VOORBESCHOUWING | Milano-Sanremo 2024 - Mathieu van der Poel en Tadej Pogacar gaan de strijd met elkaar aan in eerste monument

Milano-Sanremo staat bekend als de langste professionele wegwedstrijd van het seizoen en tevens als het eerste monument van de lente. Het is een cruciale dag in het wielerseizoen, waar 's werelds beste klassiekerspecialisten en sprinters aan de start verschijnen. Hier bieden wij een vooruitblik op de actie die zal plaatsvinden.

De grootste profwedstrijd op de kalender! Hoewel de parcours iets anders is, zullen de 288 kilometer (plus neutrale start) zwaar op ieders benen drukken tegen het einde, dat zijn gebruikelijke kenmerken heeft behalve de eerste klim van de dag. De traditionele route van de koers door de Ligurische zee omvat de Tre Capi. Hier zullen geen belangrijke aanvallen komen, maar de ploegen die op zoek zijn naar schade op de beklimmingen kunnen het tempo opdrijven.

Capo Mele - 1,9Km; 4,2%; nog 52Km te gaan

Capo Cerve - 1.9Km; 2.8%; 47.4Km te gaan

Capo Berta - 1.8Km; 6.7%; 39Km te gaan

De Cipressa is 5,6 km lang en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 4,1%. Het is geen bijzonder zware klim, maar als je bedenkt dat de renners meer dan 6 uur hebben gekoerst als ze de top bereiken. Normaal gesproken zijn er geen aanvallen, maar het is een vertrouwd beeld om de ploegen met puncheurs, klimmers en pittige sprinters naar voren te zien komen en het tempo te drukken, dit jaar ook de klimmers.

De zuiverste sprinters proberen verborgen te blijven, maar altijd goed gepositioneerd, want de afdaling van Cipressa is erg technisch, dus er zullen niet alleen teams zijn die proberen de sprinters vroeg in de wedstrijd te verstikken, maar er zal ook gevochten worden om de positie voor de klim en op de top ervan, wat zorgt voor een zeer nerveus en snel deel van de wedstrijd.

En de laatste klim is de Poggio di Sanremo, de moeilijkste eenvoudige klim ter wereld! Zoals alles in deze wedstrijd, wordt hij beïnvloed door de afstand, 282 km geracet op de top. Het is grotendeels een klim over vals plat, beginnend met een aantal bochten nog steeds heel dicht bij de zee, maar in de laatste 800 meter komt de steilste helling, een korte maar 8% van de helling, en het is een plek die regelmatig wordt gekozen door renners om een laatste aanval te plaatsen.

En net zo belangrijk als de klim is de afdaling, het is een vrij technische die het mogelijk maakt om wat bij te komen na de klim, en het is een grote bedreiging als iemand alleen naar de bodem gaat, geen verrassing want in de basis is er slechts 2200 meter tot de streep. Dit is waar Matej Mohoric zijn beslissende aanval deed in 2022 naar de overwinning.

De Via Roma is de plek waar de winnaar gekroond zal worden. De finish is al bekend, een vlakke rechte weg wat betekent dat leadouts en achtervolgingen nog steeds goed mogelijk zijn, wat een voordeel is voor de sprinters, maar daarvoor hebben ze goede ondersteuning en een slim gevoel voor positionering nodig. En vergeet niet, een sprint na 7 uur koersen is anders dan na 4/5.

De wedstrijd wordt gekenmerkt door zonnige omstandigheden en uiteindelijk mooi lenteweer. De renners zullen niet veel te maken krijgen met wind, regen of natte wegen. Het draait allemaal om hun benen.

Mathieu van der Poel - Ongetwijfeld de man van het moment. Twee jaar geleden begon Van der Poel zijn seizoen hier met een derde plaats na een winter vol blessures. Vorig jaar leek hij in slechte vorm te zijn tijdens Tirreno-Adriatico, maar verraste hij iedereen door de concurrentie te verslaan op de Poggio. Als regerend kampioen begint hij dit seizoen in de langste wedstrijd van het seizoen, en ik durf te zeggen dat hij de grote favoriet kan zijn. Vorig seizoen bewees Van der Poel over een goed uithoudingsvermogen te beschikken. Nu, meer dan anderhalf jaar zonder blessures of ziektes die hem tegenhouden, heeft hij maandenlang getraind in het goede Spaanse weer, precies voor deze wedstrijd. Na zijn prestaties vorig jaar in andere wedstrijden zoals Roubaix, maar vooral het WK, weet ik dat zijn explosiviteit velen angst zal inboezemen. Zelfs als hij bergop niet het verschil kan maken, zal hij in een sprint een factor zijn in welke groep dan ook.

Tadej Pogacar - Pogacar is de belangrijkste concurrent van Van der Poel en vorig jaar bevonden ze zich in ongeveer dezelfde situatie. Deze man kan alles, en hoewel deze beklimmingen misschien vrij gemakkelijk zijn voor de Sloveense klimmer, kan hij nog steeds het verschil maken, zoals hij vorig jaar heeft laten zien. Deze keer zal hij waarschijnlijk wachten tot het steilste deel van de klim en meer naar Van der Poel kijken in plaats van zelf te proberen te forceren. UAE heeft ook Marc Hirschi, Brandon McNulty en Tim Wellens... Ze hebben absoluut de vuurkracht om het peloton vooraf te vernietigen. Ze zouden tactisch kunnen spelen met Wellens of McNulty aan de voet van de Poggio; dat is geen ondenkbaar scenario en eerlijk gezegd denk ik dat ze allebei de benen hebben om zo'n wedstrijd te winnen.

Mads Pedersen - Lidl heeft een indrukwekkende line-up. Pedersen gedijt goed op lange afstanden en glooiende beklimmingen, waardoor Sanremo een op maat gemaakte wedstrijd is voor de Deen. De Amerikaanse ploeg is hier met een sterke ploeg, zoals voormalig winnaar Jasper Stuyven, hoewel hij een rol als knecht zal spelen. De ploeg beschikt ook over Toms Skujins, die in topvorm verkeert na een tweede plaats in Strade Bianche. Hij kan bergop met de besten mee en kan Pedersen helpen in een hypothetisch sprintscenario. Maar we mogen ook Jonathan Milan niet vergeten, die twee overwinningen heeft behaald in Tirreno-Adriatico, inclusief een lichte bergop finale. Deze Italiaanse krachtpatser kan zeker goed uit de voeten op dit soort beklimmingen. Hoewel hij geen beschermde renner zal zijn voor de ploeg, heeft hij op een goede dag waarschijnlijk een vrije rol en kan hij profiteren van een mogelijke sprintscenario.

INEOS - De Britse ploeg is hier een krachtpatser, maar dat geldt alleen als hun renners in topvorm zijn. Sanremo is niet echt een wedstrijd waar je diepte kunt gebruiken, iedereen spaart zijn benen voor de Poggio. Maar ze hebben hier veel potentieel. Dit is misschien niet de meest geschikte race voor Tom Pidcock, maar als hij de finale bereikt met goede benen, zal hij een gevaar zijn, vooral met de technische afdaling naar de finish. Voeg daar Filippo Ganna aan toe, de tweede plaats van vorig jaar, Jhonatan Narváez die al vroeg in het seizoen in Australië in topvorm was. Voormalig winnaar Michal Kwiatkowski zal een ervaren en sterke knecht zijn, maar ook een outsider op een goede dag.

Christophe Laporte & Olav Kooij - Visma is de ploeg die het meest hoopt op een sprint. Zonder Wout van Aert, richt de ploeg hun aandacht op de andere twee mannen die vorig jaar op het podium eindigden - Laporte en Kooij. Laporte houdt van deze heuvelachtige en lange wedstrijden, hij was de beste van de rest op het WK van 2022 achter Remco Evenepoel en heeft in veel van dit soort wedstrijden geweldig gepresteerd. De ploeg geeft ook vrijheid aan Olav Kooij, die dit jaar al heeft gewonnen in de Clásica Jaén Paraiso Interior, UAE Tour en Parijs-Nice. Ze zullen een interessant duo vormen. Ik verwacht geen aanvallen, maar als ze de wielen goed genoeg volgen, kunnen ze een enorme kopzorg zijn voor de rest van het veld richting Via Roma.

De wedstrijd zal naar alle waarschijnlijkheid beslist worden op de Poggio en de kilometers daarna. Klassementsrenners en puncheurs hebben hier meer aandacht gekregen, en ik verwacht dat in ieder geval UAE het tempo al vroeg tot het uiterste zal willen drijven en de wedstrijd op de Poggio zal proberen te domineren. We hebben ervaren renners en uithoudingsmonsters zoals Matej Mohoric, Julian Alaphilippe en Kasper Asgreen, evenals renners die momenteel in topvorm verkeren, zoals Maxim van Gils en Benoît Cosnefroy. Voeg daarbij andere renners die kunnen klimmen en een dreiging vormen, zoals Alexey Lutsenko, Axel Zingle, Neilson Powless, Alberto Bettiol, Stefan Küng, Krists Neilands en Luke Plapp. Zij zijn stuk voor stuk interessante namen om in de gaten te houden.

Hoewel het niet waarschijnlijk is dat de wedstrijd eindigt in een sprint - het is niet meer voorgekomen sinds 2016 - hebben we tegenwoordig sprinters die zeer goed kunnen klimmen en ploegen die voor die strategie kunnen kiezen. Alpecin heeft bijvoorbeeld Jasper Philipsen, waarmee ze kunnen gokken. De Belg eindigde vorig jaar als tweede in Parijs-Roubaix, dus hij beschikt zeker over het uithoudingsvermogen en de kracht voor een wedstrijd als deze. Naast Philipsen zijn er ook voormalige winnaars zoals Arnaud Démare en Alexander Kristoff aanwezig. Andere sprinters, zoals Caleb Ewan en Michael Matthews, hebben de afgelopen jaren ook goed gepresteerd en uiteindelijk kan een van hen verrassen, zoals Gerald Ciolek deed in 2014.

We hebben ook andere sterke finishers die de benen hebben voor zo'n wedstrijd, zoals Biniam Girmay, Matteo Trentin, Corbin Strong, Marijn van den Berg, Danny van Poppel en Vincenzo Albanese. Daarnaast zijn er renners zoals het Astana-duo Cees Bol en Max Kanter (die vrijheid krijgen door de afwezigheid van Mark Cavendish), Marius Mayrhofer en Soren Waerenskjold.

*** Mathieu van der Poel, Tadej Pogacar
** Mads Pedersen,
* Tim Wellens, Toms Skujins, Tom Pidcock, Filippo Ganna, Christophe Laporte, Matej Mohoric, Maxim van Gils, Jasper Philipsen, Michael Matthews

Winnaar: Mathieu van der Poel