“Het parcours is gewoon te zwaar voor Afrikaanse renners” — Biniam Girmay uit kritiek op Kigali Worlds parcours, geeft toe “getwijfeld te hebben over deelname”

Nu de wielerwereld zich heeft verzameld in Kigali voor de allereerste wereldkampioenschappen op Afrikaanse bodem, laat Biniam Girmay zich opvallend kritisch uit over het parcours van de mannen elite wegrit. De Eritrese sprinter, uithangbord van het Afrikaanse wielrennen, noemde het traject “veel te moeilijk voor Afrikaanse renners” en onthulde zelfs dat hij erover dacht om helemaal niet af te reizen.

“Het is jammer,” verklaarde Girmay vrijdag tijdens een persconferentie, geciteerd door RMC. “Juist omdat dit de eerste keer is dat de wereldkampioenschappen in Afrika plaatsvinden. Maar dit parcours is gewoon te zwaar voor Afrikaanse renners.”

Dat statement krijgt extra gewicht gezien de erelijst van de 24-jarige renner. Girmay schreef in 2022 geschiedenis door als eerste zwarte Afrikaan een klassieker te winnen met Gent-Wevelgem, en kleurde de Tour de France 2024 met drie ritoverwinningen en de groene trui. Terwijl de UCI de komst van het WK naar Kigali viert als een mijlpaal voor de globalisering van de sport, werpen Girmays opmerkingen een schaduw: het parcoursontwerp zou wel eens de impact kunnen beperken die juist gevierd had moeten worden.

Het lokale circuit in Kigali stapelt steile hellingen op elkaar en levert een hoogteverschil op dat de meest bergachtige WK’s in de geschiedenis evenaart. Voor een puncher als Girmay, die floreert in zware klassiekers en groepsspurten, is het contrast groot. “Ik twijfelde om te komen vanwege de heuvels,” gaf hij toe. “Dit wordt beschouwd als een van de moeilijkste WK’s ooit. Ik rijd ook geen Luik-Bastenaken-Luik of Lombardije, die zijn gewoon te zwaar. Ik wil niet starten om vervolgens niet te finishen.”

Volgens Girmay houdt het parcours te weinig rekening met de sterktes van Afrikaanse ploegen, die nog altijd bezig zijn met het ontwikkelen van renners voor zware bergwedstrijden. “Het zou beter zijn geweest om ons meer kansen te geven,” stelde hij. “Kijk naar de juniorenwedstrijden — de resultaten spreken voor zich.”

Inderdaad, de eerste jeugd- en U23-koersen bevestigen dat Afrikaanse talenten moeite hebben om zich voorin te handhaven, ondanks het thuisvoordeel. Voor een continent dat decennialang nauwelijks toegang had tot de top van het wielrennen, is het symbolisch belang van een WK in Afrika enorm. Maar Girmay vreest dat symboliek niet voldoende is als het parcours Afrikaanse renners buitensluit.

Ondanks zijn kritiek koos Girmay ervoor om toch naar Kigali te komen — niet voor persoonlijk succes, maar om zijn nationale selectie te steunen. “Het nationale team vroeg me om mijn ploeggenoten te helpen, en dat doe ik met volle overtuiging,” zei hij. “Ik ben altijd trots om het shirt van Eritrea te dragen. Ik zal alles geven.”

Sinds zijn doorbraak op het WK U23 van 2021 en die historische zege in Gent-Wevelgem is Girmay uitgegroeid tot een symbool van hoop en mogelijkheden, niet alleen voor Eritrea maar voor een heel continent. In Kigali rust opnieuw een enorme verwachting op zijn schouders — ook al is het parcours misschien zijn grootste tegenstander.