VOORBESCHOUWING | Giro d'Italia 2025 etappe 19 - Topfavorieten strijden tegen elkaar in zware bergrit

De Giro d’Italia is traditioneel de eerste Grand Tour van het seizoen, en editie 2025 heeft zich al onderscheiden met een historische start in Albanië – voor het eerst een Grand Tour in dat land – en een evenwichtig parcours dat evolueert van verraderlijke heuvelritten naar meedogenloze bergetappes. Terwijl het peloton zich opmaakt voor het slotweekend, wacht op vrijdag de volgende grote test: etappe 19 in het majestueuze, maar genadeloze Valle d’Aosta.

Wat deze rit kenmerkt is pure bergklasse. Geen vlakke aanloop, geen adempauze – vanaf de eerste kilometer wordt er geklommen, en het blijft klimmen tot de streep. Op het menu staan drie klassieke reuzen: de Col Tzecore, de Col de Saint-Pantaleon en de Col de Joux. Alle drie zijn ze ruim 16 kilometer lang en klimmen ze met een gemiddeld stijgingspercentage van zo’n 7%. Technisch, steil en vooral uitputtend.

Deze rit vraagt om uithoudingsvermogen, koersintelligentie en stalen zenuwen. De afdalingen zijn net zo technisch als de beklimmingen, met smalle wegen, korte bochten en grillige asfaltlagen – typische ingrediënten van de Italiaanse Alpen. De minste inschattingsfout kan leiden tot tijdverlies of erger.

In deze fase van de Giro, met al bijna drie weken koers in de benen, is elke inspanning zwaarder dan ze op papier lijkt. Etappe 19 is dan ook bij uitstek een dag waarop klassementsrenners uit elkaar getrokken worden en de sterksten zich kunnen onderscheiden. Wie nog ambities koestert voor het podium in Rome, moet hier kleur bekennen.

Na een Giro waarin het klassement elke dag subtiele verschuivingen kende, zou vrijdag wel eens het echte scharniermoment kunnen zijn. Een slechte dag is hier fataal. Een meesterlijke aanval? Die kan de basis leggen voor de eindzege.

Al na drie kilometer koers begint de ellende met een klim van 11 kilometer aan gemiddeld 4,65%. Geen monster op papier, maar in de context van de etappe is het een sleutelpassage. Deze vroege helling biedt een perfecte springplank voor sterke klimmers om zich in de vlucht van de dag te nestelen – en reken maar dat de klassementsploegen hun troepen naar voren willen schuiven. De strijd om de vroege vlucht zal intens zijn, want iedereen weet: wie vooraan zit vóór het echte geweld losbarst, heeft een levenslijn.

De eerste serieuze beproeving is de Col Tzecore. Deze klim eindigt met nog 99 kilometer te gaan en luidt de beginfase van een lang en meedogenloos gevecht in. Daarna volgt de Col de Saint-Pantaleon, die het peloton tot op 56 kilometer van de meet brengt. De afdaling van de Pantaleon is berucht: het eerste deel is extreem technisch en vereist uiterste concentratie; de rest gaat razendsnel, een gevaarlijke combinatie na bijna drie weken koers.

Maar de sleutel tot de dag ligt op de Col de Joux – de laatste grote beklimming van deze Giro en een perfecte lans voor wie nog iets wil forceren in het klassement. De klim telt 15,1 kilometer aan een gemiddelde van 6,9%, met een onregelmatig profiel dat ritmebrekers en punchers in de kaart speelt. Boven wacht geen opluchting: er rest nog 20 kilometer naar de finish, waarvan een groot deel in afdaling en glooiende wegen. Dit is het moment waarop de klassementsstrijd in zijn volle glorie zal ontvlammen.

Voordat we aankomen in Champoluc is er echter nog een kleine klim naar Antagnod. Eentje die niets te maken heeft met de vorige beklimmingen, maar die het spektakel zal verlengen en wie weet zelfs voor meer verschillen zal zorgen op een punt van de etappe waar de meesten al op hun knieën zullen zitten. De klim is 9,5 kilometer lang aan 4,6%, maar de tweede helft heeft stroken tot 11%. De klim eindigt met nog 4,6 kilometer te gaan voor de finish bergafwaarts.

De zon zal hoog staan boven het Valle d’Aosta wanneer het peloton vrijdagochtend van start gaat voor wat ongetwijfeld een van de zwaarste etappes van deze Giro d’Italia wordt. De Alpen zijn het decor voor deze 19e rit, met bijna 5000 hoogtemeters en drie lange, slopende beklimmingen. De wind zal naar verwachting slechts lokaal invloed hebben – lichte tegenwind tot aan de voet van de eerste zware klim, en zijwind op de Col de Joux, wat aanvallen daar iets minder explosief kan maken.

Isaac del Toro: De grote vraag is even simpel als allesomvattend: houdt Del Toro stand? De Mexicaan van UAE Team Emirates draagt al sinds etappe 9 de maglia rosa, en zijn vorm is zonder twijfel uitstekend gebleven. De vermoeidheid lijkt beheersbaar en hij heeft de sterkste ploeg om zich heen. Maar dit is de Alpenfinale – hier worden grote ronden gewonnen of verloren. Zijn voorsprong op Carapaz bedraagt 41 seconden. Niet onoverkomelijk. En op dit terrein is er geen ruimte om je te verstoppen. Als Del Toro overleeft, is de eindzege een reële optie. Maar dat "als" weegt zwaar.

Richard Carapaz: De Ecuadoraan lijkt klaar voor zijn moment. In Brentonico klom hij met overmacht, en zijn moraal is ijzersterk. EF Education–EasyPost heeft voldoende vuurkracht om Del Toro onder druk te zetten, ook al is het wellicht maar tijdelijk. Carapaz is een meester in het kiezen van het juiste moment. Als hij ook maar iets beter klimt dan Del Toro, kan hij hier de Giro openbreken. De favoriet voor de roze trui, als je afgaat op benen en ervaring.

Simon Yates: De Brit van Visma | Lease a Bike zit in een interessante positie: op papier iets minder dan Carapaz in het pure klimwerk, maar in lange, gelijkmatige inspanningen als deze komt zijn dieselmotor volledig tot z’n recht. Met een sterke ploeg en een uitgekiende tactiek zou Yates wel eens kunnen profiteren van het duel tussen Del Toro en Carapaz.

Derek Gee: Altijd onder de radar, maar zijn opmars is indrukwekkend. De Canadees klimt steeds beter, en zonder al te steile stroken zou hij weleens dichterbij het podium kunnen sluipen. Een rit als vandaag, met uitputting als sleutelfactor, past hem uitstekend.

Outsiders en dark horses: Giulio Pellizzari blijft verbazen en lijkt met de ritzege van Nico Denz als motivatie aan een tweede adem begonnen. BORA is herboren, en een aanval voor een top-5 klassering ligt in de lijn der verwachting. Caruso zal verdedigen, maar Egan Bernal zou kunnen profiteren van chaos in de finale. En kijk ook uit naar Einer Rubio, die als een diesel door het klassement schuift en precies op tijd in topvorm lijkt te geraken.

*** Richard Carapaz, Derek Gee, Romain Bardet
** Simon Yates, Isaac del Toro, Giulio Pellizzari, Lorenzo Fortunato, Afonso Eulálio
* Egan Bernal, Einer Rubio, Damiano Caruso, Christian Scaroni, Daniel Martínez, Wilco Kelderman, Wout Poels, Pello Bilbao, Carlos Verona, Max Poole

Favoriet: Richard Carapaz

Hoe: Solo winnen en naar de leiding van het algemeen klassement springen.