“Soms moet je gewoon durven” – Tom Pidcock’s uitdaging bij een klein team met grote ambities

In de aanloop naar het seizoen 2025 nam Tom Pidcock een opvallende stap: hij verliet het wereldtopteam INEOS Grenadiers en sloot zich aan bij het middelmatige ProTeam Q36.5 Pro Cycling. Voor de 26-jarige Brit was het een duidelijk statement. Hij had genoeg van de eindeloze machtsstrijd en de onduidelijke leiderschapshiërarchie bij INEOS. Bij Q36.5 kreeg hij alle steun die hij nodig had, maar moest hij ook zelf de eindjes aan elkaar knopen om zijn salaris te verdienen.

De beslissing om afscheid te nemen van INEOS kwam na vier jaar van groeiende spanning. Pidcock kon niet altijd de verwachte resultaten leveren, terwijl INEOS hem niet de leidersrol kon bieden die hij zocht. Het uiteindelijke vertrek bleek een opluchting voor beide partijen.

Analist Chris Horner benadrukt de impact van Pidcock bij zijn nieuwe ploeg: “Als je naar Q36.5 kijkt, is het een ongelooflijk klein team. Tom Pidcock is de enige renner waarvan je zou kunnen zeggen dat hij kan winnen als hij alles losgooit en Tadej Pogacar niet in de race zit.”

Voor Q36.5 was het een groot risico: veel geld investeren in een renner zonder geschiedenis van regelmatige grote overwinningen. Toch bleek het een geniale zet. Horner: “Het drama rond zijn vertrek bij INEOS heeft hem gemotiveerd om in de winter harder te trainen en het seizoen vol te houden, zodat hij meteen resultaten kon boeken.”

Niet alles verliep vlekkeloos. Pidcock’s neiging om risico’s te nemen leidde soms tot tactische problemen. Zonder een sterk ondersteuningsteam werd hij vaker geïsoleerd vooraan in de wedstrijd. Horner wijst erop dat de ploegleiding soms de ambities van hun ster moet temperen, bijvoorbeeld wanneer Pidcock te vroeg samenwerkt met een concurrent zoals Pogacar in de Strade Bianche.

Een belangrijke factor in Pidcock’s succes in 2025 was zijn verbeterde consistentie: “Hij heeft laten zien dat hij in 2025 beter in vorm was dan in 2024, en dat over een langere periode,” zegt Horner. “Bij INEOS had hij soms piekmomenten, maar het probleem was ze vast te houden over meerdere weken of maanden. Dit jaar is dat veel beter gelukt.”

Horner benadrukt dat Pidcock door deze combinatie van flair en consistentie meer overwinningen kon boeken, hoewel enkele grote zeges nog steeds ontbreken. Zo zou hij onder normale omstandigheden de 11e etappe van de Vuelta a España hebben gewonnen in een sprint tegen Jonas Vingegaard, ware het niet dat de finish werd afgelast vanwege protesten.

Met zijn overstap naar Q36.5 laat Pidcock zien dat durf en zelfvertrouwen soms meer opleveren dan status en hiërarchie bij de wereldtop.